Punk maken met synthesizers levert meestal rotzooi op. Ja, Suicide heeft er in 1977 een heel aardig plaatje mee gemaakt, maar verreweg het meeste dat in deze hoek valt, bestaat uit aanstellerig gekrijs over een verzameling preset-deuntjes uit een wegwerpkeyboard. Volkomen overbodig.

Er zijn gelukkig uitzonderingen op de regel. Uit Frankrijk, waarschijnlijk niet geheel toevallig het land dat ons al sinds de vroege jaren tachtig meent te moeten teisteren met de ene waardeloze synthesizerflutpunkplaat na de andere, bereikt ons nu het werkje Reflecting The Light van het gezelschap Black Bug. Het trio bestaat, waarschijnlijk evenmin geheel toevallig, niet uit Fransen maar uit Zweden. Deze band laat de voorgeprogrammeerde loopjes voor wat ze zijn en trakteert de luisteraar in plaats daarvan op elf staaltjes zeer opgefokt science-fictionlawaai dat de naam "punk" niet verdient omdat het zo onbeholpen is, maar vanwege de geschiftheid en het venijn dat er vanaf druipt. De muziek van Black Bug klinkt alsof er een stel in leren jasjes gehulde garagepunkers de horlepiep staan te dansen op de peperdure keyboards van Skinny Puppy en Kraftwerk. Hoewel de zang op zichzelf geen schoonheidsprijs verdient, slaagt de band er voor de rest behoorlijk goed in een synthesizerplaat af te leveren waar de liefhebber van de betere Amerikaanse gooi- en smijtpunk mee uit de voeten kan. De plaat is in zijn geheel te horen op hun Bandcamp page .