(Sherpa)
20-06-2012 00:00
Vlak voor de Haarlemse Stripdagen verscheen deel twee van De Vliegenkoning
van het Franse auteursduo Mezzo en Pirus. De Oorsprong van de wereld
liet vier jaar op zich wachten, maar dat was het waard: zowel tekst als
tekeningen zijn messcherp en intrigerend.
Een wachttijd van vier jaar kan verschillende oorzaken hebben. Weinig verbazend: kleine onafhankelijke uitgevers zoals Sherpa hebben het niet makkelijk. De nauwgezette tekenstijl van Mezzo is echter de belangrijkste factor - dat is in een oogopslag te zien. Menigeen zal hem altijd met Charles Burns willen vergelijken, maar in dit geval durf ik de stelling aan dat de leerling de meester overtreft. Waar Burns beperkte anatomische techniek voor verwarring zorgt wanneer hij zich aan realisme waagt (de hoofdpersonages in diens Black Hole zijn niet eenvoudig uit elkaar te houden), zit dit in De Vliegenkoning gebeiteld. En laten we het niet over het over het hoofd zien zoals zo vaak bij strips: er zal ook aan de tekst ook het nodige schaafwerk zijn verricht. Pirus' scenario kan zich met zijn bloemrijke stijl meten met de beste hard boiled detectives. Het strenge rooster dat Mezzo voor zijn pagina-indeling hanteert, weerspiegelt dat van het scenario, waarin op gezette tijden het perspectief van een ander hoofdpersonage in een monoloog aan bod komt.
De (anti-)held Eric is nog steeds een richtingloze, cynische eikel, die - regelmatig gedrogeerd - betrokken raakt bij de zaakjes van plaatselijke criminelen, lugubere types recht uit de wereld van een David Lynch, die onze Eric gunstig doen afsteken - totdat hij zijn gehate stiefvader Francis zó toetakelt met een koevoet dat deze een oog verliest. Mama wil alles met de mantel der liefde bedekken, maar dan blijkt Francis een geheime vriendin te hebben met banden met zware jongens die Eric later een lesje leren. Iedereen bedriegt iedereen en het cynisme viert hoogtij. De enige sympathieke personages zijn Meneer Genero, de man die Eric's vriend Damien in deel 1 doodreed en sindsdien door schuldgevoelens gekweld wordt en nieuwkomer David, een dandy-achtige kunstacademiestudent met een hoog IQ. En dan zijn er de doden, zoals Damien en de gangster Becker, die alle seks, geweld en intriges met lede ogen aanzien. Dat ze geen invloed op de gebeurtenissen meer hebben (op een enkele verschijning aan geliefden na) spreekt voor zich, maar onderling kibbelen kunnen ze wel. Deze dimensie is in De oorsprong van de Wereld aanmerkelijk meer van belang, ook omdat er meer personages het loodje leggen. Dat is grappig bovendien!
Kortom, het hoge niveau van de reeks wordt onverstoorbaar voortgezet. Gelaagd, stijlvol, intens, verzorgd uitgegeven en vertaald, en meerdere herlezingen waard.
ISBN 978-90-8988-025-3
Prijs: € 19,95
Een wachttijd van vier jaar kan verschillende oorzaken hebben. Weinig verbazend: kleine onafhankelijke uitgevers zoals Sherpa hebben het niet makkelijk. De nauwgezette tekenstijl van Mezzo is echter de belangrijkste factor - dat is in een oogopslag te zien. Menigeen zal hem altijd met Charles Burns willen vergelijken, maar in dit geval durf ik de stelling aan dat de leerling de meester overtreft. Waar Burns beperkte anatomische techniek voor verwarring zorgt wanneer hij zich aan realisme waagt (de hoofdpersonages in diens Black Hole zijn niet eenvoudig uit elkaar te houden), zit dit in De Vliegenkoning gebeiteld. En laten we het niet over het over het hoofd zien zoals zo vaak bij strips: er zal ook aan de tekst ook het nodige schaafwerk zijn verricht. Pirus' scenario kan zich met zijn bloemrijke stijl meten met de beste hard boiled detectives. Het strenge rooster dat Mezzo voor zijn pagina-indeling hanteert, weerspiegelt dat van het scenario, waarin op gezette tijden het perspectief van een ander hoofdpersonage in een monoloog aan bod komt.
De (anti-)held Eric is nog steeds een richtingloze, cynische eikel, die - regelmatig gedrogeerd - betrokken raakt bij de zaakjes van plaatselijke criminelen, lugubere types recht uit de wereld van een David Lynch, die onze Eric gunstig doen afsteken - totdat hij zijn gehate stiefvader Francis zó toetakelt met een koevoet dat deze een oog verliest. Mama wil alles met de mantel der liefde bedekken, maar dan blijkt Francis een geheime vriendin te hebben met banden met zware jongens die Eric later een lesje leren. Iedereen bedriegt iedereen en het cynisme viert hoogtij. De enige sympathieke personages zijn Meneer Genero, de man die Eric's vriend Damien in deel 1 doodreed en sindsdien door schuldgevoelens gekweld wordt en nieuwkomer David, een dandy-achtige kunstacademiestudent met een hoog IQ. En dan zijn er de doden, zoals Damien en de gangster Becker, die alle seks, geweld en intriges met lede ogen aanzien. Dat ze geen invloed op de gebeurtenissen meer hebben (op een enkele verschijning aan geliefden na) spreekt voor zich, maar onderling kibbelen kunnen ze wel. Deze dimensie is in De oorsprong van de Wereld aanmerkelijk meer van belang, ook omdat er meer personages het loodje leggen. Dat is grappig bovendien!
Kortom, het hoge niveau van de reeks wordt onverstoorbaar voortgezet. Gelaagd, stijlvol, intens, verzorgd uitgegeven en vertaald, en meerdere herlezingen waard.
ISBN 978-90-8988-025-3
Prijs: € 19,95