New York brengt zoveel hippe bandjes voort dat het nauwelijks bij te houden is. Ze moeten dus heel wat uit de kast halen om op te vallen. De New Yorkse avantrockscene, die zich voornamelijk in Brooklyn concentreert, lijkt inmiddels een wedstrijdje te doen: wie maakt de meest complexe gitaarmuziek? De ingewikkelde composities en rare maatsoorten lijken alsmaar extremere vormen aan te nemen. De prachtige platen van Dirty Projectors en Akron/Family waren al behoorlijk complex, Skeleton$ kan er ook wat van. In Barack Obama Blues is het net of er twee nummers door elkaar heen worden gespeeld. Wel een goeie illustratie van zijn lastige situatie overigens. Het duurt even voordat je grip krijgt op People, maar geduld wordt beloond want het is een prachtige plaat van een unieke band.

Muzikant en filmmaker Matt Mehlan startte Skeleton$ als soloproject in 2001, gevolgd door diverse samenwerkingsverbanden onder andere namen zoals Girl-Faces Boys en Kings Of All Cities. Inmiddels is Skeleton$ een soort big band. De drumpartijen, hoekige gitaarpatronen en vingerverzwikkende fingerpickingmelodietjes doen regelmatig denken aan Gastr del Sol. Deze postrockgroep uit Chicago was van ’93 tot ’98 een toonaangevende band. Mehlan zal hun platen ongetwijfeld in de kast hebben, want hun invloed is onmiskenbaar aanwezig. Zijn zangstem klinkt toevallig ook een beetje als een kruising tussen Jim O’Rourke en David Grubbs. Maar epigonen zijn ze zeker niet. Beluister Grandma, een van de beste nummers, in SoundCloud.