Quills concenteerde zich op De Sade als de politiek gevangene, die zich tijdens zijn jarenlange straf met literaire viespeukerij overeind hield. Lunacy gaat dieper in op de inhoud van diens filosofische rants (en is bovendien een heel stuk dynamischer dan Pasolini's Salo). De staat is minstens zo wreed als de criminelen die zij opsluit, maar doet daar dus volgens de colerische markies huichelachtig over. Tevens is Lunacy gebaseerd op een kort humoristisch verhaal van Poe, Tarr & Feathers, waarin de gekken in een gesticht aan het muiten slaan en het personeel opsluiten. Intussen dansen biefstukjes, ogen en hersenen een vrolijk geanimeerd walsje.

Jan Svankmajer, de vleeskletsende animator van MTV-faam, kletst in deze film ook lustig er op los. In kleine fragmentjes tussendoor, die als commentaar moeten dienen op het verhaal.
Het verhaal staat verder op zichzelf, en gaat over de gekgeworden Jean, die terecht komt in een gesticht waar de gekken aan de macht zijn. Om deze misstand op te heffen, laat hij de behandelaars los, uit de kelders van het gesticht. Of dat nu een goed idee was...
De film is schitterend aangekleed en vormgegeven en doet op bepaalde punten Gilliamesk aan. De meester legt aan het begin van de film precies uit waar het over gaat. Het aldus veroorzaakte gebrek aan spanning blijft zo de hele film lang duren, en Gilliameske niveaus haalt de humor niet.