Niemand kan zulke vertederende sexy vrouwen tekenen als de Japanse stripmaakster Junko Mizuno (Pure Trance, Princess Mermaid). Uit duizenden herkenbaar en volstrekt uniek presenteren Mizuno’s stripboeken een universum van naiëviteit, onschuld en liefde. Het is wel een wereld van uiterlijk vertoon, want achter deze volmaaktheid schuilt altijd een poel van geweld, lust en onvervulde verlangens. Haar laatste in het Engels vertaalde strip is daarop geen uitzondering.

Little Fluffy Gigolo Pelu, Volume 2 is het vervolg op het eerste deel uit 2009 en verhaalt over alien Pelu, een soort pluizige bal met pootjes. LFGP is geen vrolijke strip. Pelu kan op zijn thuisplaneet geen kinderen krijgen en is daarom naar de aarde getransporteerd om aldaar een vrouw te vinden. In zeven hoofdstukken zien we de naïeve Pelu kennis maken met de meest uiteenlopende personages, zoals een transsexueel, poppenmaakster, nymfomane en waterduivelin. Net als Pelu zijn ze allemaal wanhopig op zoek naar geborgenheid en geluk wat zelden wordt gevonden.

Mizuno’s stijl is weelderig en weinig afwisselend in lijndikte. De illustraties lijken simpel en indien men niet beter wist, zouden haar tekeningen voor een kinderboek worden aangezien. Het schokeffect tussen sprookjesachtige onschuld en innerlijke verdorvenheid is daardoor des te groter. Ontzettend jammer is de lage productiewaarde: zwart-wit gedrukt op dun kringlooppapier. Ondanks de gekleurde hoesomslag geeft het de strip een armoedige uitstraling. De geweldige tekenkunsten van Mizuno verdienen beter. Als u nog niet bekend bent met de strips van Junko Mizuno is LFGP een prima kennismaking. Het eerste deel is ook nog verkrijgbaar, dus u hoeft niets te missen.