Kijk een halfuurtje Japanse video's op YouTube en je weet het zeker: Japanners zijn geschift. Wat ze brengen is maf, weird, extreem of alledrie, en de grenzen worden iedere twee weken verlegd. Dat beeld wordt bevestigd door The World of Kanako van Nakashima Tetsuya, gebaseerd op een boek dat eigenlijk te luguber voor verfilming werd geacht. "Een gitzwarte koortsdroom", meldt het programma, maar dat is veel te zacht uitgedrukt. De film is een aaneenschakeling van gewelddadigheden die zo volledig over de top zijn dat het op een gegeven moment hilarisch wordt - maar niet nadat je eerst een uur in je stoel bent geblazen.

Het verhaal: een behoorlijk aan lager wal geraakte politieman - qua uiterlijk een Japanse versie van The Dude uit The Big Lebowski - gaat op zoek naar zijn vermiste dochter Kanako. Die ziet eruit als een engeltje, maar blijkt dat al heel snel niet te zijn. De man rolt tijdens zijn zoektocht van de ene slachtpartij in de andere, en wordt daarbij zelf ook flink toegetakeld - en wel zodanig dat een normaal mens al drie keer overleden was. En als hij zelf niet aan het matten is, dan zijn er wel scholieren, straatschoffies, politiemensen en yakuza die elkaar het merg uit de knoken slaan. Overigens worden de vrouwen in de film ook bepaald niet ontzien. Integendeel.

Het verhaal wordt verteld aan de hand van heel veel flashbacks, en samen met het enorme tempo - de film wisselt net zo vaak van beeld als een muziekclip - zorgen die ervoor dat je als kijker goed moet blijven opletten. Maar gelukkig is het verhaal niet al te ingewikkeld: pas aan het eind worden er een paar kunstgrepen toegepast die iets lastiger te volgen zijn - maar die nodig zijn om het puntje bij het paaltje te krijgen. De film lijkt trouwens in nog meer opzichten op een (dure) muziekclip, want qua visuals en special effects is het allemaal dik in orde.

Het zal duidelijk zijn: The World of Kanako is geen film voor wie slecht tegen bloed en geweld kan. De festivalbezoekers van de IFFR-voorstelling vandaag konden het opvallend genoeg allemaal wel hebben en bleven gewoon zitten - hoewel ze waarschijnlijk wel blij waren dat ze daarna weer gewoon naar een slaapverwekkende film over een Griekse dichter mochten.