Het mogelijke, totaal uit de handgelopen vervolg op het schrijnende Folie privée zit boordevol lelijke uit de klei getrokken walekoppen. Zanger komt per ongeluk in een nasmeulende Bermuda-relatiedriehoek terecht.
In de traditie van C'est arrivé, inclusief hèt citaat van het festival: "Cherchez la putain, Lars!"

Stelling: Een charmezanger verdwaalt in de Ardennen en valt in de handen van een fraai zootje inteelt. Klinkt als een Waalse remake van ‘The Texas Chainsaw Massacre’, en we hadden al een Amerikaanse remake.

De toetsing: ‘Calvaire’ mag dan wel herinneringen oproepen aan ‘TTCM’ en ‘Deliverance’, het is een volstrekt originele film, en eerder een eerbetoon aan bovengenoemde films dan een flauwe rip-off, met een gelijke dosis inktzwarte humor en bloedrode horror. Van de producenten van de festivalhit ‘Aaltra’, dus dan weet u in welke hoek u het moet zoeken. Zonder al te veel weg te willen geven, kunnen we u wel verklappen dat de scène in het dorpscafé nu al de meest onvergetelijke is die we op het hele festival hebben gezien. Het verdient aanbeveling om uw vakantie in de Ardennen even met een jaartje uit te stellen na het zien van deze film, die steeds beter wordt naarmate hij zich vastbijt in het geheugen. Meesterlijk!

Wederom een uitstekende interpretatie van het sexuele leven der Belgen. Charmezanger wordt gegijzeld en in een jurk gehesen. Want hij kan zo mooi zingen, net als Gloria. En Gloria, die verdomde hoer, die mag dit keer niet weg. Zoek de hoer! Let overigens ook op het dansje in het midden van de film.

P.S. Volgens de definitie van Liorah's hoerentelling zou hier eventueel enkel het kalf in aanmerking kunnen komen.

'Calvaire' is een kaakslag voor het toerisme in de Ardennen. Het is haast fysiek afmattend om te zien hoe hier een sappelende schlagerzanger verdwaalt in de bossen en na autopech in de groezelige klauwen belandt van een stapelgekke herbergier (30% Urbanus, 70% Norman Bates). Deze ziet hem aan voor zijn weggelopen vrouw Gloria (!?). De overige dorpsbewoners laten zich omschrijven als Belgische Hillbillies, die zich met gemak kunnen meten met de engerds uit 'Deliverance', met hun inteeltkoppen en voorliefde voor bestialiteit. De scène van het kerstmaal is een duidelijk eerbetoon aan 'Texas Chainsaw Massacre'. De zingende held ondergaat alle martelingen lijdzaam naar het voorbeeld van Jezus, waardoor deze horrortrip enigszins naar Diepere Bedoelingen ruikt. Het dansje van de boeren in het dorpscafé is voor mij tot nu toe de meest bizarre scène van het hele festival. Intense kijkervaring, die nog lang blijft smeulen. Verder kun je je achteraf nog amuseren, door je bijvoorbeeld een Helmut Lotti in de rol van de zanger in te beelden.