Rotterdam is een dorp, al helemaal als je een trouwe bezoeker bent van improvisatieconcerten. Iedereen lijkt elkaar te kennen of heeft wel eens met de ander op de planken gestaan. Ook Joe en Vanita Monk kom je er geregeld tegen, niet alleen als bezoekers, maar ook als muzikanten. Ze maakten ook opnamen, met behulp van (eveneens impromuzikanten) Katja Vetter en Pierre Verbeek. Vorig jaar hebben ze een selectie van 92 fragmenten op cd gezet, opgenomen tussen december 2003 en januari 2004. De werkwijze wordt in het mooi verzorgde boekje toegelicht: “Composed, decomposed and recomposed by Vanita & Joe Monk.”

Buiten deze muzikale gemeenschap genieten ze nauwelijks bekendheid, maar toch even wat namen van de muzikanten die te horen zijn: violiste Mira Uršić, cellist Peter Sterk, Miriam Siebenstädt, saxofoniste Mariette Kleisen, saxofonist Henk van Schaik, gitarist Victor Snijtsheuvel en natuurlijk Joe en Vanita zelf, op voornamelijk klarinet, saxofoon, keyboard en zang. Het instrumentarium is zoals je mag verwachten opmerkelijk: unplugged electric guitar, ashtrays, chair, drumsticks, water, plastic bottle, broken pianos, clarinet, crystal glass, bicycle wheel, harmonica, voice en ga zo maar door. Er komen subtiele stukken langs, sinistere soundscapes, ongepolijste staaltjes Musique Concrète, fijnzinnig klarinetspel en hemeltergende saxofoonerupties. De vocalen doen af en toe denken aan duivelsuitdrijvingen of imitaties van krolse katten. Er gaan vaak een stuk of acht muzikanten in gesprek met elkaar, wat de aanwezigheid van een dirigent geen overbodige luxe maakt. Dit type muziek is wat je noemt een acquired taste.

De opnames zijn gemaakt in de Jazz Bunker, het Poortgebouw en in huize Monk. Resultaat: een staalkaart met uitgebreide documentatie die vooral voor de betrokkenen interessant is, maar ook voor de avontuurlijk ingestelde jazzliefhebber. Op hun website zijn 17 fragmenten te horen. De Rotterdamse Improvisatie Poel organiseert regelmatig improsessies. Het programma is hier te vinden.