In 2004 draaide het bovennatuurlijke tienerdrama Den Osynlige op het AFFF, dus een aantal mensen in het publiek zal de verrassingsfilm van gisterenavond behoorlijk bekend zjin voorgekomen. The Invisible is een bijna letterlijke remake van het Zweedse origineel uit 2002. Regisseur is David S. Goyer, die zowel verantwoordelijk was voor het erbarmelijke Blade: Trinity als het intelligente script van Batman Begins. Conclusie na gisterenavond: laat die man nooit meer in de buurt van een camera. Den Osynlige was een sympathieke kleine film over - in een notendop - de scholier Nick die door zijn klasgenote Annie wordt vermoord en als geest terugkeert om haar haar dwaling te doen inzien. In The Invisible is elk shot, tot en met de kijk-mij-eens-niet-deugen-outfit van Annie, zowat gekopieerd, maar dan met mooiere mensen, gelikter camerawerk en werkelijk tenenkrommende doorsneerock. Hollywood op zijn middelmatigst. Maar de werkelijke doodzonde is de ontknoping van de film: het oorspronkelijke sombere einde is vervangen door een geruststellende Christelijke boodschap van boetedoening en vergeving. Hollywood heeft niets geleerd van Spoorloos en The Vanishing, blijkbaar. Bah.