Intiem en schokkend beeld van een aftakelend adellijk gezin. Mommy, Daddy en James. Mommy is zwaar ziek en verlaat het bed niet meer op eigen kracht. James is geestelijk niet in orde: hij heeft het verstand van een zesjarige en moet elke dag zijn pillen nemen om zijn aanvallen te onderdrukken. Als de vader het vervallen landgoed moet verlaten om enkele zaken te regelen, neemt James de zorg voor zijn moeder op zich. Dat gaat heel erg mis. De onafwendbare martelgang die volgt, zal velen de zaal doen verlaten. Ofwel je vindt het te akelig, of te gimmick-achtig, ofwel... je laat je volledig gaan in de hyperkinetische beelden van de door het kasteel waggelende James. In dit verband is de vergelijking met voorbeelden van Tsukamoto en Aronofsky gerechtvaardigd, maar The Living And The Dead deelt pas echt een mokerslag uit door de ontregelende blik in het verwarde brein van James.

Kotsfactor: 2
Vanwege de zieke moeder, van wie één keer een close-up, van een vuistvol pillen die weer naar buiten komt.