De klusjesman komt in bezit van een brief aan de huiseigenaar, die nieuwsgierwekkende instructies bevat. Zo komt hij op een afgelegen locatie terecht waar volgens de regels veel dooien vallen. (Alle dooien dragen een t-shirt met een rugnummer.) Hier wordt hoog spel gespeeld, en het hoge spel wordt tot het eind uitgespeeld. Bijna.
Zo is ook de film: stijlvol zwart-wit, geen soundtrack, alle aandacht voor het verhaal. Het enige wat afleidt is die ene scène waarin de brief het raam uitwaait. Top.

Te zien: Di 31/1 10:30 Venster 1 * Wo 1/2 14:30 Cinerama 1 * Do 2/2 19:30 Pathé 6

Georgisch antwoord op Tarantino, zo luidt de pressblurb, maar Kinnemans mocht willen dat hij zonder zijn eeuwige quasi-hippe muziekjes zo'n hardcore kogelballet als Tzameti kon afleveren. Regisseur Babluani heeft niet veel middelen nodig om zijn held een buitengewoon naargeestige trip richting onderwereld te laten maken: gruizig zwart/wit, een vleug neorealisme en veel schilderachtige rotkoppen.
Jonge, sappelende bouwvakker ziet het als een buitenkans om de plaats van een plotseling overleden opdrachtgever in te nemen. Hij stapt echter recht in een pervers en sadistisch universum waar hij onmogelijk op voorbereid kon zijn. De beloning, maar ook de beproeving zal extreem hoog zijn. De laatste plotwending is wat ongeloofwaardig, dus net geen vijf sterren.