Een gestreken contrabas, gebroken piano-akkoorden en een ruisende altsax: de stemmige opening van het album Mississippi Moonchile van saxofoniste Matana Roberts roept de sfeer op van Afro-Amerikaanse jazz uit de jaren 60. De strijd om gelijke rechten kreeg destijds een muzikale evenknie dankzij jazzhelden als Albert Ayler, Archie Shepp en Max Roach, die vrijheid afdwongen door te experimenteren met onder meer gospel, soul en Oosterse muziek.

Mississippi Moonchile flirt ook met verschillende stijlen: opeens duikt er operazang op, dan weer een oud volksliedje of gesproken passages, aaneengeregen door improvisaties die door Roberts werden gedirigeerd. Dat we op het puntje van onze stoel blijven zitten is te danken aan de vijf fantastische musici die van begin tot eind op één lijn zitten, en aan Roberts zelf, die niet alleen ten hemel kan schreien met haar sax, maar ook een indringende zang- en vertelstem bezit.

Mississippi Moonchile is het tweede deel van Coin Coin, een cyclus van Wagneriaanse omvang waarmee Roberts het slavernijverleden van haar familie oprakelt. Net als in het nog wisselvallige eerste deel prikt ze regelmatig door vrolijke familieverhalen heen om ijzingwekkende feiten te onthullen door middel van muziek, zang en gesproken woord. In de komende tien delen zal ze bovendien ingaan op hedendaagse vormen van slavernij, zoals mensenhandel.
De manier waarop Roberts haar gelaagde verhaal ontrafelt en hoe ze musici uit jazz, rock en klassieke muziek bijeenbrengt is zo indrukwekkend dat we goede hoop hebben dat Coin Coin uitgroeit tot meesterwerk.