Zuchtende, ijle en onverstaanbare zang, uitwaaierende synthesizers en gitaren en drums die zo gedempt zijn dat het lijkt alsof de ritmesectie een studioruimte verderop zat. Jawel, het uit Londen afkomstige Still Corners laat de tijden van shoegazing herleven. Met de vocalen van Tessa Murray gaan we terug naar de tijd waarin Mazzy Star en Cranes even populair waren. De single en openingsnummer Cuckoo klinkt veelbelovend en spannend. Een droge drumbeat, spookachtige gitaar en vaag orgel laten Murray’s sopraan een verhaal vertellen waarin zij langzaam gek van liefde wordt “I’d like to read your mind / can you read mine?”.

Maar al bij het tweede nummer ontspoort Still Corners volledig. Wat volgt is een galmende collectie ingetogen nummers die iedere spanningsboog mist. Net als je in slaap dreigt te vallen komt de band nog even sterk terug met de huiveringwekkende murderballad I Wrote In Blood. Ook hier weer dezelfde droge beat en het repeterende orgel. Het nummer zou zo in een aflevering van Derrick of een andere Krimi kunnen. Pijnlijk is alleen dat dit nummer bijna letterlijk een replica is van Cuckoo. Vervolgens dobbert de plaat langzaam richting het einde om uiteindelijk met Submarine te verdwijnen in zijn eigen echoput. Eindconclusie: koop de single. Verder is het een saaie plaat in een genre dat in het verleden al vele, vele malen beter is beoefend. Maar wie de term 'echoput' wel een aanbeveling vindt, kan Creatures Of An Hour in zijn geheel beluisteren in de SoundCloud .