Na films als Fucking Åmål (1998) en Lilja 4-ever (2002) besloot Moodyson dat het gedaan was met de crowdpleasers. Hij maakte twee experimentele films die (bijna) niemand wat vond. En nu komt 'ie met Mammoth, oftewel Mamoet, op de proppen. Spanning alom. Aan het verhaal in het programmaboekje te zien is Mammoth in elk geval een film met een verhaal, over een familie. Dat klinkt vast hoopgevend. En inderdaad, Moodyson heeft weer gedaan waar hij goed in is: verhalen vertellen over mensen met hun hopen en dromen, maar ook over de harde werkelijkheid die zo vaak in de weg staat. In de twee uur durende film verweeft hij eigenlijk drie verhalen die, ondanks hun geografische afstand (America, Bangkok en de Filippijnen) sterk met elkaar verbonden zijn. Hoe groot de contrasten tussen de landen ook zijn, uiteindelijk willen de hoofdpersonen allemaal hetzelfde: bij hun familie zijn. Door omstandigheden is dat bij geen van hen mogelijk.