Dit IJslandse duo maakt experimentele electro met piano en synths. Het is hun debuut, maar beginners zijn ze niet: Ólafur Arnalds heeft al een aantal prachtige platen gemaakt, waarop minimal music met piano, strijkers en subtiel gebruik van electronica samen komen. Toen hij Janus Rasmussen ontmoette, herkenden ze in elkaar een liefde voor minimale experimentele muziek. Ze begonnen in 2009 samen in de studio te experimenteren. Arnalds’ werk heeft klassieke instrumenten als basis, Rasmussen is meer van de commerciële technobeats.

Op Kiasmos worden piano, synths, strijkers, drummachines en tape delays gemixt. Nieuw is deze aanpak natuurlijk niet, in IJsland en Scandinavië wemelt het van dergelijke artiesten, maar het zeer geslaagde Kiasmos verdient de aandacht. De beats gaan hier en daar wel een beetje lang door, maar telkens voordat het saai dreigt te worden trekken de fijne subtiele details de aandacht weer. Deze gelaagde aanpak maakt dit een plaat die je vermoedelijk niet snel zat wordt. Er speelt daarbij een echt strijkkwartet mee en een live drummer, wat warmte aan het geheel geeft. Het opzwepende Thrown is voorlopig m’n favoriete track. De plaat sluit sfeervol af met het dromerige ambient stuk Burnt. Op het label Erased Tapes zijn de mannen goed op hun plek naast geestverwanten Nils Frahm, A Winged Victory For The Sullen en Douglas Dare. Voor zowel dance fans als ambient liefhebbers is deze plaat een aanrader. De plaat is nog streaming te horen op de 3voor12-luisterpaal.