Anders Thomas Jensen mag het wonderkind van de huidige Deense cinema genoemd worden; als regisseur/scenarist maakte hij geschiedenis met eigenzinnige, inktzwarte komedies als Adam's Apples en The Green Butchers, als scenarist voor anderen gooide hij hoge ogen met Brothers, Open Hearts, After The Wedding en -recentelijk- In a Better World. In die scenario's voor anderen laat hij zich doorgaans van een veel serieuzere kant zien, maar in zijn eigen films gooit hij alle remmen los. In At World's End, dat geregisseerd werd door Tomas Villum Jensen (geen familie), krijgt Jensens frivolere kant voor de verandering alle ruimte.

Centraal staat de jacht op een bloem in de jungle van Sumatra, die hen die van de bloemblaadjes eten het eeuwige leven zou schenken - zo beweert althans een verwilderde Deen die een BBC-team een kopje kleiner heeft gemaakt omdat die de bloem wilde meenemen. De stuntelige psycholoog Adrian wordt naar Indonesië gestuurd om aan te tonen dat deze man, die 129 jaar oud beweert te zijn, ontoerekeningsvatbaar is en hem aldus voor de doodstraf te behoeden. Voor Adrian (de altijd geweldige Nikolaj Lie Kaas) en zijn mooie assistente (Brigitte Hjort Sørensen, een soort Deense Billie Piper) het weten, zijn ze samen met de Indonesische autoriteiten en een Amerikaanse gangster (een heerlijk schmierende Steven Berkoff) verwikkeld in een bloederige jacht op de bloem. Stereotypen (corrupte, gewelddadige Indonesische politie) en actiefilmclichés (denk aan James Bond en Indiana Jones) worden niet geschuwd - ze worden met veel plezier en venijn tot in het absurde uitgespeeld door beide Jensens. De inktzwarte humor en onverwachte wendingen waar scenarist Jensen een patent op heeft, zijn eveneens volop aanwezig en maken van At World's End een guilty pleasure die niet gemist mag worden.