(Rauwplaat / De Konkurrent)
De Groningse Irene Wiersma noemt zich Dame Flux. Haar vrolijke
synthesizerliedjes doen meteen de oren spitsen. Dit is nieuw. Dit vind ik
leuk. De kitschy retro-sound past erg goed bij de droogkomische Nederlandse
teksten. Ze komt soms erg meisjesachtig, zelfs suikerzoet uit de hoek. De
opsomming van verkleinwoordjes in Uitverkoop is daarvan een goed
voorbeeld. “Een grapje voor een lachje/ een muntje voor een drankje/
Een knipje voor een oogje / een bordje voor een goedkoopje.”
Maar omdat ze dat zoete met humor en originaliteit combineert en simpelweg
goeie electropopliedjes componeert is dat geen punt. De mix heeft die
teksten helaas wel lastig verstaanbaar gemaakt: haar zachte zangstem en de
synths vormen vaak één onontwarbaar geluid. Met koptelefoon
luisteren is dat wel op te vangen, maar toch jammer.
In sommige nummers doet ze qua sound erg denken aan de Duitse Barbara Morgenstern, vooral in Grote Baas. “Ik ben grote baas/ niemand eet het brood van m’n kaas.” Maar waar Dame Morgenstern de laatste jaren erg saaie platen maakt, veegt Dame Flux haar zo van de draaitafel met deze verfrissende Champagne. Prijsnummer is de single Vind Ik Leuk. De stortvloed van onbenulligheden die op Facebook langs komt wordt op een Jeugd-van-Tegenwoordig-achtige wijze opgesomd door gast-rappers. Bekijk de leuke animatieclip op Youtube, waarin ook Sam Peeters van Lamelos te zien is.
Even dreigt het geheel wat aan de zoete kant te blijven, maar dan is daar plots het lekker rauwe en opwindende Negen Levens, dat op een plaat van Felix Kubin niet had misstaan. Deze en het volgende TV-modellenvel zijn favoriet. De nummers zijn fijn afwisselend, wat de aandacht moeiteloos veertien tracks lang vasthoudt. Er komt een walsje voorbij en de plaat sluit af met een filosofische tekst over huisdieren. “Als huisdieren konden praten zouden ze nu even stil vallen.” Dieren zouden immers ook niets met onze woordenschat kunnen beginnen. En “Konijnen vervelen zich nooit.” Precies, een ervaringsdeskundige.
De titels van de nummers heeft ze illustratief uitgebeeld door van de letters pictogrammen te maken. Leuk idee, maar wel onleesbaar. Gelukkig staan de titels in gewone letters op de schijf, anders was het schrijven van dit stukje wel erg lastig geworden. Irene Wiersma maakt overigens ook cartoons en strips. Maar die halen het niet bij deze zeer geslaagde plaat.
In sommige nummers doet ze qua sound erg denken aan de Duitse Barbara Morgenstern, vooral in Grote Baas. “Ik ben grote baas/ niemand eet het brood van m’n kaas.” Maar waar Dame Morgenstern de laatste jaren erg saaie platen maakt, veegt Dame Flux haar zo van de draaitafel met deze verfrissende Champagne. Prijsnummer is de single Vind Ik Leuk. De stortvloed van onbenulligheden die op Facebook langs komt wordt op een Jeugd-van-Tegenwoordig-achtige wijze opgesomd door gast-rappers. Bekijk de leuke animatieclip op Youtube, waarin ook Sam Peeters van Lamelos te zien is.
Even dreigt het geheel wat aan de zoete kant te blijven, maar dan is daar plots het lekker rauwe en opwindende Negen Levens, dat op een plaat van Felix Kubin niet had misstaan. Deze en het volgende TV-modellenvel zijn favoriet. De nummers zijn fijn afwisselend, wat de aandacht moeiteloos veertien tracks lang vasthoudt. Er komt een walsje voorbij en de plaat sluit af met een filosofische tekst over huisdieren. “Als huisdieren konden praten zouden ze nu even stil vallen.” Dieren zouden immers ook niets met onze woordenschat kunnen beginnen. En “Konijnen vervelen zich nooit.” Precies, een ervaringsdeskundige.
De titels van de nummers heeft ze illustratief uitgebeeld door van de letters pictogrammen te maken. Leuk idee, maar wel onleesbaar. Gelukkig staan de titels in gewone letters op de schijf, anders was het schrijven van dit stukje wel erg lastig geworden. Irene Wiersma maakt overigens ook cartoons en strips. Maar die halen het niet bij deze zeer geslaagde plaat.