Deze Franse pianiste-componiste verdient met haar debuut Like Water Through The Sand zeker een plaats in de top tien van dit jaar. Kamermuziek die schijnbaar simpel in elkaar zit met piano, sobere strijkarrangementen (met veel traag gestreken cello), aangevuld met elektronica en synthesizers. Want het is niet voor niets uitgegeven door 130701, het post-klassieke, akoestische sub-label van FatCat Records. Ze combineert haar klassieke achtergrond met een experimentele houding, maar zonder dat het 'moeilijke muziek' wordt. De stukken zijn smaakvol en harmonieus, ideaal voor in de huiskamer.

Het is een heel toegankelijke en afwisselende plaat. De ene keer meer popachtig, dan weer wat abstractere ambient. Herhalende patronen spelen vaak een grote rol. Op Hands Closed Together en het vrolijke The Sum Of Our Flaws hoor je alleen piano. Cotidal Lines had met alleen een melancholieke viool en cello ook op een plaat van Rachel's kunnen staan. Like Water Through The Sand zou als filmmuziek goed werken. Levienaise-Farrouch heeft al voor diverse films muziek geschreven. Ook maakte ze een soundscape in opdracht van het Victoria & Albert Museum. Alle elf tracks zijn nu te horen in de Soundcloud. Fans van Nils Frahm, Ólafur Arnalds en Michael Price zouden hem zeker even moeten proberen. Had FatCat haar niet ontdekt, dan had ze ongetwijfeld bij Erased Tapes onderdak gevonden.