Op 16 februari verschijnt de eerste editie van een nieuwe stripkrant. De Boekenkrant bracht al langer structureel strips onder de aandacht, zowel op papier als online. Nu is er dan een echte stripkrant, gratis op te halen in deze winkels. Rotterdam ontbreekt nog in het lijstje (zoals wel meer steden natuurlijk). Vanaf begin maart zal hij ook in Donner liggen en er wordt nog gewerkt aan meer adressen in Rotterdam.

Op de website van de Boekenkrant lezen we: "Met BKStrips gaat de Boekenkrant het stripgenre de aandacht geven die het verdient. Net als de Boekenkrant, biedt BKStrips kwaliteit voor een breed publiek. Met in het eerste nummer onder meer Vincent van Gogh als stripheld, de Stripschapprijzen en een geschiedenisles van Geronimo Stilton." Er is in Nederland een groot gebrek aan publicatiemogelijkheden voor zowel beginnende als gevestigde stripmakers. We wensen de redactie alvast veel succes en plezier met dit lovenswaardige project.

Afgelopen zondag hield Zone 5300 een interview met Peter Pontiac, de godfather/grootmeester van de Nederlandse underground. We mochten die middag ook een uitgebreide blik werpen in het nieuwe boek van Peter Pontiac, althans die helft die af is, en mensen mensen, dit wordt zijn pièce de resistance!

“Voor mijn boek Styx of de Zesplankenkoorts, dat gaat over de dood in het algemeen en in het bijzonder over de niet te genezen leverziekte die mijn leven beheerst of (als ik pech heb) zelfs eist, zoek ik financiële ondersteuning zodat ik mijn boek kan afmaken voordat de, wellicht niet meer alleen 'figuurlijk' op te vatten, deadline onverhoopt afloopt…” aldus Pontiac. Daar moeten wij aan toevoegen dat we tijdens de sneakpreview regelmatig moesten gniffelen en hardop lachen. Want Styx is Pontiac op zijn zwartst én grappigst!

Dus doe uzelf een plezier en steun zijn crowdfunding-project bij Voordekunst gul, want dat boek moet er komen. En zegt het voort, spam uw rijke familieleden, deel het op Facebook en Twitter en wat al niet. U zult er geen spijt van krijgen. Zeg dat Zone 5300 het gezegd heeft.

Snel hierheen dus: Voordekunst

De Beroepsvereniging Nederlandse Stripmakers (BNS) is een project gestart met e-publishing, het uitgeven van Nederlandse strips in digitaal formaat voor iBooks, Apples eigen ‘boekenlees-app’ voor iPhone en iPad (en sinds kort ook Macs). Uitgeven via andere kanalen en voor andere systemen (Android) is in ontwikkeling. De eerste drie e-comicbooks zijn nu gratis te downloaden. Het doel van de BNS, die meer dan 100 Nederlandse stripmakers vertegenwoordigt, is om strips eenvoudig toegankelijk te maken voor een breed publiek. Alles is daarbij mogelijk: van oud werk tot experimentele strips, herdrukken van werk dat reeds lang niet meer verkrijgbaar is, tot schetsboeken en promotie-uitgaven.

De eerste titels die te downloaden zijn:
Sandra de Haan - Brom & Vlieg
Wilma van den Bosch - De Groeten van…
Herman Roozen - Kukel en Kakel 2: Ei is geen ei.

In november is het tijd voor het KLIK! Amsterdam Animation Festival, dat dit jaar als thema The Fabulous Fifties heeft. Er is ook aandacht voor Spider-Man: stripjournalist Michael Minneboo geeft dan namelijk een lezing over zijn favoriete stripheld.

In Storytelling in the Spider-Man Universe gaat Minneboo in op hoe in de loop der jaren de storytelling van de Spider-Man-strips en animatieseries is veranderd. "In de jaren zestig gebeurde er veel meer in een Spidey-strip dan nu. Het waren volledige verhalen waar heel veel in gebeurde. De strips van nu worden veel meer als afleveringen uit een televisieserie geschreven. Ieder deeltje kruipt de plot een klein beetje verder,' vertelt Minneboo. Ook wordt er dieper ingegaan op specifieke verteltechnieken die de stripmakers gebruiken om van Peter Parker een menselijke held te maken.

Daarnaast is er veel aandacht voor de verschillende animatieseries van Spider-Man en de fanfilms die op het web te vinden zijn: van Dan Poole's klassieke adaptatie van het verhaal De dood van Gwen Stacy tot en met stop-motion animaties waarin Spider-Man-speelgoedpoppetjes met elkaar op de vuist gaan.

Spidey's web
Sinds hij op zijn achtste in aanraking kwam met de Marvel comics van Spider-Man is hij al een liefhebber van de Muurkruiper. Sinds een halfjaar publiceert hij iedere maandag een aflevering van de rubriek Spidey's web op zijn website. Hij publiceert mooi beeldmateriaal, interessante stripscènes en opmerkelijke covers. Vaak met een korte uiteenzetting, soms ook met een langer achtergrondverhaal. Minneboo: 'Het web van Spider-Man kent veel boeiende momenten die het bekijken en onderzoeken waard zijn. Ik dacht: Matthijs van Nieuwkerk heeft iets van twee jaar lang iedere week een column geschreven voor de VARA gids over Charles Aznavour. Prima natuurlijk, maar Peter Parker is wat mij betreft nog veel boeiender dan Aznavour. Ik blog al jaren over strips en toen ik laatst dacht over waar ik nu echt zin had om over te schrijven, was het antwoord al snel gevonden: Spider-Man dus.'

Storytelling in the Spider-Man Universe vindt plaats op 15 november om 20.00 uur.

Locatie: Torenzaal, Overhoeks 1

Een regulier kaartje kost 10 euro, maar vrienden van het festival betalen slechts 7.

KLIK vindt plaats van 12 t/m 17 november.

Het belooft een mooie editie te worden. Met het thema The Fabulous Fifties gaan we terug naar de jaren vijftig, toen men nog droomde van het perfecte kerngezin, voorzien van alle huishoudelijke gemakken die de toekomst zou brengen. De animatiefilms uit die tijd zaten vol met dit optimisme, en in de vormgeving verkozen de animatoren voor een meer abstracte en vloeiende lijnvoering in plaats van een realistische weergave. Denk bijvoorbeeld maar aan The Jetsons en The Pink Panther-animaties. Historicus Amid Amidi is gastcurator. Andere speciale gasten zijn onder andere Paul Rudish, Thé Tjong-Khing, Ryan Honey en Vanja Hraste.

Bekijk hier het volledige programma.

Van vrijdag 10 tot en met zondag 12 mei 2013 exposeert onze eigen Farida Laan (Olga) bij de Amsterdamse galerie WG Kunst. De expositie bestaat uit ruim tweehonderd op zichzelf staande cartoons op briefkaartformaat in een omvangrijke doosjesinstallatie. Cactussen met een persoonlijkheidsstoornis, lekkende kapsels, liegende kubussen. Zelf zegt zij hierover: 'In 2012 besloot ik snelle, met het tekentablet getekende, cartoons te maken, zonder vooropgezet plan, zonder voorschets, zonder thema. Ik noemde ze NULcartoons omdat leegte en directheid het uitgangspunt moesten zijn. Het resulteerde in grappen die het platte vlak opzoeken: zowel inhoudelijk als figuurlijk.'

Farida's tekenstijl varieert van realistisch tot klarelijn-cartoons; daarbinnen combineert ze beeld en tekst in een absurde logica. Ze neemt daarbij even gemakkelijk de kunsttraditie en het tekenen zelf tot onderwerp als grote neuzenstrips. In de cartooninstallatie wisselen het beschouwelijke en het banale elkaar in hoog tempo af. Naast de doosjesinstallatie toont zij een twaalftal geschilderde werken op papier.

Eerder exposeerde Farida Laan onder meer in Galerie Ras in Barcelona, had zij een solo-expositie in Crossfire Project Base in Pakhuis Wilhelmina in Amsterdam en was haar werk te zien in de Vishal in Haarlem.

WEEKENDSALON
10 t/m 12 MEI 2013
Geopend vrijdag, zaterdag & zondag 13.00-18.00
Farida Laan is gedurende de openingstijden aanwezig.

WG Kunst
Marius van Bouwdijk Bastiaansestraat 28
1054 SP Amsterdam
www.wgkunst.nl
020-6161515
wgkunst@wgkunst.nl

Vandaag en morgen is het voor de tweede keer Free Comic Book Day in Nederland. Iedereen die dit weekend een stripspeciaalzaak bezoekt, mag zolang de voorraad strekt een gratis stripalbum meenemen, ongeacht of je een boek koopt of niet. Al wordt een boek kopen uiteraard wél gewaardeerd. Maar het hoéft niet. Free Comic Book Day is een ideële actie die bedoeld is om het beeldverhaal zo breed mogelijk onder de aandacht van het publiek te brengen.

Free Comic Book Day is een internationaal evenement dat afkomstig is uit de Verenigde Staten en in de afgelopen jaren is uitgegroeid tot een wereldwijd succes. Het valt altijd op de eerste zaterdag in mei - al is de naam Free Comic Book Day in ons land ietwat bedrieglijk, omdat het evenement in Nederland en België eigenlijk uit twee dagen bestaat. Ook op zondag 5 mei zijn er nog gratis strips verkrijgbaar bij de stripwinkels die op die dag geopend zijn.

Er zijn in totaal tien albums van Nederlandse en Belgische uitgeverijen beschikbaar waaruit bezoekers kunnen kiezen. De albums waaruit gekozen kan worden zijn de volgende:
• Agent 327 (Uitgeverij L)
• OOG (een voorproefje op de nieuwe strips van Uitgeverij Oogachtend)
• Roodbaard (heruitgave van deze klassieke strip door Uitgeverij Sherpa)
• Sienna (Uitgeverij Saga)
• Animal Kingdom (Uitgeverij Dark Dragon)
• Game of Thrones 1 (Uitgeverij Dark Dragon)
• Esteban/Alleen/Moederkillers (een sampler van drie strips van Uitgeverij Ballon)
• De Tempelier 1 (Uitgeverij Daedalus)
• De Legendariërs 1 (Uitgeverij Silvester)
• De Verborgen Geschiedenis 8 (Uitgeverij Silvester)

In de ons omringende landen is Free Comic Book Day al enige tijd een geslaagd evenement, in Nederland kende het vorig jaar een voorzichtige start. Dit jaar is het aantal deelnemende stripwinkels echter zienderogen toegenomen en wordt de promotie zo breed mogelijk ingezet. Free Comic Book Day wordt in de Benelux georganiseerd door de Belgische stripdistributeur Pinceel Stripverspreiding en, jawel, door ons, Zone 5300 nam dit keer de Nederlandse markt voor onze rekening. De tien FCBD-albums worden rechtenvrij aangeboden door de deelnemende uitgeverijen en de drukkosten komen voor rekening van de deelnemende stripspeciaalzaken.

Een volledige lijst met deelnemende stripspeciaalzaken in Nederland vindt u op www.fcbd.be/waar

Jules Calis heeft grote ambities als het gaat om het maken van journalistieke strips. Eind april gaat hij naar Kabul om een verslag te tekenen van het Sound Central Festival, het enige alternatieve kunstfestival in Afghanistan. Hij kan echter nog wel wat hulp gebruiken, namelijk in financiële vorm. Daarom heeft hij er een crowdfundingproject van gemaakt. 'Voor reportages en achtergrondverhalen vind ik de journalistieke strip ideaal.'



Wat zijn je plannen precies?
Ik vertrek 29 april voor 7 tot 10 dagen naar Kabul waar ik het Sound Central Festival zal bezoeken als verslaggever: ik ga ter plekke schetsen, interviews houden en een reportage over maken in de vorm van een journalistieke strip. Zeer waarschijnlijk heb ik al een Nederlandse krant bereidt gevonden om het te publiceren.

Waarom wil je dit project uitvoeren?
Ik kwam via de Facebookpagina van ISAF bij een bericht van de BBC over het South Central Festival 2012. Het festival werd toen voor de tweede keer georganiseerd. Na wat verder erover te lezen kwam ik erachter dat de Nederlandse ambassade in Kabul ook dit festival financieel steunt. Maar ik kon geen enkel bericht erover vinden in de Nederlandse media, behalve een NOSop3 bericht uit 2011 (waarschijnlijk aangeleverd door een persbureau). Voor mij zijn er twee dingen die een rol spelen: voorop staat het verhaal en het evenement en op de tweede plaats het medium de journalistieke strip. Ik vind het een erg bijzonder en moedig evenement en ook in Nederland zou ik het graag in de media willen zien. En als niemand anders het doet, dan doe ik het.
Ik zou ook graag tussen alle ellende en negatieve berichtgeving wat meer positieve berichtgeving en tekenen van hoop willen zien/lezen. Dit soort berichtgeving blijft vaak in de kranten beperkt tot een foto of een heel kort bericht.

Wat hoop je ermee te bereiken?
Ik hoop ten eerste op een verruiming van de blik van lezers. Dat men ziet dat het daar niet alleen maar oorlog en ellende is en dat er mensen en initiatieven zijn die ondanks moeilijkheden toch dingen doen waar ze in geloven. Sowieso ben ik gefascineerd door hoe mensen omgaan met intense situaties en hoe sommigen proberen een verschil te maken. Het uitgangspunt van de reportage is mensgericht. Er zullen vragen naar voren komen als: Wat beweegt mensen om dit festival te organiseren? Wat betekent het voor de bezoekers? Wat is het belang van het festival? En nog belangrijker: Wat betekent het voor de toekomst van Afghanistan?



Waarom wil je dit in stripvorm doen?
Ik heb een fascinatie voor strips en in het bijzonder journalistieke strips. Ik ben er voorstander van dat journalistieke strips uiteindelijk ook daadwerkelijk als journalistiek medium ingezet gaan worden (wat gelukkig ook langzaam maar zeker gebeurt, alleen in Nederland gaat het wel erg langzaam!). Ook dit heb ik nog in geen enkele krant eerder gezien. Daarnaast zijn in Nederland nu ook veranderingen en experimenten gaande in de journalistiek dus lijkt het me ook een prima tijdstip om de journalistieke strip in de kranten, ook eventueel digitaal, te presenteren.

Is strip maken niet een heel trage vorm van journalistiek bedrijven?
Het is zeker een trage vorm van journalistiek. Nieuwsberichten middels journalistieke strips zouden bijvoorbeeld niet haalbaar zijn, maar voor reportages en achtergrondverhalen vind ik het ideaal. Ik ben ook niet goed in artikelen schrijven, maar ik heb wel al behoorlijk wat pagina's ervaring met journalistieke strips. Maar voor een bijzonder verhaal wil ik ook een bijzondere vorm gebruiken die in eerste instantie niet zo voor de hand ligt. Daarom dus de journalistieke strip.

Heb je de ambitie om de Joe Sacco van de Lage Landen te worden?
Mijn inspiratievoorbeelden zijn zeker tekenaars als Joe Sacco, maar ook Patrick Chappatte, Ted Rall, David Axe, Dan Archer, Susie Cagle, om er maar wat te noemen. Zij die het ook echt met eigen ogen willen zien, tekenen dingen waarvan ze vinden dat mensen het moeten weten en het ook daadwerkelijk doen. Tuurlijk laten we eerlijk zijn, ik heb wel ambitie om naam te maken in de stripwereld en eventueel ook in de journalistiek. Vanaf dat ik 4 was wilde ik al striptekenaar worden, uiteindelijk ging ik geschiedenis studeren (niet afgemaakt overigens, ik was het op veel vlakken niet eens met de manier van lesgeven en innovatie in het middelbaar onderwijs vond ik achterlopen of te langzaam gaan), daarna naar de kunstacademie waar ik uiteindelijk toch weer terugkwam op strips. Alleen dan wel strips over wat er speelt in de wereld en die een bepaalde impact op mensen kunnen hebben.
Ik heb altijd al interesse gehad voor oorlogen, conflicten en andere heftige situaties, maar als er andere verhalen zijn waarvan ik vind dat ze verteld moeten worden, zou ik dat ook maar wat graag aangrijpen.

Wat is je doelgroep?
Eigenlijk het grote publiek, dus zo ruim en breed mogelijk en niet alleen stripliefhebbers. Mensen zullen niet zo snel een strip kopen, maar let maar eens op hoeveel jonge Metro- en Spits-lezers meteen de strips erbij pakken. Ik ben erg benieuwd wat voor reacties hier straks op komen als het uiteindelijk ook in een Nederlandse krant komt en dat er eventueel ook meer striptekenaars of journalisten mee aan de slag gaan.

Wil je Jules helpen met zijn project? Check dan hier hoe je dat kunt doen. En bekijk de facebookpagina om op de hoogte te blijven.

Paris, Maarten Vande Wiele’s vorige strip (eigenlijk een bundeling van I Love Paris en I Hate Paris) werd alom onthaald als zijn beste werk tot nog toe. De vele vertalingen (vier op de dag van dit schrijven) zijn daar de getuigen van. Nu, dik twee jaar later verschijnt Monsieur Bermutier, een boek dat geheel andere oorden opzoekt, en sommige herbezoekt.

Monsieur Bermutier is een bewerking van vijf literaire kortverhalen van Guy de Maupassant. Let op: “literaire”, een goedgeplaatst en misschien commercieel overwogen woordje in de beschrijving op de achterkant van het boek. Dat de modale burger weet geen gewone strip te kopen maar een graphic novel. Gelogen is het echter niet. Dat het boek geen voer voor kinders is staat buiten kijf. Bermutier, het hoofdpersonage duh, wordt op de cover voorgesteld als een onderzoeksrechter die jaagt op oplichters, moordenaars en spoken. Je verwacht dan spannende detectiveverhalen met een onvoorspelbare twist op het einde. Het eerste van de vijf verhalen, moet ik toegeven, stelde daarin een beetje teleur. Een voorspelbare plot en een ontknoping een Scoobidoo-tekenfilm waardig. Ook het tweede verhaal leek tijdens de eerste lezing een beetje duf maar werd voorzien van een einde dat, net door de anticlimax, geen anticlimax is. Overtuigen doen de verhalen tot op dit punt niet.

De grafische kant doet dat echter wel. Vande Wiele was blijkbaar de vrij gevulde pagina’s en de hoekige tekenstijl van Paris beu want in dit album slaat hij resoluut een andere richting in. Dunne, spaarzame en gerichte inktlijnen worden overdekt met grillige kleurvlakken. De tekeningen lopen over van, net niet vloekende, kleuren en leveren zo de meest sferische beelden op die Vande Wiele ooit te boek stelde. Vande Wiele geeft zijn tekeningen plaats om te ademen. Als Paris misschien soms net iets teveel plaatjes per pagina had dan is Monsieur Bermutier daar de antipode van. Vande Wiele trekt zijn verhalen open met maximum vier prenten per pagina en met zeer veel enkele en dubbele pagina’s wijde spreads. En dan was daar, op het moment dat ik dacht dat dit boek me slechts visueel zou bekoren, het derde verhaal. Meer dan een zoektocht naar een schuldige is dit een zoektocht naar wat bepaalde mensen drijft. Meer precies zelfs: een zoektocht naar hoe ver de ijdelen en/of de hebberigen durfden te gaan. De plot is gestoeld op een idee dat het bloed koud door mijn aderen deed stromen.

Het vierde verhaal is een opnieuw grafisch zeer aantrekkelijke nachtelijke dwaaltocht door Parijs. Bermutier voorziet die van een poëtische voice-over. Het verhaal kent een open einde dat op dit moment weinigzeggend lijkt. En dan: VLAM! In het slotverhaal wordt de lezer door Vande Wiele koud (of droog?) gepakt. Zonder iets te willen verklappen kan ik u meegeven dat dit vijfde verhaal het hele universum van het boek op zijn kop zet. Zelfs het eerste verhaal, dat bij initiële lezing weinig origineel leek, kan nu in een geheel ander daglicht gezien worden. Als er al geen onverhoedse plottwists aan het einde van de eerste vier verhalen zaten, dan wordt dat volledig goedgemaakt door het vijfde verhaal. Men kan stellen dat Vande Wiele “slechts” een bewerking heeft gemaakt van het bronmateriaal van de Maupassant, maar na wat onderzoek werd me duidelijk dat Meneer Bermutier in de originele versies van deze vijf kortverhalen slechts in één verhaal het hoofdpersonage was. Het is dus Vande Wiele die hem tot hoofdpersoon van de vijf vertellingen heeft gebombardeerd en zo interessante correlaties en kruisverbanden heeft gecreëerd. Wat mij betreft bevestigt hij daarmee zijn status als auteur.

Peter Moerenhout schrijft strips, schrijft over strips en interviewt stripmakers. Hij schrijft ook nog andere dingen en maakt muziek. Ga gerust eens kijken op zijn blog. Het doet geen pijn.

Zaterdagmiddag 23 februari puilde de KochXBos gallery bijna uit haar voegen door de grote groep belangstellenden die de opening van de expositie van Peter Pontiac bijwoonden. Eigenlijk is het een duo-expositie: behalve originele tekeningen van de grootmeester van de Nederlandse undergroundstrip, zijn er ook beelden te zien van Harma Heikens. 'Ons werk past eigenlijk heel goed bij elkaar,' legt Pontiac in mijn video-interview uit. 'De combinatie van dingen die er vriendelijk uitzien maar tegelijkertijd iets grimmigs hebben, zit in allebei ons werk.'

Het tweede gedeelte van het gesprek wordt de toon persoonlijker als Peter vertelt over de kuur die hij moet gaan volgen om de hepatitis-c waar hij aan lijdt, te bestrijden. Door deze kuur loopt zijn huidige stripproject, een groot boek over de dood, waarschijnlijk vertraging op. Bij deze wens ik Peter van harte beterschap!

De expositie is tot en met 16 maart te bezichtigen op de eerste anjeliersdwarsstraat 36 te Amsterdam.



De muziek in deze Daily Webhead is natuurlijk van Marco Raaphorst.

Meer afleveringen van de videoreeks Daily Webhead zijn hier te bekijken.

Werk van cartoonist/illustrator Argibald hangt de komende twee maanden in café Averechts te Utrecht: met Oost-Indische inkt en ecoline vervaardigde tekeningen, cartoons en korte teksten en verhaaltjes worden tentoongesteld.

Twee jaar geleden sprak ik Argibald (ook wel bekend als Willem Bentvelzen, maar alleen zijn moeder schijnt hem zo te noemen) uitgebreid voor Het Parool toen zijn bundel Ik vond de site beter uitkwam bij uitgeverij Xtra. Momenteel verschijnen zijn cartoons met enige regelmaat in o.a. Propria Cures, Van Speijk en Bionieuws. Online is hij aanwezig op o.a. De Speld, FOK! en Studio Noord.

Naar aanleiding van de expositie publiceert de cartoonist in eigen beheer een boekje met teksten: De theezakjes van de ziel. Meer nieuws hierover op zijn facebookpagina.

Argibalds werk is te bewonderen tot 17 Maart aan Lijsterstraat 49 te Utrecht. Het perfecte excuus om wat beeldende kunst te aanschouwen terwijl je een biertje drinkt.

Sinds kort heeft stripantiquariaat Lambiek ook een webwinkel. Het leuke daarvan is dat deze direct verbonden is met de Comiclopedia. Ben je dus door de virtuele titels aan het bladeren, dan kun je met een simpele muisklik meer informatie over de stripmakers vinden. Dit is ook meteen de meerwaarde van Lambieks webwinkel, want laten we eerlijk zijn: online kun je op veel plekken strips kopen.



Wat deze webwinkel ook onderscheidt van zijn concurrenten is dat je er fysiek doorheen kunt lopen. De mannen van Lambiek hebben namelijk de galerieruimte vol gezet met de voorraad van de webwinkel. Voor zover ik weet is dit dus de enige online winkel die je fysiek kunt bezoeken, namelijk op Kerkstraat 132 te Amsterdam.

Met het verdwijnen van de galerie is er wel een mooie plek verloren gegaan waar het werk van stripmakers aan de muur geëxposeerd kan worden en dat is jammer. Overigens betekent dit niet meteen dat er geen boekpresentaties meer in het stripantiquariaat plaatsvinden.

Boekpresentaties


Donderdag 15 november wordt om 17 uur het nieuwe album van Agent Orange gepresenteerd. Dit is natuurlijk de satirische stripbiografie van wijlen Prins Bernard, de schavuit van Oranje die meer buitenechtelijke kinderen op de wereld schijnt rond te hebben lopen dan het aantal olifanten dat hij heeft neergeschoten. Het vijfde album heet Affaire King Kong, dus wellicht dat Bernard dit keer zijn geweer op de bekende filmaap richt en het andere wild even met rust laat.

Stripmakers Erik Varekamp & Mick Peet zullen daar ook bij aanwezig zijn en eventueel een krabbel zetten. Ze zijn 1 december trouwens ook om 15:00 in selexyz scheltema te Amsterdam om dit nieuwe album te signeren.



Vrijdag 16 november wordt het nieuwe Heinz-album in de reeks Heinz van H tot Z, gepresenteerd in Lambiek. Van 17-19 uur, wat mooi samenvalt met de wekelijkse stripborrel waar Heinz-vaders Windig & De Jong meestal wel te vinden zijn.

Het tweede deel van het interview met Hallie Lama. Hallie praat over zijn toekomstplannen, hoe hij zichzelf blijft vernieuwen als cartoonist en hoe het zit met de vrouwen in zijn universum. Met een gastoptreden van The Beatles. Nuff Said.

De muziek in deze Daily Webhead is weer als vanouds van Marco Raaphorst.

Tijdens de Stripdagen Haarlem - het leukste stripfestival van de Lage Landen - liep ik op de boekenbeurs Michiel van de Pol tegen het lijf. Van de Pol heeft net een nieuwe graphic novel uit: Scherpschutters.

Deze striproman werd 2 juni gespresenteerd, dus ik heb nog geen tijd heb gehad om hem te lezen, maar aangezien Terug naar Johan, Michiels vorige boek, een prachtig verhaal is, was ik erg benieuwd naar waar zijn nieuwe striproman over gaat. Dus dat heb ik even aan de sympathieke stripmaker gevraagd.

De muziek in deze Daily Webhead is weer als vanouds van Marco Raaphorst.

Vrouwen en strips, het blijft een boeiend verhaal. Hoewel je wel vrouwen tegenkomt in stripwinkels, zijn ze in verhouding tot de mannen zwaar in de minderheid. De stripwinkel is toch 'A man's world' wat dat betreft. Daarom was ik blij Kirsty aan te treffen in Deadhead comics, een stripwinkel in het hartje van Edinburgh. En ze bleek ook nog eens Spider-Man fan te zijn.



Meer Daily Webhead-video's ziet u hier.

De Beroepsvereniging Nederlandse Stripmakers geeft voor de derde keer een gratis stripkrant uit. Hij zal gelanceerd worden op de Haarlemse Stripdagen (2 en 3 juni). De krant heeft voor het eerst een thema: populisme. Voor diegenen die hun nieuwsgierigheid echt niet meer kunnen bedwingen is er goed nieuws: De Stripkrant is vanaf vandaag al te downloaden op www.stripmakers.nl.

Binnenkort (zo rond de Stripdagen Haarlem) verschijnt er een nieuwe bundel van cartoonist Hallie Lama. Hallie Lama houdt 't kort wordt alweer zijn vierde publicatie bij uitgeverij Xtra. Nieuwsgierig toog ik naar Hilversum waar ik Hallie er uitvoerig over sprak. Wat mogen we van het werkje verwachten en waar verwijst de titel naar? Bekijk het video-interview.

In de Verenigde Staten en Canada bestaat er sinds tien jaar een mooie traditie: Free Comic Book Day. In het eerste weekeinde van mei krijgt iedereen die de stripwinkel binnenkomt een gratis stripboek. Die traditie wordt nu, eindelijk, ook in Nederland overgenomen. Een paar winkels zetten de trend; volgend jaar doen naar verwachting meer winkels mee.

De deelnemende uitgevers Silvester, Oogachtend, Daedalus en Don Lawrence Collection hebben een aantal titels geselecteerd die zij op de Free Comic Book Day onder de aandacht brengen. In Nederland en België is er bijvoorbeeld keuze uit een deel Storm, De zeven van Aromater, of een deel van de serie The Walking Dead. Klanten hoeven niet eerst geld uit te geven in een winkel. Maar de aanbieding geldt wel zolang de voorraad strekt.

Bekijk hier welke strips er gratis worden aangeboden.

Free Comic Book Day is een traditie die in de Verenigde Staten tien jaar geleden is ingezet. Het is geen actie die per se door grote winkels wordt gedragen, maar juist de kleine gespecialseerde stripzaken. Op de gratisstripboekendag organiseren winkels signeersessies en presentaties met tekenaars.

De volgende stripspeciaalzaken in Vlaanderen en Nederland doen dit jaar mee met Free Comic Book Day:

Het beeldverhaal, Go-Joker, Lambiek in Amsterdam
Silvester in Den Bosch, Haarlem en Tilburg
Het gele teken, Hoorn
Het beeldverhaal Almere
Blunder, Utrecht
Dumpie en Mevrouw Kern, Leiden
Eppo, Eindhoven
Akim, Groningen
Yendor, Rotterdam
Sjors, Dordrecht
Fantast, Kampen
Atomik, Sittard
De Stripspecialist, Breda
Barabas, 's-Gravesande
Senor Hernandez, Nijmegen

(Strip)journalist Michael Minneboo schrijft in het dagelijks leven over strips, graphic novels en beeldcultuur. Sinds hij op zijn zevende een stapel Spider-Man comics las, heeft het webhoofd hem niet meer losgelaten. Spidey wordt dit jaar 50, reden waarom Minneboo tijdens Imagine in de wereld van Peter Parker duikt.

Hij bezocht enkele locaties uit de strips in New York en ontmoette daar ene Mr. Parker. Ook legt hij uit waarom Spider-Man zo'n boeiende stripfiguur is en op welke manieren de schrijvers en tekenaars van Marvel ervoor zorgen dat hij door de jaren heen relevant is gebleven. Rijk geïllustreerd met beeldmateriaal uit de strips, films en tv-incarnaties.

Wanneer? Donderdag 26 april, 15.50.
Waar? Kriterion 2, Amsterdam.
Meer over Imagine: Amsterdam Fantastic Film Festival vind je op de site.

In het Vlaamse televisieprogramma De Canvasconnectie vertelt een kunstenaar of vormgever over werk in voorbereiding en becommentarieert werk van anderen. Zondag 25 maart is dat grafisch kunstenaar Tim Enthoven.

De Canvasconnectie, Canvas, zondag 25 maart 20.15 - 20.45

Lees hier een interview met Enthoven over deze uitzending en zijn werk.

Comik.nl - is een open podium voor iedereen die zijn strips online wil laten zien. Een vrolijke kweekvijver voor jong talent, waarin je zowel bekende als onbekende strips tegen komt. Comik gaat dit jaar de Comikprijs 2012 uitreiken. Nomineer jouw favoriete, mooiste, leukste, grappigste, engste, orgineelste, beste webcomic voor de Comikprijs!

De Comikprijs is een nieuw initiatief van Comik om nieuw tekentalent te stimuleren. Elk jaar wordt een veelbelovende tekenaar die zich onderscheidt door een bijzondere webcomic, cartoon of beeldverhaal verrast met deze bijzondere aanmoedigingsprijs. De Comikprijs bestaat uit een award, een oorkonde, een logo en publiciteit voor de winnaar (waaronder in elk geval een artikel op het stripblog van Zone 5300 en op Comik.nl en wellicht nog meer).

Tijdens de Haarlemse Stripdagen 2012 wordt de eerste winnaar van de eerste Comikprijs bekend gemaakt. De winnaar wordt gekozen door het Comikteam en een panel van webcomicliefhebbers. Wanneer is een strip een webcomic? Wat ons betreft: elke cartoon, strip, beeldverhaal, gag of graphic novel die op het web te vinden is. Nederlandstalig werk heeft een streepje voor.

Ken je een tekenaar van een webcomic die wat extra aandacht verdient? Meld hem, haar of hen aan voor de Comikprijs 2012! Nomineren kan tot 20 mei 2012. Je kunt je nominatie mailen naar info@comik.nl o.v.v. Comikprijs 2012. Vertel in je mail waarom jouw nominatie de Comikprijs verdient.

Nieuwe striptalenten kunnen zich vanaf nu aanmelden voor de eerste Stripwedstrijd van Zuidwest-Nederland. De Stichting Johan Diepstraten is op zoek naar nieuw talent uit de regio. De vakkundige jury bestaat uit de bekende striptekenaar Dick Matena, Rob van Bavel (organisator van het Bredase stripfestival) en uitgever en Jacqueline Kostermans (van de afdeling cultuur van de gemeente Breda). De hoofdprijs van 2500 euro wordt op vrijdag 31 augustus uitgereikt in Moti in Breda.

Deelnemers kunnen tot en met 31 mei werk insturen naar Ad Vlemmix, Spinveld 23, 4815 HR Breda of naar ad@vlemmix.com.

De stripwedstrijd wordt georganiseerd door de Stichting Johan Diepstraten. Deze stichting laat om de twee jaar van zich horen met deze competitie en met de NHTV-lezing, steeds over wisselende kunstgenres. De prijs wordt beschikbaar gesteld door dagblad BN DeStem. Dit jaar is er voor het genre strips gekozen. De competitie staat open voor nieuw talent op stripgebied. Deelnemers moeten in Zuidwest-Nederland wonen, werken of studeren of dit in het verleden gedaan hebben. Werk van twintig genomineerden wordt in augustus tentoongesteld. Voor meer informatie ga je naar www.johandiepstraten.nl

De expositie 5348 lijnen van Hanco Kolk laat een dwarsdoorsnede zien van het werk van stripmaker/illustrator Hanco Kolk (1957).

Naast de dagelijks verschijnende strip S1ngle, die hij samen met Peter de Wit maakt, produceert Kolk hoogst divers werk, zoals de grafische roman Van Istanbul naar Bagdad met Arnon Grunberg, de meermalen bekroonde serie Meccano en Tot Ziens, Justine Keller met de muzikant Spinvis.

Sinds dit jaar experimenteert Kolk met driedimensionale toepassingen van zijn stijl in de vorm van levensgrote draadfiguren waarin de kenmerkende soepele lijn duidelijk te herkennen is.

Voor Galerie De Etage in Gorinchem heeft Kolk een selectie gemaakt uit zijn vrije en toegepaste werk. Ook zal op de expositie een voorproefje te zien zijn van zijn nieuwe prentenserie rond Casanova, die in juni als printcollectie zal verschijnen.

5348 lijnen van Hanco Kolk is een eerbetoon aan het vakmanschap van Hanco Kolk.

De tentoonstelling wordt op zaterdag 3 maart om 16.00 uur (inloop vanaf 15.30 uur) geopend met een soort getekende speech van de kunstenaar/stripmaker zelf.

Galerie De Etage is gevestigd boven Boekhandel Cursief, Kruisstraat 4, 4201 GE Gorinchem.

De expositie van Hanco Kolk is nog te zien tot en met woensdag 28 maart, en geopend op maandag, dinsdag en vrijdag van 9.00-17.30 uur, donderdag van 9.00-21.00 uur en zaterdag van 9.00-17.00 uur.

Zie hier de meester aan het werk tijdens Manuscripta 2010:


Daily Webhead: Hanco Kolk Live from Michael Minneboo on Vimeo.

Gerard Leever is een van de pioniers in de Nederlandse stripwereld als het om dagboekstrips gaat. Met veel humor en een flinke dosis zelfspot maakt de sympathieke tekenaar stripverhalen over episodes uit zijn eigen leven. Van 1 tot en met 11 maart krijg je gratis het album Gleevers dagboek bij aankoop van twee stripalbums of besteding van €12,12 aan strips.

Gratis strips? Hoezo dat? Nou, die periode zijn de Stripboekgeschenkdagen die dit jaar voor de zevende keer worden georganiseerd. Eerdere geschenken besteedden aandacht aan Henk Kuijpers, Jan Kruis, Peter de Wit, Gerrit de Jager, Don Lawrence en Studio Vandersteen. Het is een initiatief van Stichting Stripboekgeschenk. Het doel is om de Nederlandstalige strip te promoten en klanten van stripspeciaalzaken een extraatje te geven.

Maar goed, Gleevers dagboek.

Leever begon met zijn dagboeken in dummy’s te tekenen toen hij zijn dienstplicht moest vervullen. ‘Uit verveling,’ zegt de stripmaker. ‘Het waren in eerste instanties meer cartoons dan strips waarin ik de gebeurtenissen van mijn diensttijd optekende.’ Toen hij dit werk liet zien aan de redactie van het stripblad Stripofiel, mocht Leever zijn belevenissen daarin verstrippen. ‘Het idee was om eerst iets te gaan ondernemen en er daarna een strip over te maken. Ik heb bijvoorbeeld een nacht bij het Leger des Heils geslapen en heb met een vriend uit dienst allerlei homobars bezocht.’ Toch bleek deze journalistiek in stripvorm niet helemaal zijn ding te zijn en al snel ging Leever strips maken over zijn eigen gevoelens en problemen. Deze strips, die vaak uit twee pagina’s bestaan, verschenen later ook in Stripschrift en tegenwoordig in de Eppo. Sterker nog, ik vind het een van de leukste strips in dat blad.

In dit Stripboekgeschenk worden de dagboeken aangevuld met een uitgebreid dossier boordevol achtergrondinformatie. Er is ook een uitgebreide hardcover editie beschikbaar, Deze luxe uitgave heeft een andere omslag met daarop het echte dagboek van Gerard Leever, een prent en is gesigneerd door de auteur. De hardcover heeft een winkelwaarde van €19,95.

Afgelopen dinsdag 17 januari 2012 ontving NRC-tekenaar Siegfried Woldhek de Inktspotprijs 2011 in Nieuwspoort in Den Haag - maar wie goede ogen en een goed geheugen heeft, moet zijn opgevallen dat zijn winnende portret van staatssecretaris Bleker een andere versie is dan die destijds in het NRC verscheen. Staan de reglementen van Nederland’s grootste prijs voor cartoonisten toe dat inzendingen voor de competitie worden aangepast?

We leggen het voor aan Hans IJsselstein Mulder, directeur van de Stichting Pers & Prent en organisator van de Inktspotprijs, die bevestigt dat dit inderdaad is toegestaan. ‘Het kwam in het verleden wel vaker voor dat inzendingen mooier werden gemaakt nadat ze gepubliceerd waren. Sommige inzendingen die bijvoorbeeld in zwart/wit in de krant verschenen zijn, zijn later ingekleurd voor deelname aan de Inktspotprijs. Andere tekeningen die op klein formaat in de krant stonden, werden opgeblazen, dat levert ook een ander effect op. Zolang het geen compleet andere tekening is, doen we daar niet moeilijk over. En in Woldheks geval bleef het idee hetzelfde: Bleker die het laatste bloempje in de natuur vertrapt. Het enige verschil is dat hij lacht op de NRC-tekening en boos kijkt op degene die voor inzending is gebruikt.’ Dat er twee tekeningen zijn, wist hij, zo vult hij aan, ‘maar het verschil is zo klein dat veel kranten de NRC-tekening bij hun artikel over de Inktspotprijs hebben geplaatst, zonder te zien dat deze anders is dan het portret dat gewonnen heeft.’

Toch is Zone 5300 niet de enige die het opviel: ook op NU.nl plaatste een internetgebruiker beide tekeningen, vergezeld van het commentaar ‘Zoek de verschillen’ (reactie nummer 12). Maar belangrijker is natuurlijk de vraag of álle Inktspotprijs-deelnemers op de hoogte waren van de mogelijkheid om hun inzending te verfraaien. Runner-up Ruben L. Oppenheimer in elk geval niet, zo laat hij desgewenst weten. Oppenheimer wil vooropstellen dat hij zijn collega Woldhek, ‘die al bij de krant tekende toen ik nog in de wieg lag en al zolang ik leef op deze prijs heeft moeten wachten’ de overwinning van harte gunt, maar dat hij wel zeer verbaasd was toen hij met de twee versies van de tekening werd geconfronteerd. ‘Want ik heb eerlijk gezegd nooit gehoord, gelezen of begrepen dat tekeningen na publicatie nog veranderd mogen worden. Het enige dat ik begrepen heb, is dat de tekening in een krant of tijdschrift gepubliceerd moet zijn, ik lever mijn tekeningen dan ook al jaren ongewijzigd in, zoals ze oorspronkelijk zijn gepubliceerd.’ Hij vindt het daarnaast maar de vraag of de tekening grotendeels hetzelfde is gebleven. ‘In de oorspronkelijke tekening vind ik de gelijkenis met Bleker minder geslaagd dan in de tweede versie die in de prijzen viel.’ Wat hij in dit geval erg pijnlijk vindt, is dat er volgens de juryvoorzitster gekozen moest worden tussen de inhoud - zijn tekening - en de kunstzinnigheid - Woldheks tekening. ‘De vraag kan gesteld worden of de jury op basis van het oorspronkelijke portret wel tot dezelfde conclusie zou zijn gekomen. Als ik mij aan een uitspraak moet wagen, zou ik concluderen dat het ingediende portret intenser en mooier is uitgewerkt dan het gepubliceerde.’

Of Oppenheimer gelijk heeft met zijn conclusie mag u zelf bepalen. Buiten kijf staat echter dat de reglementen en condities waarop de inzendingen getoetst worden blijkbaar duidelijker geformuleerd én gecommuniceerd moeten worden als niet alle deelnemers ervan op de hoogte zijn. De hoofdrolspeler in deze geschiedenis, winnaar Siegfried Woldhek, is vooralsnog helaas niet bereikbaar voor commentaar. Wordt vervolgd?

UPDATE: Winnaar Siegfried Woldhek kon door drukte niet eerder reageren, maar liet ons vanmorgen, op maandag 23 januari, zijn antwoord weten: 'Ik vind in het algemeen, en dus ook voor deze prijs, dat het goed is om heldere reglementen te hebben en die te communiceren.'

Het boek Herinneringen van Rudolf Kahl gaat in China uitgegeven worden. In Herinneringen blikt Kahl in woord en beeld terug op zijn jeugd in Duitsland. Hij groeide zogezegd op in de puinhopen van het Derde Rijk.

The People's Literature Publishing House in Peking gaat het boek uitgeven. De focus van deze uitgeverij ligt bij het uitbrengen van buitenlandse literatuur. Ze geven ook Multatuli, Bernlef, Anne Frank, Leonard Blussé en Lotte van de Pol uit.

Het Letterenfonds levert een bijdrage aan de kosten voor vertaling.

Esther Gasseling van uitgeverij Xtra is al sinds 2007 in gesprek met de Chinese uitgeverij om deze uitgave te regelen. Nu gaat het er dus toch van komen.

Hieronder de cover van 'Herinneringen' in het Chinees. De uitgever had deze voor de grap al eens laten vertalen.

De jury van de Willy Vandersteenprijs kent de prijs voor beste Nederlandstalig beeldverhaal 2010 -2011 toe aan de Nederlandse stripauteur Michiel van de Pol (1965) voor zijn album Terug naar Johan, uitgegeven bij Oog & Blik/De Bezige Bij. Van de Pol volgt daarmee Brecht Evens op die in 2009 de eerste editie van de prijs won met zijn graphic novel Ergens waar je niet wil zijn. Op zaterdag 10 december ontvangt Van de Pol op het Gala van de Vlaamse Strip tijdens het Strip Turnhout festival, de prijs die de naam draagt van Willy Vandersteen (1913-1990).

Zoals algemeen bekend was Vandersteen de geestelijke vader van Suske en Wiske.

Michiel van de Pol debuteerde in 1996 met de gagstrip Mol in het Sjors en Sjimmie Stripblad. Naar aanleiding van de geboorte van zijn eerste zoon startte Van de Pol een dagboekstrip dat in 2000 gebundeld werd door uitgeverij De Prom (De Medicijnman). Zes jaar later won de Nederlandse stripauteur met zijn autobiografische strip Cartoondiarree de Stripstrijd van Het Parool. De strip verscheen twee jaar lang in de Nederlandse krant. Michiel van de Pols werk verscheen o.a. in NRC Next, Eisner en Zone 5300. In 2010 verscheen bij uitgeverij Oog&Blik/De Bezige Bij Terug naar Johan, waarin de stripauteur terugkijkt naar zijn vervlogen jeugdjaren.

Uit het juryrapport: “In het boek maakt Van de Pol de lezer deelgenoot van zijn jeugdvriendschap met Johan en de impact van een ontluikende puberteit op die vriendschap. De jury prijst de kwetsbare en humoristische manier waarop Van de Pol herkenbare en persoonlijke situaties neer zet. Met een schijnbaar nonchalante eenvoudige stijl creëert Michiel van de Pol meerdimensionale personages van vlees en bloed. Het werk van Michiel van de Pol is een mooie vertegenwoordiger van de sterke aanwezigheid van de autobiografische graphic novel in Vlaanderen en Nederland. Bovendien prijst de jury van de Willy Vandersteenprijs auteur Michiel van de Pol als exponent van een stripgeneratie die koppig en met veel doorzettingsvermogen hun eigen ding blijft doen in financieel vaak weinig stimulerende omstandigheden.

Bijzondere appreciatie drukt de jury daarnaast uit voor twee albums die tot in de laatste fase mee in de running waren, met name het aangrijpende Van Istanbul naar Bagdad van auteurs Hanco Kolk en Arnon Grunberg en de heerlijk onderkoelde gagstrip ‘Sigmund’ van Peter de Wit.”

De Willy Vandersteenprijs werd in het leven geroepen door Vlaams-Nederlands huis deBuren in Brussel, Stripdagen Haarlem en Strip Turnhout en bekroont het beste oorspronkelijk Nederlandstalige album van de voorbije twee jaar. Er is een geldprijs van 5.000 euro aan verbonden en de laureaat krijgt een tentoonstelling over het winnende album die zowel in Vlaanderen als Nederland te zien zal zijn.

De Vlaams-Nederlandse jury voor de prijs bestond deze editie voor de tweede opeenvolgende en laatste keer uit Leen Vandersteen (niet-stemgerechtigd juryvoorzitter), Ineke Horst (uitbaatster stripwinkel Sjors Dordrecht), Noël Slangen (communicatiespecialist, stripliefhebber), Jan Smet (stichter Bronzen Adhemar, Stripgids en stripfestival Turnhout), Frank Van Leemput (advocaat, stripliefhebber) en Hein Van Putten (art director De Volkskrant, stripliefhebber).

Spijtig maar waar, het Heinz Museum, het leukste museum in Amsterdam, gaat zijn deuren sluiten. Stripmakers René Windig en Eddie de Jong kunnen simpelweg de huur niet meer betalen.
Het Heinz museum opende in 2009 de deuren aan de Nieuwe Amstelstraat. Per 1 januari 2012 gaan ze weer dicht. Maar gelukkig niet voordat er nog een feestje wordt gegeven.
Het was er altijd gezellig, tijdens officiële presentaties, maar ook gewoon door de weeks, als je even kwam kijken hoe de twee stripmakers het maakte.
In deze video van de Amsterdamse zender AT5 een gesprek met René Windig.
Gelukkig is er ook nog vrolijk nieuws over Neerlands een na beroemdste stripkat te melden, want binnenkort verschijnen er namelijk twee nieuwe Heinz boeken: Niks mis met golfen en Niks mis met kinderen.

Afgelopen weekend vond wederom 24 Hour Comics Day plaats. In Nederland op maar liefst drie locaties: Comicquest in Rotterdam, ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten in Zwolle en Studio/K te Amsterdam.

Zaterdagmiddag bezocht ik de tien stripmakers die daar de race tegen de klok waren begonnen. Maia Machen had het evenement in Studio/K georganiseerd toen bleek dat Lambiek dit jaar voor het eerst 24 Hour Comics Day niet zo hosten.

Een sfeerimpressie van zaterdagmiddag:



En een fotoserie die ik in Studio/K maakte.

Nog een maandje slapen, maar dan is het werkelijk zover: vanaf zaterdag 29 oktober komt de VPRO met een nieuwe, acht-delinge serie over strips, getiteld Beeldverhaal. Presentator Jean-Marc van Tol, geestelijk vader van Fokke & Sukke, neemt de kijker mee in de wereld van de strip en laat zien wat er schuilgaat in de wereld achter de plaatjes. Van Suske & Wiske tot Jan, Jans en de kinderen en van Superman tot Astroboy: Beeldverhaal is een feest voor de fervente stripliefhebber en een openbaring voor de rest.

Niet eerder werd de strip als cultureel fenomeen op deze manier op televisie ontleed en in kaart gebracht. Net als muziek, literatuur en film, is strip een kunstvorm die iets overbrengt en invloed heeft. Hoe werkt dat? Welke strips zijn er? En welke zijn belangrijk geweest in de geschiedenis van de strip? Hoe wordt een getekend poppetje een icoon? Van Tol gaat op pad om antwoorden te vinden. Tijdens zijn zoektocht passeren onder meer Kuifje, Olivier B. Bommel, autobiografische strips, Manga en superhelden de revue. Ook gaat hij naar België, stripland bij uitstek en dompelt zich onder in de minder bekende undergroundstrips.

“Strips zijn veel leuker dan televisie, maar als je dan toch naar televisie kijkt, laat het dan in godsnaam over strips gaan.” Aldus van Tol.

Uitzending: vanaf zaterdag 29 oktober, 23.05 uur op Ned2 (8 afl. van 30 minuten)


Afleveringen:

Aflevering 1, 29 oktober: Jan, Jans en de kinderen
Sommige striptekenaars gebruiken hun eigen leven als inspiratiebron. Hoe ver kun je daarin gaan en hoe eerlijk moet je zijn? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Jan Kruis (Jan, Jans en de kinderen), Barbara Stok (Barbara Stok) en Gerrit de Jager (familie Doorzon en Zusje)

Aflevering 2, 5 november: Superman
Waarom is de Amerikaanse superheldenstrip zo populair in de VS en wat maakt de superhelden zo typisch Amerikaans? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Chris Claremont (scenarist X-men), David Finch (tekenaar/scenarist “Batman the Dark Knight, Jonathan Ross (presentator en stripverzamelaar)

Aflevering 3, 12 november: Olivier B Bommel
Wat maakt de Bommel strips zo bijzonder? En wat is de invloed van Marten Toonder op de Nederlandse strip? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Dick Matena (tekenaar), Hans Matla (stripverzamelaar), Pieter Steinz (chef boeken NRC)

Aflevering 4, 19 november: Kuifje
Welke rol heeft Kuifje gespeeld bij het ontstaan van de moderne Europese strip. Hoe hou je Kuifje nog levend onder de huidige striplezers? En welke invloed heeft Hergé gehad? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Joost Swarte (tekenaar en Kuifjekenner), Henk Kuijpers (tekenaar Franka)

Aflevering 5, 26 november: Astroboy
Manga is de Japanse stijl van strips maken. Waarom is manga zo typisch Japans en hoe komt het dat Manga in Japan zo enorm populair is? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Yoshihiro Tatsumi (beroemde Japanse tekenaar), Haruko Kashiwagi (mangatekenares).

Aflevering 6, 3 december: Mr. Natural
De Underground-strip is een alternatieve stroming die in Amerika ontstond en in Nederland navolging kreeg. Maar bestaat underground nog wel? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Jerry Moriarty (Amerikaanse undergroundtekenaar), Peter Pontiac (tekenaar), Evert Geradts (tekenaar en oprichter undergroundblad “Tante Leny presenteert”)

Aflevering 7, 10 december: Suske & Wiske
België is een belangrijk stripland. Iedereen kent Suske & Wiske, maar er is ook een belangrijke nieuwe generatie stripmakers. Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Toon Horsten (stripjournalist), Brecht Evens (striptekenaar), Luc Morjaeu en Peter van Gucht (tekenaar en scenarist Suske & Wiske)

Aflevering 8, 17 december: Sigmund
Iedere dag beginnen veel mensen de dag met een krantenstrip. Over tekenaars die iedere dag grappig moeten zijn. En wat is dat dan, humor? Jean-Marc van Tol praat in deze aflevering o.a. met Peter de Wit (tekenaar Sigmund), Ronald Giphart (schrijver/humorspecialist), Mark Retera (tekenaar Dirkjan).

Vanmorgen hoorde ik het schokkende nieuws dat stripmaker Minck Oosterveer is overleden. Hij is zaterdag verongelukt op zijn motor. Minck was slechts vijftig jaar.

Oosterveer werd bekend door zijn krantenstrips voor De Telegraaf (Zodiak en Nicky Saxx) en maakte de afgelopen drie jaar nieuwe avonturenverhalen voor Eppo. Samen met zijn vaste scenarist Willem Ritstier maakte hij Ronson Inc. en De kronieken van de Buitenring, een spin-off van de populaire reeks Storm.

Ik heb Minck in de laatste anderhalf jaar een paar keer beroepsmatig gesproken. Vorig jaar zaten we boven stripwinkel Sjors in Dordrecht om te praten over de western Ronson Inc. Het was een boeiend gesprek waarin van alles ter sprake kwam en waarin we ook gelachen hebben. Tijdens die gesprekken kwam zijn passie voor het stripmaken duidelijk naar voren. Minck was mijns inziens echt een rastekenaar. Op Facebook plaatste hij vaak schetsen en tekeningen in opdracht, zoals vorige week nog een reeks prachtige Batman-prenten. Altijd leuk om te zien en te volgen.

Dit jaar kreeg Minck de stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre. Vanwege zijn staat van dienst als krantenstripmaker, maar ook omdat Minck een van de weinige stripmakers in Nederland was die een realistische stijl hanteerde. Hij had een tekenhand die je goed herkende, een unieke eigen stijl.

Eerder dit jaar bleek dat Minck steeds meer vastere voet aan de grond kreeg in de Amerikaanse comicswereld. Hij had natuurlijk met Mark Waid al een paar delen van The Unknown voor Boom! gemaakt, maar nu maakten ze samen ook de Victoriaanse detectivestrip Ruse voor Marvel. En, iets wat ik zelf erg bewonderenswaardig vond, Minck tekende een deel van het Spider-Island verhaal dat deze zomer gepubliceerd wordt. Een Nederlandse stripmaker die kan werken in de Amerikaanse comicsindustrie is net zo zeldzaam als een Nederlands acteur die het maakt in Hollywood. En dan nog Spider-Man tekenen ook. Erg bijzonder vond ik dat.

Kort geleden vertelde hij nog vol plezier over de tour die hij maakte langs de Amerikaanse uitgevers. Voor Minck was het grote avontuur net begonnen. Ook op Stripfestival Breda dit jaar stond er een lange rij fans te wachten om een tekening van Minck te bemachtigen.

Ik vind het een groot gemis voor de Nederlandse en Amerikaanse strip dat we deze vakman moeten missen. Vanaf deze plek wens ik zijn vrouw en dochters, en andere nabestaanden heel veel sterkte.

Van de week kondigde stripmaker Fred de Heij op zijn blog aan dat hij serieus overweegt om met het blad Pulpman te stoppen. De verkoopcijfers vallen erg tegen.

Ik was het hele weekend op het stripfestival in Breda omdat we een speciale Pulpman-stand hadden. De stand zag er mooi uit met posters en originele omslagen, de sfeer op de beurs was prima, en Phinny en Haas werden goed verkocht. Maar bijna geen Pulpmannen, misschien 5 of 6. Zondagavond was ik weer thuis en de twijfel sloeg toe: waarom zouden we al die Pulpman moeite doen als het blijkbaar niemand interesseert?

Hoogste tijd om even met Fred te bellen om te horen of het doek voor Pulpman daadwerkelijk gaat vallen.

'Ik ga er in ieder geval nog wel een tijdje mee door,' vertelt De Heij. 'Er staan een paar vervolgverhalen in die gewoon afgemaakt moeten worden. Dat gaat sowieso gebeuren. En dan zien we wel hoe het gaat.' Toch zit het de stripmaker dwars dat er weinig belangstelling voor Pulpman is.

[/caption]

'Ik moet er met Ger en Esther van Uitgeverij Xtra binnenkort eens over praten, maar zoals het nu gaat is het niet de moeite waard. Er zit heel veel werk in Pulpman en als men het niet de moeite waard vindt om daar negen euro voor te betalen, zijn we kennelijk niet goed bezig. Dan kan ik beter iets anders verzinnen, iets wat wel opgepikt wordt.'

Toen Pulpman net uitkwam, is er redelijk wat aandacht aan besteed. De pers heeft er over geschreven en een week lang was de etalage van Atheneum Boekhandel in Amsterdam ingericht met het werk van De Heij. Desondanks is het geen bestseller, aldus Esther Gasseling van uitgeverij Xtra. Ook in Vlaanderen niet. Wellicht heeft dat te maken met de expliciete seks die er in voorkomt, dat ligt toch nog steeds gevoelig bij veel verkopers. Wel is Xtra aan het kijken of er met een Engelstalige versie ook een plekje voor het blad in het buitenland is.

Buitenland
Het afgelopen week uitgekomen album Phinny zou een aardige introductie zijn van Freds werk en is daarom ook in het Engels vertaald. Maar wellicht zou Pulpmania, het album waarin enkele Pulpman-strips gebundeld zijn, daar ook een goede kandidaat voor zijn.

Mocht Pulpman toch verdwijnen, dan betekent dit natuurlijk niet dat de liefhebbers van Freds werk zijn strips nooit meer kunnen lezen: 'Ik heb altijd strips gemaakt en ze komen altijd wel ergens terecht. Daar maak ik me geen zorgen over. Er zullen altijd nieuwe initiatieven genomen worden en er blijft altijd interesse in het soort strips dat ik maak.' Er komt ook weer een nieuw verhaal van Haas in Eppo te staan.

Persoonlijk zou ik het heel jammer vinden als Pulpman zou verdwijnen. Het blad biedt een uniek geluid in de kleine markt van striptijdschriften die Nederland kent. Vanaf de eerste bladzijde ben ik al fan van dit stripblad dat door een heel klein team gemaakt wordt, maar vooral door De Heij wordt gedragen. Fred tekent het merendeel van de strips en schrijft daarnaast korte artikelen over strips die hij interessant vindt.

Underground
Voor mij is Pulpman echt een undergroundstrip en daar zijn er bijna geen van in Nederland. Fred doet hierin zijn eigen ding en laat zich leiden door zijn eigen interesses en onderwerpen waar hij graag strips over maakt, net zoals de Amerikaanse undergroundtekenaars dat in de jaren zestig en zeventig deden. Wars van opgelegde regels gebruikten die tekenaars de strip om hun eigen geluid te laten horen, om hun persoonlijke verhalen te vertellen en kritiek te uiten op de maatschappij. Dat laatste doet De Heij met de satirische dierenstrip 't Landje die in Pulpman staat.

En Fred is, laten we dat vooral niet vergeten, een fantastische tekenaar. Één van de weinige stripmakers die een realistische tekenstijl hanteert.

Pulpman is een blad dat gemaakt wordt omdat de makers vinden dat het iets toevoegt aan het aanbod. Het enthousiasme van het Pulpman-team is van de bladzijden af te lezen. Dat mag eigenlijk niet verloren gaan, dus als u ook fan bent van dit stripblad laat dat dan merken. Blog over Pulpman, geef potentiële geïnteresseerden in je vriendengroep een exemplaar cadeau en neem een abonnement.

Wordt hopelijk vervolgd...

Erik Wielaert exposeert deze maand in Galerie Lambiek te Amsterdam.

De expositie bestaat uit vrij werk, illustraties, originele strippagina’s, schetsen en gesigneerde prenten. Wielaert is beeldend kunstenaar, illustrator en stripmaker en publiceert sinds 1996 in verschillende smallpress uitgaven, zoals Incognito. Zijn werk staat ook geregeld in onze eigen Zone 5300. Hij is één van de stuwende krachten achter het Gronings striptijdschrift Gr’nn, dat dit jaar zijn 15de verjaardag viert. (Zie voor meer informatie over Gr'nn dit artikel op de site Stripster.nl.)

De expositie opende afgelopen donderdag en is de rest van de maand te zien in het kader van het eerste stripfestival van Amsterdam. Zie hier het volledige programma.

Vandaag staat er een interview met Wielaert in Het Parool over de expositie en zijn werk.

Lambiek: Kerkstraat 132 - 1017 GP Amsterdam

Kijk, dat vind ik nou leuk nieuws. Groot-Brittannië is gastland tijdens Strip Turnhout 2011. Stripmaker Posy Simmonds is eregast.

De Engelse Posy Simmonds (1945), is in december 2011 eregast van het Strip Turnhout-festival: een van de leukste stripfestivals in de lage landen, al moet je daar wel even de grens voor over.

Simmonds maakt al decennia strips voor de krant The Guardian, waarvoor ze ook feuilletons als Gemma Bovery en Tamara Drewe tekende. De albumversies daarvan maakten furore op de internationale boekenmarkt. Tamara Drewe werd in 2010 ook verfilmd door Stephen Frears. De film heb ik tot mijn spijt nog niet gezien, maar de graphic novel vond ik indertijd een fijn boek.

Simmonds illustreert overigens ook kinderboeken.

(Zie hier een interview met Simmonds en regisseur Stephen Frears. Weet je meteen hoe Posy eruit ziet.)

Britse invasie
De organisatie laat weten dat de komst van Posy Simmonds een gevolg is van een intensieve samenwerking tussen Strip Turnhout en The British Council, die maakt dat Groot-Brittannië dit jaar het gastland is van het festival. Nog tal van andere Britse stripmakers zullen hun opwachting maken in Turnhout. Strippublicist Paul Gravett, ook organisator van het Londense Comica-festival, treedt op als curator.

Strip Turnhout had eerder de Amerikaan Scott McCloud te gast.

Allure
Ik vind dat een serieuze stripbeurs enkele internationale stripmakers als gast moet hebben. We moeten verder kijken dan alleen de Nederlandse strip. Daarbij denk ik dat een gast van allure ervoor kan zorgen dat een grotere groep stripliefhebbers de beurs bezoekt. Vorig jaar stond bijvoorbeeld tijdens de Stripdagen Haarlem de Oost-Europese strip centraal en in Breda liep Mike Mignola rond om de Nederlandse editie van Hellboy onder de aandacht te brengen.

Strip Turnhout is op 9, 10 en 11 december in Turnhout.

In 2011 wordt gevierd dat Tom Poes, het geesteskind van Marten Toonder, zeventig jaar is. In 1941 werd namelijk de eerste strip van deze wijze kater gepubliceerd in De Telegraaf. Omdat door de oorlog Mickey Mouse even op zich wachten en men toch een strip nodig had. Hier enkele Bommeldingen.

De verjaardag van Tom Poes zal niet geruisloos aan ons voorbijgaan. De Bezige Bij presenteert bijvoorbeeld twee speciale uitgaven: een piëzografie van de eerste Tom Poes-tekening en een herdruk van het allereerste Tom Poes-avontuur: Tom Poes ontdekt het geheim der blauwe aarde. De herduk is een exacte replica van de oorspronkelijke uitgave. Heer Bommel komt daar overigens niet in voor, die maakte zijn opwachting in in het verhaal Tom Poes in de tovertuin dat op 12 juli 1941 in De Telegraaf begon.

De Bezige Bij werkt overigens samen met de Toonder Stichting en NRC Handelblad aan de complete uitgave van de verhalen Olivier B. Bommel. Tot 2018 zullen alle Bommelavonturen in een blauwe linnen band op oblong-formaat verschijnen. Tot slot wordt er ook nog een luxe verzameldoos uitgegeven met twinig prentenbriefkaarten van Bommel en Tom Poes. Dit is een selectie van de oorspronkelijke briefkaarten die zorgvuldig gereproduceerd zijn.

Stripdagen in Gorinchem in teken van Toonder
Daar is het verhaal van het Bommeljaar nog niet mee klaar. Vandaag kondigen Stichting De Stripdagen en Toonder Compagnie BV aan dat De Stripdagen op 10 en 11 maart 2012 geheel in het teken zullen staan van Marten Toonder. Dit naar aanleiding van de 100ste geboortejaar van de stripmaker. Dit zal worden gevierd met drie overzichtsexposities en een musical. (Hoewel dat laatste natuurlijk weer heel jammer is, want musicals zijn verschrikkelijk, en wie zit er nu te wachten op een zingende Heer Bommel? Maar dat terzijde.)

Stichting De Stripdagen laat weten dat het werk van Toonder zo breed mogelijk over het voetlicht wordt gebracht.

Dus niet alleen de overbekende strips van Heer Bommel en Tom Poes zullen in het zonnetje worden gezet, maar ook Toonders andere grote stripseries als Panda, Kappie, Koning Hollewijn, alsmede kleinere producties uit de Toonder Studio's. Thema-exposities, boekpresentaties, filmvertoningen, ontmoetingen met medewerkers van de Toonder Studio's... het is nog maar het topje van de ijsberg van alle plannen. Diverse activiteiten zullen expliciet op de nieuwe generatie, de jonge lezers, gericht zijn.

Tot zover de promopraat. Wat mij betreft mag Toonder alle aandacht krijgen, want dat verdient een van Neerlands boeiendste verhalenvertellers. Zodra ik Tom Poes ontdekt het geheim der blauwe aarde heb gelezen, die in een flinke stapel strips op me ligt te wachten, kom ik er vast nog wel op terug.

Zaterdagavond 4 juni was het feest Café Willem Slok te Utrecht, want daar vond de dubbele boekpresentatie plaats van Rood Gras #2 en het albumdebuut van Bunbun.

Het eigenzinnige, vreemde konijn van Matt Baay bestaat reeds zeven jaar. Hoewel Bunbun al vaak in smallpress-uitgaven verscheen, bleef een echt stripalbum uit. Tot nu dan. Carrots included heet het stijlvolle Bunbun-album van uitgeverij Syndikaat.

Wanneer een stripmaker zijn creatie voor het eerst in albumvorm ziet, is dat toch een bijzonder moment. Een moment dat gevierd moet worden!

Ik ken Matt al een aantal jaar en lees zijn Bunbun-strips graag. In 2007 interviewde ik hem voor Intermediair over Bunbun - we maakten toen voor de site van het blad samen animaties over het witte konijn en de arbeidsmarkt. In het interview gaf Matt aan met Bunbun de wereld te willen veroveren. De boekpresentatie bood een mooi moment om hem te vragen hoe het met die plannen staat. En wat is er nu zo typisch aan een Bunbun-strip?



Daily Webhead: Bunbuns albumdebuut from Michael Minneboo on Vimeo.

Wat?, geen interview met Rob van Barneveld, vraag je je wellicht af. Dit keer niet, maar ik sprak hem wel in 2008 toen zijn Rood Gras debuut uitkwam.

Zie ook deze fotoreeks over de boekpresentatie.

Vanaf woensdag 1 juni kunnen liefhebbers van de strip De rechter terecht bij de expositie 'Terecht of onterecht' in het Stripmuseum Groningen.



Bezoekers kunnen originele strips zien en via een scherm praten met de rechter himself die enkele nijpende kwesties voorlegt. Een audiovisueel extraatje dat doet denken aan het consult bij Sigmund dat vorig jaar bij de expositie over Neerlands beroemdste strippsychiater was opgenomen.

De aanleiding voor de expo is tweeledig: Jesse van Muylwijck won vorig jaar de Stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre. Ook wordt 200 jaar rechtspraak in Nederland gevierd. 'Het is vooral een tentoonstelling over de strip De rechter, legt Hans Le Roux, samensteller van de expositie, uit. 'Maar, als enorme bonus krijgen de mensen echt veel te weten over de rechtspraak in Nederland.'

RTV Noord maakte onderstaande impressie van de expositie.

Dinsdagavond werd de Jan Hanlo Essayprijs uitgereikt in Theater MC in Amsterdam. Stripmaker Jeroen Funke won de Media-Essayprijs.

Dit jaar werd er voor het eerst een prijs uitgereikt voor een media-essay. Dankzij inspanningen van Gert Jan Pos, intendant van het Fonds voor beeldende kunsten, vormgeving en bouwkunst, ging het om een essay in stripvorm. Maar liefst 42 stripmakers stuurden een strip in rond het thema zintuigen, afgeleid van een uitspraak van Hanlo:

'De mensen van vandaag zijn nu eenmaal vooral op het 'zien' ingesteld. Ik wil de wereld alleen maar een goede raad geven: vergeet de andere zintuigen niet. Afgesproken?! O.K.'

Jeroen Funke won de prijs van 1.500 euro voor zijn strip Spruitjes, bier en leverworst, waarin hij zijn helden Victor en Vishnu laat optreden. In de video legt de stripmaker uit waar het essay over gaat en of hij de smaak van het stripessay te pakken heeft.



De tien beste inzendingen zijn gebundeld in een boek dat in 500 exemplaren is gedrukt maar helaas niet in de winkel verkrijgbaar is. Het werd wel uitgedeeld aan de aanwezigen. Behalve die van Funke staan er strips in van Bas Köhler, Gerrie Hondius, Albo Helm, Jeroen de Leijer, Sam Peeters, Wouter Gresnigt & Kasper Peters, Milan Hulsing en Margreet de Heer.

De Jan Hanlo Essayprijs Klein, voor een niet eerder gepubliceerd essay, ging dit jaar naar Mirjam Hommes voor haar essay Brein. Joke J. Hermsen mocht voor haar essaybundel Stil de tijd de Essayprijs Groot mee naar huis nemen.

In 1999 werd na de dertigste sterfdag van schrijver Jan Hanlo de eerste Jan Hanlo Essayprijs uitgereikt.

De Nederlandse stripmaker Minck Oosterveer is druk bezig een internationale carrière op te bouwen. Hij tekent een deel van de serie Ruse voor Marvel. Nu mag hij voor dezelfde uitgever hun boegbeeld Spider-Man gaan tekenen.

Minck is gevraagd om een deel te tekenen van de miniserie Spider-Island: Deadly Foes. Giuseppe Camuncoli is de andere tekenaar van de reeks, die vooral draait om de nieuwe Hobgoblin en The Jackal, een oude vijand van Spider-Man.

De cover Amazing Spider-Man #149 waar Oosterveer naar zal verwijzen.

The Jackal, in het dagelijks leven professor Miles Warren, is geobsedeerd door Gwen Stacy, Peter Parkers overleden geliefde. Hij heeft haar al meerdere malen gekloond, evenals het webhoofd zelf. The Jackal is een van de schurken van Marvel die doodgewaand wordt, maar toch altijd weer zijn gezicht laat zien. Klonen zijn nu eenmaal niet te vertrouwen wat dat betreft.

De aflevering die Oosterveer gaat tekenen is geschreven door Fred Van Lente en zal vooral over The Jackal gaan. 'Het is wel een Spider-Man-verhaal maar het verhaal gaat voornamelijk over The Jackal en zijn klonen. Spider-Man komt er in een of twee plaatjes in voor, waarvan er eentje een kloon is,' laat de tekenaar telefonisch weten. In het verhaal zal The Jackal Kaine, een van de klonen van Peter Parker, weer tot leven wekken. Kaine liet kort geleden het leven in het verhaal The Grim Hunt. Oosterveer is in zijn nopjes met het script: 'Ik vind het een leuk verhaal, het is heel duister en een beetje gruwelijk.

'Ik ga er een de cover van Amazing Spider-Man #149 in verwerken. Hierop is Spider-Man met een van zijn klonen in gevecht. In plaats van Ned Leeds in de oorspronkelijke cover zal de kloon van Gwen Stacy aan de muur hangen.'

Minck was druk bezig met de strip Ruse, geschreven door Mark Waid, toen hij een mailtje kreeg met het verzoek een one shot voor Spider-Man te maken. Uiteraard hoefde hij hier niet lang over na te denken. 'Spider-Man is het vlaggenschip van Marvel en daaraan werken vestigt je naam. Dus ik zei meteen "ja".'

Gevraagd naar welk personage van de Spider-Man cast hij het liefste zou tekenen, antwoordt Minck: 'The Black Cat! Catwoman van Batman, The Black Widow, Black Cat dat soort figuren vind ik erg aantrekkelijk om te tekenen. De wat donkere dames, ik zou niet zo snel voor een Emma Frost kiezen. Mary Jane Watson is altijd wel leuk om te tekenen, maar ik vind haar verder niet zo'n interessant figuur.'

Op Facebook publiceerde Minck een smakelijk voorstudie van Spider-Man en The Black Cat.

Mincks comic zal in augustus in de winkels liggen. Ondertussen is hij ook in gesprek over een Frans stripproject. Eerder tekende Minck al voor Boom! uitgevers de strip The Unknown, geschreven door Mark Waid. In Nederland maakte hij samen met Willem Ritstier de western Ronson Inc. voor Eppo. Voorlopig lijkt het de tekenaar, die recent nog de Stripschapprijs in ontvangst mocht nemen, voor de wind te gaan. Ik gun hem het succes van harte.

De Belgische stripmaker/illustrator Serge Baeken deed afgelopen vrijdag stripwinkel Lambiek in Amsterdam aan. Het was immers de dag van de grote opening van zijn expositie én de presentatie van zijn nieuwe artbook 50/50.

50/50 verwijst naar de inhoud van het boek: voor de helft zijn de opgenomen tekeningen in schetsvorm, de andere helft is afgewerkt.

Onderstaande Daily Webhead is een impressie van de expositie, inclusief een gesprek met het tekenbeest zelf. Baeken tekende tijdens ons gesprek heel ontspannen mijn portret, waar ik erg mee in mijn nopjes ben.

Ga na het zien van de video vooral de kunstwerken zelf live bekijken in galerie Lambiek op de Kerkstraat 132.



Daily Webhead: Serge Baeken exposeert in Lambiek from Michael Minneboo on Vimeo.

Ter gelegenheid van zestig jaar televisie in Nederland is Endemol Nederland in samenwerking met Bert van der Veer en uitgeverij Marmer op zoek naar strips, illustraties en cartoons met als thema televisie. De mooiste inzendingen zullen in de Endemol studio's worden geëxposeerd en door Bert van der Veer worden ingezet voor zijn boek MR TV.

Endemol Nederland en tv-kenner en -maker Bert van der Veer zijn geïnteresseerd in Nederlandse én Vlaamse werken die over het kijkgedrag van de tv-consument gaan of specifieke programma's bespreken. Ook is er interesse in werken die fenomenen weergeven die voortkomen uit mediagebruik.

'Cartoonisten en striptekenaars hebben een manier van tegen dingen- in dit geval: televisie - aankijken die erg past bij de manier waarop ik probeer te schrijven', aldus Bert van der Veer die de mooiste werken als illustratie wil inzetten voor zijn boek 'MR TV. Over leven in de tv-wereld', dat in september 2011 uitkomt.

De veertig tot zestig mooiste werken, beoordeeld door een commissie van aanbeveling, zullen begin september worden geëxposeerd in de Endemol studio's in Amsterdam Zuidoost. Gedurende de expositie zal het boek van Bert van der Veer worden gepresenteerd. Op deze dag zal er eveneens voor alle deelnemers aan de expositie een borrel worden georganiseerd met aansluitend een diner.

De uiterlijke inzenddatum voor de werken is 1 mei 2011.

Werkstukken kunnen digitaal worden ingezonden naar teeveestrip@endemol.nl of op cd naar Endemol Nederland bv, MediArena 2, 1115 SP Duivendrecht t.a.v. Remco de Korte o.v.v. teeveestrip.

Toen ik Gert Jan Pos vorig jaar sprak over Mooi is dat!, het boek vol met verstrippingen van Nederlandse en Vlaamse literatuur, zei hij al dat hij zat te denken aan een vervolg, maar dit keer met verstrippingen van films. Dat vervolg gaat er komen.

De titel Wat zien ik? verwijst naar de film van Paul Verhoeven uit 1971. Het boek zal éénpagina-verstrippingen bevatten van Nederlandse speelfilms. Net als bij Mooi is dat! mogen de stripmakers kiezen uit een lijst met honderd titels. Deze lijst is samengesteld uit de favorietenlijstjes van vijfentwintig filmkenners. Verschil met de vorige keer: dit keer doen er geen Vlaamse stripmakers mee.

Pos, stripintendant bij het Fonds BKVB, werkt voor dit project samen met de animatie-intendant van het Filmfonds, het Nederlands Filmfestival en Eye Film Instituut.

Aan Jos van der Burg in de Filmkrant laat Pos weten dat we het boek niet voor het Nederlands Film Festival in september mogen verwachten. Zelf zwaait hij in oktober af als intendant.

Auteur Tommy Wieringa was erg te spreken over de verstripping van Joe Speedboot in Mooi is dat!. Hieronder een video van zijn speech tijdens de opening van de expositie over Mooi is dat! in de OBA.



Daily Webhead: Tommy Wieringa spreekt op expositie "Mooi is dat!" from Michael Minneboo on Vimeo.

De Vlaamse stripmaker Brecht Evens is genomineerd voor een Eisner award. Met The wrong Place, de Engelse vertaling van Ergens waar je niet wil zijn, maakt Evens kans in de categorie ‘Best painter/multimedia artist (interior art)’.

De winnaars worden in juli op het Comic-Con International in San Diego bekendgemaakt.

Eerder viel de stripmaker al in de prijzen voor Ergens waar je niet wilt zijn. Op het stripfestival van Angoulême won het boek de Prix de l’Audace, een onderscheiding voor een beeldverhaal waar veel lef en experiment in steekt. In eigen land won Evens eerder de Vlaams-Nederlandse Willy Vandersteenprijs. Van deze graphic novel verschijnt binnenkort overigens een derde druk.

Evens is niet de eerste Vlaamse stripmaker die genomineerd is voor een Eisner. Vorig jaar werd Willy Linthout genomineerd in twee categorieën voor Jaren van de olifant. Ook Eric Heuvel was toen genomineerd voor de Engelse versie van De Ontdekking. Beide stripmakers wonnen toen de prijs niet.

De Eisner Awards zijn de Oscars onder de stripprijzen, vernoemd naar de Amerikaanse stripmaker Will Eisner (1917-2005). Net als de Oscar omvatten de Eisners te veel categorieën en worden ze jaarlijks uitgereikt. Zie hier de lijst van alle nominaties dit jaar.

'Literatuur is een dankbaar onderwerp voor cartoonisten,' zegt Gert Jan Pos, stripintendant van het Fonds BKVB, in onderstaande video. 'De beste grappen van cartoonisten gaan allemaal over literatuur.' Zaterdag 2 april was de opening van de expositie Cartoons over literatuur.

Bas van der Schot, Aaargh, Nozzman, Peter van Straaten, Paul Faassen, Lectrr, Argibald, Hallie Lama, Paul Stellingwerf, Reid, Geleijnse en Van Tol - werk van deze cartoonisten en anderen hangt tot en met 7 mei in Horizontaalverticaal op de Houtmarkt 7 te Haarlem. In de prenten wordt literatuur in al haar facetten op de hak genomen.

Aanwezig bij de opening waren een aantal van de cartoonisten wiens werk geëxposeerd wordt. Ook was Ger van Wulften, uitgever van onder andere Kito, Argibald en Hallie Lama, aanwezig.

Samensteller en cartoonist Robert Schuit, ook wel bekend onder de naam Bandirah, legt in de video uit waarom hij voor dit thema heeft gekozen en hoe de selectie is bepaald. Saillant detail: Schuit heeft zelf het maken van cartoons min of meer achter zich gelaten en richt zich tegenwoordig onder meer op het schrijven van proza. Ook daar vertelt hij het een en ander over.

Daily Webhead: Expo cartoons over literatuur from Michael Minneboo on Vimeo.

De muziek in deze reportage is gemaakt door Marco Raaphorst.

Mensen met verstand van zaken die met passie over hun onderwerp vertellen. Dat zie ik graag.

Bij DWDD kennen we Hans Aarsman die vanuit expertise foto's analyseert. Ook Joost Zwagerman mag een keer per maand een interessant verhaal houden over een bepaald kunstwerk. Eric Corton besprak een tijd lang via videocolumns cd's voor de NRC.

In de stripwereld hebben we Jean-Marc van Tol, de stripmaker van Fokke & Sukke, uitgever en de nieuwe presentator van het stripprogramma Beeldverhaal dat in oktober bij de VPRO op de buis komt.

Van Tol zet sinds deze week stripbesprekingen op YouTube. Erg leuk, ontspannen en interessant. Hieronder Van Tols bespreking van Rabatés Een tweede jeugd. Ik kreeg na het zien meteen zin om het album bij de stripwinkel te halen.



Wat mij betreft zien we Van Tol binnenkort aan tafel bij Matthijs van Nieuwkerk.

Eerder besprak Van Tol Ghost World van Daniel Clowes en de Vlaamse stripmaker Willy Linthout, waar hij zelf ook een album van uitgaf.

In oktober komt er een nieuw stripprogramma op de buis, toepasselijk Beeldverhaal genoemd. Jean-Marc van Tol doet de presentatie.

De 8-delige tv-serie zal thematische afleveringen bevatten. Telkens zal er een stripfiguur als uitgangspunt genomen om een specifiek onderwerp te behandelen. Middels Superman zullen de superhelden aan bod komen. De aflevering over Olivier B. Bommel zal gaan over de Nederlandse strip en fabeldieren in de strip. Verder zullen onder meer manga en de undergroundstrip worden uitgelicht.

Gert Jan Pos, stripintendant bij het Fonds BKVB schreef de scenario's. De redactie bestaat verder uit Jean-Marc van Tol en Pieter Klok.

De eerste aflevering wordt 30 oktober om 22.55 bij de VPRO. Afleveringen duren ongeveer 25 minuten. Human Factor TV produceert het programma.

Liefhebbers van de strips van Fred de Heij, en daar schaar ik mezelf ook onder, kunnen hun lol op, want recent werden Pulpman #10 en Pulpmania gepubliceerd, een bundel verhalen uit het magazine.

Een groot deel van de bundel staat vol met de verhalen over Pulpman zelf: een vreemde figuur met een clownesk uiterlijk, een opportunistische antiheld. De wereld van de pulp bevat personages met een dubieuze moraal - ze vormen in dat opzicht een spiegel van de mensheid.

De Heij tekent in een realistische stijl. Hij dient zijn verhalen sappig op met een dosis geweld en de nodige seks. Zoals bekend, schroomt De Heij in zijn verhalen niet om, vaak prachtig getekende vrouwen, te pas te laten penetreren. Ook hebben veel verhalen een bovennatuurlijk tintje. Ze zijn een interessante combinatie tussen aardse handelingen (seks) en fantastische transformaties en gebeurtenissen.

In Pulpmania zijn de vervolgverhalen 'Kapitein Pulp' (Pulpman als piraat) en 'Biechten' opgenomen. Het feit dat je de verhalen nu in een ruk uit kunt lezen, geeft de bundel een meerwaarde. Zelf hou ik er niet zo van om strips in afleveringen te lezen.Hopelijk mogen we in Pulpmania #2 meer lange verhalen verwachten.

In 'Biechten' weet Alice op slinkse wijze uiteindelijk de familieranch van haar pleegvader te bemachtigen. Door alle familieleden af te werken, weet ze de concurrentie stuk voor stuk uit te schakelen. Als toetje lukt het haar zelfs om de priester bij wie ze haar zonden opbiecht, op seksueel vlak te corrumperen. (Niet dat dit gezien de huidige misbruikschandalen in de katholieke kerk echt een prestatie is natuurlijk, maar dat terzijde).

Tot mijn grote plezier staat het verhaal 'Zingeving', dat ik voor Pulpman heb geschreven, er ook in. Hierin draait het allemaal om Dante die door een demon bezeten raakt. Dit stelt hem in staat om wraak te nemen op iedereen die hem recent heeft benadeeld. De samenwerking met Fred beviel goed en ik hoop binnenkort een vervolg te schrijven.

Commentaar in stripvorm
In het korte verhaal 'Sigmund' neemt Pulpman de praktijk over van Neerlands bekendste strippsychiater. Fatima van de strip S1ngle is een van de patiënten. Ze beklaagt zich over het feit dat ze nog steeds vrijgezel is. 'Ja. Hè. Hè. Tuurlijk ben je single. Je ziet er toch ook niet uit.' Pulpman vindt het maar niets dat ze maar met één oog getekend wordt. Haar uiterlijk zou irritatie opwekken. 'Aanstellerig gedoe,' vindt hij dat. Later komt Maaike Hartjes de praktijk binnenlopen, Fred heeft haar getekend in de simpele stijl waarin de stripmaakster zichzelf jaren tekende in haar dagboekstrip. Pulpman denkt dat het kleine poppetje een beestje is en stampt erop.



Toen deze strip in Pulpman #7 stond, vroeg ik De Heij op de Stripdagen Haarlem wat hij precies met deze strip wilde uitdragen. 'Die heb ik gemaakt omdat het leuk is,' zei de stripmaker in de stand van uitgeverij Xtra. Wilde hij misschien commentaar geven op de strips die hij aanhaalt? 'Niet op Maaike Hartjes en Sigmund, maar wel op S1ngle. Dat vind ik geen leuke strip. Die lijnvoering, daar hou ik gewoon niet van.' Fred pakte de betreffende strip er nog even bij. 'Nou, dat is toch grappig. Een andere reden is er niet, hoor. Ik hoef niet een of andere onbekende fluttekenaar aan te pakken. Deze mensen zijn zo bekend, die kunnen er ook wel tegen. Ik denk dat ze er ook om kunnen gniffelen.' En daar draait het in de meeste strips van Pulpman om: absurde, overdreven pulpverhalen vol seks en geweld die vooral bedoeld zijn om een glimlach los te maken bij de lezer. Dat is met Pulpmania bij mij zeker weer gelukt.

In de laatste Zone kondigden we het nog aan: De Lijn nieuwe stijl. Uitgegeven door Syndikaat zou het voormalige DIY-stripblad van Johan de Rooij drie keer per jaar gaan verschijnen; op 32 pagina’s, grotendeels in kleur. Bovendien zou het mogelijk worden om een abonnement te nemen. Het klonk prachtig. Het wachten was op het eerste nummer, dat in maart zou verschijnen. Tot begin vorige week…

In de box van een aantal De Lijn-tekenaars belandde een mail die was ondertekend door Marc de Lobie en Auke Deelstra van uitgeverij Syndikaat. De heren stelden dat De Rooij zich niet had gehouden aan deadlines, niet tijdig was begonnen met de werving van abonnees en bovendien verweten ze hem gebrekkige communicatie in het algemeen. Johans voorstel om een kant-en-klare pdf met de vormgegeven inhoud van het blad aan te leveren deed vervolgens de deur dicht: ‘Hij degradeert ons tot een drukker/uitvoerder die wel de financiële lasten heeft, maar geen inspraak in het eindproduct.’ Wel schreven ze de deuren van Syndikaat open te houden voor gemotiveerd talent.

Twee dagen later legde Johan de Rooij in een nog langere mail het probleem hoofdzakelijk bij de vormgeving van Deelstra: vooral over de cover hadden ze het maar niet eens kunnen worden. Na overleg met De Lijn-tekenaars had De Rooij uiteindelijk maar voorgesteld om een kant-en-klare pdf aan te leveren, met dien verstande dat feedback van Syndikaat nog steeds welkom was. De mail die Deelstra en De Lobie daarop verstuurden, met de aankondiging te stoppen met de samenwerking, ontving De Rooij naar eigen zeggen pas een uur nadat de De Lijn-tekenaars die hadden ontvangen.

En nu? Samenwerking lijkt uitgesloten, zo concludeerde ook de Rooij, maar enthousiaste reacties over de inhoud van het nummer dat op stapel stond (De Historische Lijn), heeft hem doen besluiten de draad, oftewel De Lijn, weer op te pakken. Een vergadering volgt binnenkort.
Dat houdt de schade na een bewogen week vooralsnog beperkt tot één verdwenen stripblad van eigen bodem.

(onder: De Lijn oude stijl, september 2009.
rechtsboven: de gewraakte cover van Syndikaat)

De vijf nummers van Eisner staan gebroederlijk naast elkaar in mijn boekenkast. De familie zal echter niet meer worden uitgebreid, want er komt geen zesde editie. Uitgeverij Podium heeft besloten om met het tijdschrift met literaire beeldverhalen te stoppen. Dat is jammer, want daarmee verschraalt de markt van striptijdschriften.

Toen ik in oktober 2008 Jean-Marc van Tol en uitgever Joost Nijsen interviewde over de komst van Eisner zei Van Tol het volgende: 'Het uitgeven van strips en graphic novels is in Nederland een hels karwei. Dat moet je als je een normale uitgever bent natuurlijk niet doen. Je weet van tevoren dat het een verliesgevende zaak is, want strips zie je bijna niet meer in boekwinkels.'

Je kunt wel stellen dat Van Tols woorden profetisch waren. Uitgever Joost Nijsen geeft ruimhartig toe dat Eisner zakelijk gezien geen succes was. 'Zelfs met de subsidie die we ervoor kregen was Eisner niet kostendekkend. We kregen voor de eerste drie nummers 10.000 euro per deeltje, maar de verkoop was te laag.' Volgens Nijsen had het blad ongeveer 250 abonnees. Hetzelfde aantal exemplaren kon Podium kwijt in de boekhandels, verder nog enkele honderden aan stripwinkels en verkooppunten in België. In totaal werden er 1000 exemplaren in de markt gezet, maar lang niet alles werd verkocht. 'De boekhandels bleven er veel mee zitten,' zegt Nijsen. 'Ze begonnen er ook steeds minder in te geloven. Boekhandels hebben tegenwoordig sowieso moeite met de niet- fast moving products en dan vooral literaire tijdschriften.'

'De markt voor graphic novels is ook overschat,' vindt Nijsen. 'Die markt is onvoorstelbaar lastig. Neem bijvoorbeeld Van Istanbul naar Bagdad: zelfs als er Grunberg en Kolk op het omslag staat, toch twee bekende merken, dan loopt zo'n boek matig. We hebben daar de hulp van de boekhandel bij nodig en die weet er geen raad mee.'

Wisseling van de wacht
Ward Wijndelts was de eerste hoofdredacteur van Eisner. Hij werd bijgestaan door ondere Jean-Marc van Tol. Na twee nummers nam Erik Noomen het over. In december stopte Noomen echter als redacteur bij Podium om als samensteller bij de Madiwodovrijdagshow aan de slag te gaan. Nu zat Eisner zonder redactie. Nijsen: 'Toen Erik vertrok, stond ik voor de keuze wie nu Eisner moest gaan leiden. Toen ben ik eens goed gaan nadenken of het blad wel voldeed aan de verwachtingen.'

Het grootste probleem van Eisner was misschien wel dat de doelgroep voor de uitgever nooit concreet is geworden. 'Het was onduidelijk voor ons bij wie het tijdschrift nu eigenlijk aansloeg. Als er nu een duidelijk publiek was geweest dat gemotiveerd was, dan zou ik als uitgever denken dat je tenminste iets heel zinvols doet.' Nijsen geeft toe dat ze voortdurend zaten te aarzelen tussen de stripliefhebber als doelgroep of de literatuurminnende lezer.

Zonder een specifieke lezer voor ogen te hebben is het ook lastig om een blad te promoten. 'Behalve de geijkte promotiemiddelen als de literaire pers, kranten- en tv-redacties aan te spreken, gaf Erik ook acte de presence op stripbeurzen. Toch is het ons niet gelukt om flink publiciteit voor Eisner te krijgen.'

Het probleem met korte verhalen
Daarbij kun je je afvragen of van korte literaire verhalen wel een goede strip te maken is van pakweg tien pagina's. 'Dat is eigenlijk een heel ingewikkelde opgave. Ik dacht daar in het begin wat lichtzinnig over,' bekent Nijsen. 'Vanuit artistiek oogpunt twijfelden we ook over wat er logisch was. Klopte de vorm van ongeveer zes verhalen in een blad van 80 pagina's wel? Stripliefhebbers willen ook een ander soort blad volgens mij. Met rubrieken, tips en artikelen. Maar met die elementen zou Eisner veelzijdiger en actueler geweest, maar dan was het blad weer te veel gericht zijn op de stripliefhebber terwijl wij meer lonkten naar de literaire lezer.'

Toch is de uitgever wel trots op de vijf nummers: 'Het was een mooi laboratorium waarin het aangenaam toeven was.' Het verdwijnen van Eisner betekent ook dat Podium zich minder met strips gaat bezighouden. 'Het is het einde van een periode waarin ik het beeldverhaal echt naar voren trok,' zegt Nijsen. 'Maar,' vervolgd de uitgever, 'ik heb geleerd dat je nooit heel stellig moet zijn. Je zult zien dat er over een halfjaar iemand langskomt met zo'n fantastische graphic novel, dat alle aarzelingen die we bij het genre hebben, opslag vervallen en we dat het met groot enthousiasme uitgeven.'

Ook gloort er nog enige hoop aan de horizon: 'Het heeft iets heel frustrerends om zoiets moois te stoppen. We brengen het blad niet meer uit, maar ik heb het merk Eisner nog niet opgeheven. Het is denkbaar dat ik op een gegeven moment met een nieuwe vorm terugkom. Misschien dat ik over anderhalf jaar denk dat we als App terug moeten komen.'

Wat vind jij van het verdwijnen van de Eisner? Is het jammer of missen we er niet veel aan?

In 2008 begonnen Joost Nijsen en Jean-Marc van Tol hoopvol aan het Eisner-avontuur:

Vrijdag 11 februari kreeg Mat Schifferstein de Hal Foster Award. Terecht, want met zijn uitgeverij Sherpa brengt hij al zo'n 25 jaar bijzondere strips uit. Vaak kwam Schifferstein voor het eerst met grote namen op de proppen. Je kunt het juryrapport hier lezen.

Zoals altijd was het een gezellige boel bij Lambiek, waar ook geregeld boekpresentaties worden gehouden en iedere vrijdag een ontspannen borrel is. Je weet nooit met welke stripgrootheden je daar een biertje kunt drinken.

De Hal Foster Award is in het leven geroepen om mensen te eren die in de periferie van het beeldverhaal opereren. Schifferstein vertelde me na de ceremonie dat hij de grootste moeite heeft om zijn boeken in de boekhandel te krijgen. Iets wat helaas voor meer stripuitgevers geldt. In zijn speech benadrukte de gewaardeerde uitgever dat de aandacht voor naturalistische tekenaars de laatste jaren mager is in de stripwereld. Vooral de humorstrip krijgt naar zijn mening aandacht:

'In Nederland is vanaf het begin een cultuur geweest van humorstrips. Er zijn bijna geen naturalistische avonturenverhalen gemaakt in stripvorm. Tien, twintig jaar geleden was dit nog wel het geval. Toen had je nog bijzondere auteurs als Hans Kresse en Thé Tjong-Khing die met vakmanschap langere verhalen maakten die ook door een groot publiek gelezen werden. Maar inmiddels is de tendens zo veranderd dat mensen strips eigenlijk alleen maar kennen van humor in de krant of eventueel van de jeugdbladen.'

Misschien dus maar goed dat Minck Oosterveer binnenkort de Stripschapprijs krijgt uitgereikt. Hij is een van de weinige Nederlandse stripmakers die een realistische stijl hanteert. Al mogen we stripmakers als Fred de Heij en Dick Matena natuurlijk niet vergeten.

Onderstaande video is een impressie van de prijsuitreiking. Schiffersteins pleidooi voor meer aandacht voor realistische strips is er vrijwel in zijn geheel in opgenomen.

Daily Webhead: Hal Foster Award 2011 from Michael Minneboo on Vimeo.

Mat Schifferstein van uitgeverij Sherpa krijgt dit jaar de Hal Foster Award. Schifferstein krijgt de prijs voor zijn verdiensten als uitgever van beeldverhalen. De uitreiking vindt vrijdag 11 februari om 17.30 plaats in Stripantiquariaat Lambiek te Amsterdam.

De jury wil met de toekenning van de Hal Foster Award aan Mat Schifferstein haar waardering uitspreken voor het nimmer aflatende enthousiasme waarmee deze uitgever onbekende strips en stripartiesten voor een Nederlands publiek bereikbaar maakt.

'Al meer dan 25 jaar brengt Mat Schifferstein met zijn uitgeverij Sherpa de mooiste parels uit de internationale stripwereld naar stripminnend Nederland. Hij heeft de moed om tekenaars te presenteren waar andere uitgeverijen zich niet aan wagen, zoals Baudoin, Toppi, Munoz en Baru. Hij heeft ook een scherpe neus voor nieuw talent,' aldus de jury.

Schifferstein bracht in de jaren negentig de verhalen van Alan Moore (Watchmen) en Neil Gaiman (Sandman) uit. En zo volgden er nog velen in de loop der jaren, zoals Van der Mey, Andreas en Mezzo & Pirus. En onlangs bracht hij Nate Powell en Mariko en Jillian Tamaki naar Nederland voor de boekpresentaties van respectievelijk Verzwelg me en Skim.

'Mat Schifferstein volgt altijd zijn smaak. Terwijl in Angoulême of de Frankfurter Buchmesse stripuitgeverijen elkaar de zaal uitvechten om beroemde auteurs vast te leggen, heeft Mat ondertussen contracten op zak van boeken, waarvan we nog niet wisten dat ze niet mogen ontbreken in onze boekenkast. Maar hij denkt ook aan mensen die wèl weten wat ze in hun boekenkast willen. Het prachtige Arma en Ilva van Thé Tjong-Khing, een van de beroemdste tekenaars/illustratoren van Nederland, wordt door hem opnieuw gepresenteerd in een werkelijk prachtige editie. Mat Schifferstein is een ware ambassadeur van de strip,' aldus de jury van de Hal Foster Award.

Deze jury bestaat dit jaar uit Klaas Knol, Aloys Oosterwijk, Ben Westervoorde, Floris Oudshoorn en Peter de Wit. De Hal Foster Award is ingesteld door Studio Arnhem om mensen te huldigen die zich bijzonder verdienstelijk maken in de periferie van het beeldverhaal. De prestigieuze bokaal werd in 1982 voor de eerste maal uitgereikt aan René Meulenbroek voor zijn ridderspel in een special over de Middeleeuwen van het stripblad Eppo. Andere winnaars zijn o.a. Peter de Wit, Frits Jonker, Pieter M. Dorrenboom, Shamrock, Vince en Klaas Knol.

De Vlaamse tekenaar Brecht Evens (25) won afgelopen weekend op de 38e editie van het stripfestival in Angoulême - het grootste stripfestival in Europa - de Prix de L’Audace, ofwel prijs voor de stoutmoedigheid, voor zijn uitzonderlijke en vernieuwende boek Ergens waar je niet wil zijn, in het Frans vertaald als Les Noceurs (de feestvierders). Evens zet hiermee de zegetocht voort die hij in juni 2010 begon toen hij de eerste editie van de Willy Vandersteenprijs won.

Ergens waar je niet wil zijn, uitgegeven door het Vlaamse Oogachtend, is inmiddels niet alleen in het Frans vertaald (Actes Sud), maar ook in het Engels (Drawn & Quarterly) en het Duits (Reprodukt). Vertalingen in het Spaans (Sins Entido), het Italiaans (Comma 22) en het Koreaans (Open Books) staan op stapel. Het Vlaams Fonds voor de Letteren laat weten dat de contracten al getekend zijn.
Evens’ boek is dan ook een alleszins terechte stoutmoedigheidkampioen, omdat het uitblinkt door de gedurfde manier waarop het de mogelijkheden van het medium strip onderzoekt. Beproefde stijlmiddelen als tekstballonnen en kaders laat hij achterwege, de tekeningen zijn uitgewerkt zonder contourlijnen en zijn dynamische, met inkt geschilderde overloop van kleurschakeringen is een grafische innovatie die de leesbaarheid nergens in de weg zit. Het verhaal is bovendien opvallend rijp, met sterke dialogen, en overstijgt elke indeling in een genre.

De Fauves
De Prix de L’Audace is een van de tien Fauves die jaarlijks op het Franse festival worden uitgereikt; in stripland zijn deze prestigieuze prijzen vergelijkbaar met de Oscars. De Belgen waren over de gehele linie succesvol aanwezig op Angoulême, ook de Vlaming Olivier Schrauwen was dit jaar genomineerd voor de Prix de l’Audace, met zijn eveneens grensverleggende vertelling De man die zijn baard liet groeien (zie recensie in Zone 5300 #91). De Waalse Dominique Goblet, bekend van Net doen alsof is ook liegen, mocht vorig jaar al groot succes oogsten toen ze de oeuvreprijs van de École Européenne Supérieure de l’Image in ontvangst nam. Bij deze prijs, die alleen de meest gerespecteerde auteurs ten deel valt, hoort een solotentoonstelling die tevens in Angoulême te bezichtigen was. Daarnaast was ze ook dit jaar volop in de race, dankzij haar nominatie voor de albumprijzen met haar meest recente boek Chronographie.

Voor rechtstreeks verslag van de prijsuitreiking, lees ook Gert Meesters in Knack, zie link onder titel.

Stripmaker Minck Oosterveer krijgt dit jaar de stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre.

Wat mij betreft is de prijs Minck van harte gegund. Krantenstrips Nikki Saxx en Zodiak zijn enkele titels die Oosterveer samen met Willem Ritstier maakte. Recent werd in Eppo de eerste aflevering van een spin-off van Storm, gemaakt door dit duo, gepubliceerd.

Oosterveer is een van de weinige Nederlandse stripmakers die ook in de Amerikaanse comicsindustrie wist door te breken. Zijn realistische stijl sluit ook goed aan in die markt. Zo tekent hij The Unknown naar een scenario van Mark Waid. Niet de minste schrijver op comicsgebied.

Maar het is het stripschap natuurlijk vooral te doen om zijn werk voor de Nederlandse strip en roemt de stripmaker om zijn realistische tekenstijl.

'Belangrijk in de keuze van Minck Oosterveer is ook het feit dat hij langzamerhand één van de weinige realistische striptekenaars van Nederland is. Om een goede realistische strip te tekenen, heb je een gedegen opleiding nodig en je moet de kunst verstaan om veel pagina's te kunnen maken in de altijd te krappe tijd. Het is niet voor niets dat er zo weinig van dat soort tekenaars zijn in Nederland, en als ze er al zijn, dan werken ze voor het buitenland of in de reclame,' laat de jury middels een persbericht weten.

Samen met Ritstier maakte Oosterveer ook twee albums van de westernstrip Ronson Inc. (Zie hier een uitgebreid artikel over de ontstaansgeschiedenis van deze strip.) Recent liet Oosterveer weten te stoppen met het tekenen van deze strip die in afleveringen in de Eppo verscheen. Oosterveer wil zich meer gaan toeleggen op de buitenlandse markt.

De Belgische politieke partij Vlaams Belang deelde op de nieuwjaarsreceptie van de Stad Gent op 9 januari een kalender uit met de titel De wilde weldoener. Het omslag van de kalender is een nagetekende cover van het Suske en Wiske album uit 1961 met dezelfde titel.

In de versie van het Vlaams Belang kijken Suske en Wiske verschrikt op naar de Gentse socialistische burgemeester Daniël Termont, die vanuit een helikopter muntstukken in het rond strooit naar allochtonen.

Het Vlaams Belang is een Vlaams-nationalistische en rechts-conservatieve politieke partij. Logisch dat Standaard Uitgeverij//WPG Uitgevers België nv, de erven Vandersteen en Studio Vandersteen niet blij zijn met deze herbewerking en de associatie tussen Suske en Wiske en het Vlaams Belang die ermee gesuggereerd wordt.



'Het testament van de geestelijke vader Willy Vandersteen bepaalt dat de stripfiguren Suske en Wiske niet voor politieke doeleinden mogen worden gebruikt,' laat de uitgeverij middels een persbericht weten. Tevens onderzoekt de uitgeverij welke juridische stappen zij kan ondernemen tegen deze publicatie.

Wordt ongetwijfeld vervolgd...

Vandaag krijgt striplegende Stan Lee een ster op de Hollywood Walk of Fame. Dat is heugelijk nieuws wat mij betreft. De inmiddels 88 jaar oude Lee was in de jaren zestig de drijvende kracht achter de creatie van een nieuwe reeks superhelden die onder de vlag van Marvel Comics gepubliceerd werden en worden. Helden als Spiderman, De Hulk, The Fantastic Four, Daredevil, Dr. Strange en Silver Surfer zijn door Lee en zijn creatieve kompanen bedacht.

Behalve superkrachten gaf Stan Lee zijn helden de sores van alledag mee. Hij creëerde daarmee meer realistischer en aansprekender helden dan de comiclezers tot dan toe gewend waren.

Je zou misschien zeggen dat het opmerkelijk is dat een stripscenarist een ster krijgt op de Walk of Fame, aangezien deze alleen wordt toegewezen aan vijf categorieën media, namelijk: film, tv, theater, audio-opnames en radio. Geen strips dus, maar het bereik van de creaties van Lee & co. is al sinds jaar en dag veel groter dan alleen de strippagina. Films, animatieseries, computergames - een miljardenindustrie bestaat rondom de superhelden.

De organisatie achter de Walk of Fame laat via een persbericht het volgende weten:

In 1981 Stan Lee transformed his Spider-Man and Hulk creations into Saturday morning and syndicated television cartoons. When Marvel Comics and Marvel Productions were acquired by New World Entertainment in 1986, Stan’s horizons expanded even further, giving him the opportunity to become more deeply involved in the creation and development of filmed projects for both the big and small screen. He supervised such diverse animated series as X-Men, Spider-Man and The Hulk. To date, Stan’s characters have populated over 24 separate television series, all of which continue in syndication around the world.

Stan Lee is altijd een van mijn helden geweest. Spiderman is een van mijn favoriete stripfiguren, maar ook de andere helden van Lee kunnen mij zeer bekoren. Op hoge leeftijd is hij nog steeds actief als schrijver en spreker. Ik vind het altijd een genot om deze immer enthousiaste man te horen praten. Terecht dus dat de 2,428ste ster op de beroemde straat in Hollywood ter ere van deze levende legende wordt neergelegd.

Hieronder een interview van CNN met Stan the Man.

Rotterdam heeft er een stripspeciaalzaak bij. Hoera! Dat werd tijd. Dit weekend opende ComiQuest zijn deuren aan de Meent 133. Deze minishop met kelder maakt deel uit van kunstcollectief Roodkapje en de ruimte is een tijdelijke lokatie. Tot 6 februari kunt u zich daar vergapen aan een enorme collectie toys, oude en nieuwe comics (vooral Amerikaans), hardbacks, filmsoundtracks en dvd’s. Er is ook orgineel artwork te koop.

Begin februari zal de winkel van Jerzy Lipski verhuizen naar een ruimte onder de bogen van de voormalige Hofpleinlijn. Voor stripliefhebbers met een zwak voor Marvel en DC comics, fantasy, sci-fi, horror en ander undergroundwerk komen hier zeker aan hun trekken. Lipski gaat niet alleen comics verkopen, maar ook tekenaars uitnodigen om workshops te komen geven. Hierbij is hij van plan samen te werken met de Willem de Kooning Academie en het Grafisch Lyceum. Aan ambitie geen gebrek. Check voor meer info ComiQuest.nl

Aanstaande zondag 19 december zijn er enkele kopstukken uit de Nederlandse stripwereld te bewonderen bij Selexyz Scheltema in Amsterdam.

Vanaf 15 uur signeren daar: Peter van Straaten, Theo van den Boogaard & Wim T. Schippers (van o.a. Sjef van Oekel), Peter de Wit (van o.a. Sigmund en S!ngle), Rene Windig (van Heinz), Michiel van de Pol (Cartoon Diarree en Terug naar Johan) en Sam Peeters (Lamelos en In de schaduw van mijn lul) signeren hun stripboeken komende zondag bij Selexyz Scheltema in Amsterdam.

Wat mij betreft een goede reden om het winterweer te trotseren en een bezoekje te brengen aan de boekwinkel op het Koningsplein.

U beseft het wellicht nog niet, maar eigenlijk is 2010 al voorbij. Recent verscheen namelijk het jaaroverzicht van Fokke & Sukke - Het afzien van 2010. Dus tja, dan is de zaak rond.

Deze week komt de bundel binnen op plaats 17 in de CPNB Top60 van best verkochte boeken. Deze lijst publiceert de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek elke week online. Saillant detail: in aanmerking komen ‘algemene’ boeken (bijvoorbeeld geen strips) van meer dan € 2,50, die bij meer dan één verkooppunt verkrijgbaar zijn.

De twee satirische vogels van Reid, Geleijnse & Van Tol zijn vaak geziene gasten op de lijsten van het CPNB. In de top5 van best verkochte bundels 2009 stonden ze op nummer 4 met hun Afzien, en in de Top100 op nummer 76, omdat er toen tussen de 30.000 en 40.000 exemplaren van verkocht zijn. Volgens mij de enige strip/cartoonbundel in de top100.

Het afzien van 2010 is alweer de elfde editie, de bundeling verschijnt sinds 2000. Dit jaar verscheen het boekje een week eerder dan normaal om lang genoeg mee te kunnen doen als Sinterklaascadeautje.

Vrijdag 26 november wordt het tweede deel van Heinz van H tot Z gepresenteerd in galerie Lambiek.

Heinz van H tot Z omvat de complete verzameling van dagstroken van de eigenwijze en volstrekt onvoorspelbare rode kater gecreëerd door René Windig en Eddy de Jong. Het zijn stuk voor stuk mooie, dikke albums. Prachtig uitgegeven met geïllustreerde noten achterin waarin de wereld van Heinz en de makers verder wordt uitgediept.

Vrijdag wordt dus het tweede deel uit de reeks, deel E gepresenteerd in Lambiek. De uitgave van 272 pagina's bevat alle krantenstrips van mei 1989 tot en met december 1991 in chronologische volgorde. Hennie de Brandweerman brengt zijn koffergrammofoon mee en zal de avond opfleuren met goeie ouwe jaren 50 rock-‘n-roll. Windig zal zonder morren - neem ik aan - exemplaren signeren. De Jong is er helaas niet bij want die verblijft nog in het buitenland.

Liefhebbers van katten, strips en Heinz in het bijzonder zijn welkom vanaf 16.30 in Galerie Lambiek op de Kerkstraat 132 in Amsterdam.

Zaterdag 13 november werd de expositie van het boek Mooi is dat! in de OBA geopend. Auteur Tommy Wieringa sprak de menigte toe en vertelde waarom hij zo in zijn nopjes was met de verstripping van zijn roman Joe Speedboot. Stripmeester Peter Pontiac wist zijn roman perfect in één pagina te vatten, vindt de auteur.



Daily Webhead: Tommy Wieringa spreekt op expositie "Mooi is dat!" from Michael Minneboo on Vimeo.

De tentoonstelling blijft tot 16 januari 2011 in de Amsterdamse bibliotheek te zien en zal daarna langs meerdere plekken reizen, waaronder het Stripmuseum in Brussel.

Zaterdag 6 november vond voor de tweede keer in Utrecht de Kunststripbeurs plaats. Stripintendant Gert Jan Pos en stripmaker Albo Helm zijn de drijvende krachten achter deze alternatieve stripbeurs die bedoeld is om een algemeen publiek kennis te laten maken met wat stripmakers allemaal produceren.

De kunststripbeurs werd in samenwerking met het Holland Animation Film Festival georganiseerd.

Ik was aanwezig en schoot met mijn cybershotje de onderstaande Daily Webhead:



Daily Webhead: KunstStripbeurs 2010 from Michael Minneboo on Vimeo.

Tijdens de beurs werden er meerdere boeken gepresenteerd. Namelijk Mooi is dat!, Van Istanbul naar Bagdad van Grunberg en Kolk en Verzwelg me vanNate Powell.

In tegenstelling tot de gemiddelde stripbeurs bestond het publiek zaterdag in de Janskerk ook uit dagje mensen, gezinnen en nieuwsgierige lui die normaliter wellicht niet zo snel een strip openslaan. Misschien kwam het door de locatie, maar er heerste ook een andere sfeer dan bijvoorbeeld op de Stripdagen.

De stripmakers hadden posters, schilderijen, kaarten en natuurlijk boeken te koop. Ik vond het leuk om te zien dat sommige stripmakers speciaal voor de beurs een small-pressboekje hadden gemaakt. Saillant detail: de boekjes van Matt Baay en Aimée de Jongh hadden allebei Oh my God als titel. Beide stripmakers nemen het christelijke geloof op de hak. De Jongh middels 24 cartoons waarin ze sprookjesfiguur Jezus centraal stelt, Baay laat zijn vaste figuur Bunbun in aanmerking komen met diverse uitwassen van het geloof.

Overigens vond er eerder dit jaar ook een KunstStripbeurs in Groningen plaats. Vorig jaar was de eerste editie in Utrecht, ook tijdens het HAFF.

Jezelf als zombie laten portretteren, of als vampier of weerwolf. Het was allemaal mogelijk zondag 31 oktober (Halloween) in de Fame in Amsterdam. Daar zaten tekenhelden Maarten Janssens en Menno Kooistra een paar uurtjes tussen de dvd's een ieder die dat wenste op papier van een metamorfose te voorzien.

Ik was erbij met mijn cybershotje en maakte de volgende video:

Daily Webhead: Horrorportretten from Mike's Webs on Vimeo.

Stripmaker Menno Kooistra was een paar jaar geleden de drijvende kracht achter het album Bloeddorst waarin verschillende stripmakers een kort horrorverhaal publiceerden. Voorlopig zit er nog geen vervolg in, maar er zijn wel plannen om ooit een Bloeddorst op magazine formaat uit te brengen.

Dinsdag 2 november had NOS Headlines een item over het boek Mooi is dat! dat morgen op de Kunststripbeurs in Utrecht wordt gepresenteerd. Ik sprak Gert Jan Pos, intendant strips bij het Fonds BKVB eerder al over dit boek waarin 57 Nederlandse en Vlaamse literaire titels zijn verstript, ieder in één pagina.



Ook was er deze week een voorpublicatie van het boek in de NRC Next, dezelfde krant waar eerder ook de finalisten van de Benelux Beeldverhalen Prijs werden tentoongesteld. De prijs is in het leven geroepen door Pos, uitgeverij De Vliegende Hollander en nrc.next. Eerder dit jaar was er ook aardig wat media-aandacht voor het feit dat Nederland gastland was op FICOMIC, de grote stripbeurs in Barcelona, waar een delegatie stripmakers naar afreisde. In dat opzicht kun je stellen dat Pos met zijn stripprojecten aardig wat aandacht weet te generen, een van de taken die hij meekreeg bij zijn aanstelling als intendant in mei vorig jaar.

Ik ben benieuwd of alle media-aandacht voor Mooi is dat ook daadwerkelijk tot een goede verkoop gaan leiden. Dat moeten we nog even afwachten. In ieder geval liggen er 6.000 exemplaren klaar.

Omdat op dinsdag 2 november het eerste nummer van het nieuwe stripmagazine Por Dios uitkomt, rijdt er die dag een speciale Striptrein van Amsterdam naar Maastricht.

Por Dios is een nieuw glossy stripblad uit de koker van de Don Lawrence Collection. De strips die erin staan zijn bedoeld voor het hele gezin. De nadruk ligt op klassieke strips die vroeger in Eppo stonden, zoals Storm, De Generaal, Agent 327, Lucky Luke en Blueberry. Anders dan in de Eppo staan er complete verhalen in, aangevuld met korte verhalen en gagstrips van onder meer Elsje, De Stamgasten en de Familie Fortuin.

De redactie van de moderne Eppo richt zich natuurlijk al op de nostalgische striplezer. Met Por Dios gaan ze nog een stapje verder, door dit keer eerder verschenen strips digitaal te restaureren en opnieuw in te kleuren. De redactie van Por Dios kan namelijk gebruik maken van het Eppo-archief dat een paar jaar geleden letterlijk en figuurlijk werd gered door het Stripdocumentatiecentrum Nederland en Het Stripschap, Nederlands centrum voor belangstellenden in strips. Hierdoor is het werk van o.a. Peter de Smet, Dick Briel, Erik Heuvel, Peter de Wit en al die andere stripmakers weer beschikbaar.

In de striptrein kunnen stripliefhebbers aanschuiven bij een grote groep stripmakers die meereizen voor krabbels, tekeningen en een gratis exemplaar van Por Dios.

De striptrein is natuurlijk een slimme publiciteitsstunt om het nieuwe blad onder de aandacht te brengen. Sowieso weten hoofdredacteur Rob van Bavel en publiciteitsagent Mourice Plusquin goede persmomenten te bedenken om aandacht te genereren. Begin dit jaar werd in het Amsterdamse Paradiso bekendgemaakt dat Franka - volgens de Eppo-lezers - de grootste stripheld van Nederland is. Dat beslisten de Eppo-lezers via een enquête. De show was tevens een slimme manier om aan de pers duidelijk te maken dat Eppo zijn tweede jaargang inging. Een paar maanden later werd het eerste album van de avonturenstrip Haas gepresenteerd in het Verzetsmuseum. En nu dus een opvallend ritje met de trein. Prima pr, hoewel niet iedereen zich kan vinden in de reclametekening waarin de rondborstige stripheldin Olga Lawina de komst van Por Dios aankondigt.

Wie zin heeft om met de striptrein mee te reizen, zie de site van Por Dios voor meer informatie.

Van de week werd ik door oud-collega Fee Naaijkens op een opmerkelijk bericht gewezen uit de Belgische krant De Standaard. In Japan bieden ze namelijk het nieuws tegenwoordig in stripvorm aan om jonge lezers te trekken.

Uit angst jonge lezers te verliezen heeft de directie van de Yomiuri Shimbun uit Tokio besloten dat er naast de gewone krant ook een mangaversie komt. In deze stripkrant worden de belangrijkste nieuwsberichten uitgetekend in een korte strip van zes tot twaalf tekeningen. Meer dan 100 tekenaars werken aan de strips.

Dit doen ze online al een jaar. Een Engelse, Franse en Koreaanse versie zijn in de maak.

Criticasters beweren dat je in stripvorm niet echt diep op het nieuws kunt ingaan. De strips bevatten immers korte dialogen. Meer dan een aanstipfunctie heeft het dan ook niet.

Wat denk jij? Zou een stripkrant ook in Nederland kunnen werken?

Op zaterdag 5 juni 2010, tijdens de Haarlemse Stripdagen, gaf schrijver Arnon Grunberg een lezing over de autobiografische strip, op uitnodiging van het Fonds BKVB en de Bibliotheek Haarlem. Deze lezing, die de titel Eeuwige Adolescentie draagt en waarin Grunberg dieper inging op de vraag hoe eerlijk striptekenaars zijn in hun autobiografische beoefening, is door het Fonds BKVB gepubliceerd én nu ook terug te lezen via de website van het Fonds, dat tevens een pdf-bestand van die publicatie beschikbaar heeft gesteld. Van harte aangeraden door de Zone 5300-redactie, niet alleen omdat de autobiografische strip een toonaangevend genre binnen de hedendaagse stripcultuur is, dat door een groeiend aantal auteurs beoefend wordt, maar ook omdat de tekst van Grunberg op schrift nuances bevat die deze bezoeker tijdens zijn mondelinge voordracht in elk geval zijn ontgaan. Maar die zijn zeker de moeite waard om nog eens goed te overdenken.

De stripwereld heeft zo haar tradities en een ervan is de 24 Hour Comics Day. Deze wordt op verschillende locaties in de wereld gehouden en ook in Amsterdam bij Stripwinkel Lambiek.

Dit jaar wordt het evenement voor de zesde keer gehouden in 's werelds oudste stripwinkel. Een kleine dertig stripmakers krijgen 24 uur de tijd om evenzoveel strippagina's te tekenen. Ze mogen van tevoren geen verhaal bedenken. Koffie en maaltijden worden belangeloos gedoneerd door verschillende sponsoren. Lambiek zorgt voor de rest.

Wie zo gek was om dit evenement te bedenken? Scott McCloud bedacht en organiseerde de eerste editie in 1990. Het begon allemaal met een weddenschap tussen McCloud en vriend Steve Bissette. Inmiddels is het een wereldwijd fenomeen. Dit jaar doen er al meer dan 1500 tekenaars op 105 locaties in 14 landen mee. Maar wie weet zijn het zaterdag wel meer, als het feest begint.

Het is natuurlijk leuk als je even langskomt in de winkel om de kunstenaars een hart onder de riem te steken of goede ideeën te opperen als ze even vastzitten met hun verhaal.

De thuisblijvers kunnen het geheel volgen op Lambiek.net waar een speciale 24 Hours pagina te vinden is: www.lambiek.net/24hourcomics/index.htm.

Voor de rest van de wereld checkt u: http://www.24hourcomicsday.com/sites.html

In Amerika worden de 24-uurs strips uitgegeven in bundels. In Nederland gebeurt dit niet altijd, maar duiken de snelgetekende beelverhalen wel soms op in boekvorm. Hallie Lama's Koning van de uien is te bewonderen in de Pulpman en de strips van Jeroen Funke werden gebundeld in Victor & Vishnu: Text Free.

Bij Lambiek beginnen de tekenaars op zaterdagochtend 11:00 uur en sluiten op zondag 3 oktober om 11:00 af met een champagneontbijt. Lambiek blijft natuurlijk tijdens ‘24 Hour Comics Day’ 24 uur open.

Deze video maakte ik in 2008 van het evenement:

Zaterdagmiddag zijn op de Stripdagen te Houten de winnaars bekend gemaakt van de Stripschapjaarprijzen, ook wel de Stripschappenningen genoemd. Hieronder per categorie de winnende albums van dit jaar, met daarbij opmerkingen uit het juryrapport.

Avontuur en Vermaak
S1ngle: Trio (Hanco Kolk & Peter de Wit), uitgeverij de Harmonie
Peter de Wit en Hanco Kolk brengen hun strip in het kielzog van de televisieserie tot nieuwe hoogte door in dit album Stella voor het eerst verliefd te laten worden. Dat kàn niet goed aflopen.

Literair
Wasco 24-uursstrip Wolken (Wasco), uitgegeven in eigen beheer Wasco (Henk van der Spoel) bewijst met Wolken dat hij één van de meest eigenzinnige stripmakers van Nederland is. Wolken valt in het bijzonder op door het surrealistische verhaal en de doordachte visualisatie. Een bijzonder stripexperiment dat als ‘24 hour comic’ ver boven het gemiddelde uitstijgt.

Productie/inkleuring/vertaling/lettering
Genesis van Robert Crumb. De prijs is voor Nicolaas Matsier, en Hester Meijer en Peter de Raaf, respectievelijk voor de vertaling en lettering van Het boek Genesis, door Robert Crumb (uitgeverij De Harmonie/Oog & Blik/Vrijdag) Crumb vat de bijbel op zijn eigen wijze samen in een mooi uitgegeven en betaalbaar boek, wat terecht één van de grote hits van het afgelopen jaar werd. Wat daarbij nauwelijks opvalt, is hoe kunstig bijbelkenner Nicolaas Matsier diverse bijbelvertalingen naast elkaar heeft gelegd om tot een perfect leesbare tekst te komen en hoe knap het geheel door Hester Meijer en Peter de Raaf in een geheel eigen stijl is geletterd.

Jeugd
Draken met stekkers, door Edward van de Vendel (tekst) en Floor de Goede (tekeningen) (uitgeverij Querido)
Het eerste album met stripgedichten van Edward van de Vendel en Floor de Goede werd vorig jaar genomineerd. In het tweede album weten de heren het niveau hoog te houden. Komisch, emotioneel, toegankelijk. Het perfecte stripalbum voor ouder en kind.

Buitenlands
Magasin Général (Régis Loisel/Jean-Louis Tripp), uitgeverij Casterman
De samenwerking tussen Loisel en Tripp, twee stripmakers die het heel goed zonder elkaar zouden kunnen, levert nu al vijf delen lang een bijzondere reeks op; een ontroerend verhaal over gewone mensen in een koud land waar de lezer met plezier in weg kan dromen.

De Stripschapjaarprijzen worden sinds 1981 jaarlijks toegekend door Het Stripschap, op voordracht van een onafhankelijke commissie. De Stripschappenningen gaan naar de beste oorspronkelijk Nederlandstalige albums in de categorieën Avontuur en Vermaak, Literair en Jeugd, en naar het beste oorspronkelijk Buitenlandse Album. De Productiejaarprijs wordt toegekend aan iemand uit de wereld van het beeldverhaal die grotendeels achter de schermen werkt.

De Stripschapjaarprijs is een bronzen penning met reliëfafbeelding van het stripfiguurtje Sjoert, destijds de mascotte van Het Stripschap. De penning is ontworpen door de in 1987 overleden striptekenaar Henk Albers.

Dit jaar kreeg uitgever Ger van Wulften de P. H. Frankfurtherprijs voor bijzondere verdiensten voor het beeldverhaal. De Stripschapprijs ging naar Jesse van Muylwijck, voor zijn strip De Rechter.

De commissie van de Stripschaprijzen bestaat in 2010 uit de volgende leden:
Barbara Stok - winnaar van de Stripschapprijs 2009 Frans Le Roux - stripkenner en medewerker van het Nederlands Stripmuseum Michael Minneboo - stripjournalist Jan-Willem de Vries - stripwinkelier te Groningen Erwin Brakels - Lid van Het Stripschap en daarmee de stem van het volk

De commissie staat (voor de zevende keer!) onder voorzitterschap van tekstschrijver Ger Apeldoorn.

Op donderdag 16 september opende de tentoonstelling Chicks, Kicks & Glory in het Imagine IC in de Amsterdamse Bijlmer. Zeven stripmakers, onder wie vijf Zone-tekenaars, gaven hun kijk op het leven van Nederlands-Marokkaanse kickboksende meisjes. Het resultaat is een spannende expositie met prachtig werk dat niet alleen een veelzijdig beeld schept van deze sport en de bijbehorende subcultuur, maar ook een menselijke benadering is van het onderwerp integratie, en de persoonlijke dromen die erachter schuilgaan.

Het project is gebaseerd op onderzoek van de antropologe Jasmijn Rana die 65 moslima’s interviewde over wat kickboksen voor hen betekent. Uit deze levensverhalen werden vijf scenario’s samengesteld waarmee Sandra de Haan, Peter Pontiac, Mike Kok, Maaike Hartjes Farida Laan (allen tekenaars die we uit Zone 5300 kennen) en het duo Henrike Olasolo en Christina Richarte aan de slag gingen. Zo vertelt Sandra de Haan in haar strip Aicha, een Rotterdamse romance een liefdesgeschiedenis die binnen elke etniciteit herkenbaar is - maar en passant ook over de amoureuze problemen waarmee veel moslima’s in het westen worstelen. Mike Kok, een van Nederlands beste mangatekenaars, gebruikte de dynamiek, filmische perspectiefvoering, actie en dramatiek van de Japanse strip om de droom van Rachida in beeld te brengen, die graag de boksring in wil zonder haar religie opzij te hoeven schuiven. Vandaar dat Rachida in zijn verhaal een hoofddoek draagt, een ongebruikelijk element omdat Marokkaanse meisjes in werkelijkheid vrijwel nooit een hoofddoek dragen bij het kickboksen. Er zijn namelijk geen mannen aanwezig bij de trainingen, en tijdens wedstrijden zijn hoofddoeken niet toegestaan. Maaike Hartjes, die voor de gelegenheid haar vaste stijl losliet, concentreerde zich in haar verhaal op kickboksen en gedwarsboomde ambitie; Nadia wil graag op ballet, maar dat mag niet van haar moeder. Kickboksen mag ze echter wel. Hartjes’ opzettelijke naïeve stijl is effectief in haar dagboekstrips, maar hoe verfijnd en soepel haar lijnvoering is, is pas goed te zien als ze die niet gebruikt. In Nadia, de dansende kickbokster staat die feilloos in dienst van de choreografie van de vechtsport, die inderdaad nauw verwant is aan die van ballet.

Peter Pontiac is de enige van de zeven tekenaars die het thema niet narratief heeft toegepast. Hij liet zich inspireren door de kitscherige posters waarmee de wedstrijden worden aangekondigd, en waarop hij de kickboksters als sterke, imposante en zelfverzekerde vrouwen afbeeldde. Zijn posters verbinden de verschillende onderdelen van de expositie: indrukwekkend werk van groot formaat dat tevens zijn formaat als kunstenaar illustreert.
De expositie, die met steun van het Fonds BKVB tot stand kwam, is een geslaagd voorbeeld van hoe strips gebruikt kunnen worden om gecompliceerde vraagstukken op aansprekende wijze toegankelijk te maken voor groot publiek. De geëxposeerde beeldverhalen lenen zich bovendien uitstekend voor presentatie op groot formaat op een wand, dit in tegenstelling tot veel striptentoonstellingen waar vaak werk getoond wordt dat je eigenlijk liever in boekvorm zou zien, omdat het dan beter tot zijn recht komt. Die fout is bij Chicks, Kicks & Glory in elk geval niet gemaakt, en een van de vele redenen waarom de Zone-redactie een bezoek eraan warm aanbeveelt.

Chicks, Kicks & Glory is nog tot 5 februari 2011 te bezichtigen in het Imagine IC, Bijlmerplein 1006-1008, 1102 ML Amsterdam Zuidoost. Openingstijden: dinsdag t/m zaterdag, van 11 tot 17 uur. De toegang is gratis.

Vandaag viel mijn oog op onderstaande advertentie: Het Parool zoekt een nieuwe cartoonist omdat de strip The Argyle Sweater gaat verdwijnen. Dat laatste spijt me niet, want deze cartoon van Scott Hillburn is vaak flauw. Humor is nu eenmaal moeilijk te vertalen.

Daarom hoop ik van harte dat er nieuw cartoontalent gehoor zal geven aan de oproep van de beste krant van Amsterdam en omstreken. Stuur je werk naar stripvrijplaats@parool.nl.

De nieuwssite StripSter bestaat tien jaar. Dat wordt onder andere gevierd met enkele specials. En daar willen we best even reclame voor maken.

StripSter bevat nieuwsberichten over de Nederlandse en Vlaamse strip. Ook biedt men tekentalent een podium. De site wordt gecoördineerd door Henk Schouten. 1 augustus 2000 ging StripSter officieel online.

De meest recente special gaat over strips in Spanje. De Spaanse pepers zitten kennelijk nog in de lucht van het schoolreisje van intendant Gert Jan Pos naar FICOMIC eerder dit jaar.

Voor de special hebben 14 grote Spaanse striptekenaars werk ingestuurd, zoals José Luis Munuera, Paco Roca, Bartolomé Seguí, Jaime Martín. Volgens StripSter is het werk nog nergens anders verschenen. Wie meer wil weten over de strip in Spanje, leest het artikel 'Striptekenaar in Spanje' van Santiago Martin. Martin is een van de redacteuren van de site en tekenaar. Tot slot hebben enkele Nederlandse tekenaars impressies van Spanje getekend.

Over de doden niets dan goeds, luidt het gezegde. En dat geldt natuurlijk dubbel voor stripmakers. Toch kwam mij vandaag ten gehore dat de Vlaamse striptekenaar Willy Vandersteen in de oorlog antisemitsche prenten heeft getekend.

De geestelijk vader van Suske & Wiske deed dit onder het pseudoniem Kaproen. De prenten werden gepubliceerd in het dagblad Volk en Staat, gelieerd aan de Vlaams-nationalistische politieke partij het Vlaams Nationaal Verbond. Een door zijn familie gefinancierd onderzoek, heeft het gerucht dat al jaren gonsde daarmee bevestigd.

De man die de teksten schreef is na de oorlog veroordeeld voor collaboratie. Over een jaar verschijnt er een boek over het oorlogsverleden van Vandersteen.

De P. Hans Frankfurtherprijs wordt dit jaar toegekend aan iemand die al meer dan veertig jaar meeloopt in de Nederlandse stripwereld. Eerst als grafisch ontwerper voor onder andere het stripweekblad Pep en later Eppo en Stripkoerier, waar hij ook de logo’s voor ontwierp. Ook is hij vormgever van talloze stripalbums en andere uitgaven. Maar bovenal is hij iemand die nieuw talent een kans wil geven en als uitgever risico’s durft te nemen. Ook muzikaal talent als Herman Brood en Bram Vermeulen.

Als zodanig heeft hij hele generaties (strip)tekenaars beïnvloed en geïnspireerd. Zo spoorde hij Peter Pontiac aan om autobiografisch getinte strips te gaan maken en gaf hij de jeugdherinneringen van Rudolf Kahl uit. Maar ook andere grote talenten als Dick Matena, Evert Geradts, Eric Schreurs, Gerrit de Jager, Wim Stevenhagen en Hein de Kort bood hij een podium. Strips als Joop Klepzeiker en De familie Doorzon introduceerde hij bij een groot publiek. Hij was ook actief in de muziekwereld, bijvoorbeeld als de manager van Bram Vermeulen. Als de man achter uitgeverij Espee gaf hij eind jaren zeventig het stripblad Gummi uit, met literaire strips van Dick Matena, Will Eisner, Claire Bretécher, Georges Pichard, Richard Corben, Jacques Tardi en Marcel Gotlib. Onder zijn vleugels maakten bladen als De Vrije Balloen en Stripkoerier een doorstart. De Balloen was onder zijn redactie in samenwerking met Aart Clerkx, Willem Vleeschouwer, Peti Buchel, René Windig en Eddie de Jong als het ware het visitekaartje van de nieuwe Nederlandse strip. Ook bedacht hij als één van de eersten hele evenementen rondom strips, met optredens en prijsuitreikingen.

Van begin af aan maakt hij zich hard voor wat hij kwalitatief hoogstaande beeldverhalen vindt en durft gevoelig en gewaagd materiaal uit te brengen waar andere uitgevers hun vingers niet aan durven te branden. Zo geeft hij sinds 2005 onder de vlag van zijn nieuwe uitgeverij Xtra de cartoons van Gregorius Nekschot uit, en ook wijlen Theo van Gogh heeft een plaatsje in zijn fonds. Een fonds vol indrukwekkende namen en uitgaven van talent uit binnen- en buitenland.

Samen met stripmaker Fred de Heij is hij de drijvende kracht achter het magazine Pulpman, toch wel het opmerkelijkste en meest uitgesproken nieuwe striptijdschrift van de laatste jaren. In dergelijke uitgaven stoppen hij en de zijnen meer tijd dan economisch rendabel is. Kees Kousemaker, de Nederlandse stripheld die in april van dit jaar het leven liet, zei al jarenlang dat Van Wulften de P. Hans Frankfurtherprijs moest krijgen. En wie is het Stripschap om Kousemaker tegen te spreken? Daarom hulde aan Ger van Wulften. Op zaterdag 25 september ontvangt hij de P. Hans Frankfurtherprijs 2010 uit handen van Tamar en Guido Frankfurther tijdens De Stripdagen in Houten. Op de foto wordt van Wulften geflankeerd door Hallie Lama en Fred de Heij.

Zaterdag 25 september krijgt Jesse van Muylwijck de Stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre uitgereikt tijdens de Stripdagen.

Jesse van Muylwijck (Groningen, 19 maart 1961) is een eigenzinnige stripmaker, die desondanks geheel in de mainstream werkt. Zijn komische krantenstrip De Rechter verschijnt al 17 jaar in 14 kranten. Dit jaar tekende hij de 5000e aflevering. Hij geeft zijn strips zelf uit. Na de publicatie van zijn strip in de krant bundelt hij ieder jaar zijn beste afleveringen. Van De Rechter verschijnt het achttiende deel in september.

De commissie van de Stripschapprijzen laat weten dat Van Muylwijck niet alleen gehuldigd wordt vanwege de duur of het succes van zijn strip: 'Het maken van een krantenstrip is een eenzame bezigheid, waarbij het vaak lijkt alsof je buiten alle clubs en stromingen valt. Toch is wat Van Muylwijck doet een typische uiting van de mogelijkheden van de strip. Terwijl andere tekenaars moeten worstelen om een platform te vinden voor hun talent, of via de graphic novel proberen nieuwe vormen te creëren om het publiek mee te vinden heeft Jesse van Muylwijck een vorm gevonden waarmee hij dagelijks meer dan drie en een half miljoen lezers van alle leeftijden bereikt. Daarmee houdt hij de strip levend, dus hulde voor hem en voor alle kranten die hem die gelegenheid geven.'

De eerste KunstStripBeurs in Utrecht was een groot succes. Naast natuurlijk veel stripboeken was nooit eerder zoveel origineel artwork van striptekenaars en cartoonisten te koop op één lokatie. De tweede editie belooft nog beter en groter te worden als je de indrukwekkende lijst deelnemers zo ziet op het blog van de KunstStripBeurs Groningen . Zone 5300 zal een dikke vinger in de pap hebben met niet alleen veel signerende tekenaars, maar ook diverse live optredens tijdens de TheaterStripNacht. Op het podium treden aan: Jan Vriends, Merel Barends & Natasja van Loon, de Cartoonjocks, Kito & Vincents Grote Strip en Cartoon Show, Theo van den Boogaard, Barbara Stok en Lamelos. Ook de prachtige poster werd door een Zone 5300-tekenaar gemaakt: Hans Klaver, alias Schwantz.

De beurs is in de openlucht midden in het centrum en duurt van 12:00 tot 17:00. De StripNacht begint om 21:00 in de tent van het Noorderzon-festival, dat tegelijkertijd plaats vindt. Houd vooral hun blog in de gaten voor het laatste nieuws over deelnemers en programma. Tot ziens in Grunn!

Schreef ik recent nog een artikel waarin ik ageer tegen het beleggen in strips, krijg ik vandaag een persbericht binnen over 'de zeldzaamste Nederlandse strip die voor 14.000 europegels te koop is'.

Het persbericht is afkomstig van de mensen van Catawiki, een website voor verzamelaars waar ze hun kleinoden op kunnen neerzetten en kunnen verhandelen. De strip De vrolijke avonturen van Doris Dobbel wordt op de site voor 14.000 euro te koop aangeboden.

Saillant detail: de strip werd door de aanbieder enkele weken geleden bij toeval ontdekt in een tweedehands winkel voor de prijs van één euro. Doris Dobbel is een strip van de Vlaamse auteur Marc Sleen, bekend van de stripreeks Nero. Het album verscheen in 1952 en was alleen te winnen als prijs bij een wedstrijd. Vermoedelijk zijn er honderd stuks gedrukt. Daarvan zijn nog slechts zes complete exemplaren bekend, inclusief het nu gevonden album dat in bijzonder mooie conditie verkeert. Aldus het bericht.

Ongetwijfeld zal Doris Dobbel binnenkort van eigenaar verwisselen en verdwijnt de strip in een kluis, daar iedere leesbeurt de waarde doet verminderen. Die laat je dus niet even aan je kind lezen. Toch jammer.

Stripmaker en schilder Fred de Heij heeft meegedaan met het programma Sterren op het doek. Hij portretteerde het blonde lachebekje Yvon Jaspers.

Jaspers kennen we natuurlijk van het populaire Boer zoekt vrouw. Een programma dat nog jaren door kan gaan daar er plenty boeren zijn die een vrouw nodig hebben. Daar hoeven we ons verder niet over uit te wijden. De Heij is een zeer actief kunstenaar: hij produceert iedere editie van Pulpman een paar strips, zoals de satirische dierenstrip 't Landje. Deze is recent nog in bundel verschenen bij uitgeverij Xtra trouwens, evenals het artboek Vintage. Ook tekent De Heij de oorlogstrip Haas voor de Eppo naar een scenario van Rob van Bavel. Daarnaast schildert hij portretten en stillevens.

In Sterren op het Doek geven bekende Nederlanders zich over aan de doorgrondende blikken van drie kunstenaars en de prikkelende vragen van presentatrice Hanneke Groenteman. De ster mag één van de schilderijen kiezen en mee naar huis. De overige schilderijen worden na iedere aflevering geveild voor het goede doel.

Maandag 12 juli trof zijn vrouw Joyce Brabner hem dood aan in hun huis in Cleveland. Hij was een unieke persoonlijkheid in de Amerikaanse stripwereld. De driftkop en neuroot lag voortdurend in de clinch met zichzelf en de rest van de wereld. Maar in plaats van zoals de vele andere losers om hem heen in apathie te vervallen zette hij zijn ervaringen om in een unieke serie strips. Hij is 70 jaar oud geworden.

In 1976 startte Harvey Pekar zijn stripserie American Splendor en vond de autobiografische strip daarmee zo’n beetje uit. Tekenen kon hij niet, maar gelukkig was hij bevriend met Robert Crumb, die zijn schrijftalent herkende en de eerste verhalen voor hem uittekende. Sindsdien verbeeldden verschillende tekenaars de ups, maar vooral vele downs van zijn leven. De chronisch depressieve Pekar haalde zijn onderwerpen uit wat hij om zich heen zag. De manier waarop hij zijn eentonige baan als archiefmedewerker in een ziekenhuis, liefde voor de jazz en dagelijkse portie angsten, frustraties en eenzaamheid in strip omzette was van een openheid die volstrekt uniek was in die tijd. De gangbare genrestrips zeiden hem niets. Waarom iets verzinnen als het echte leven al interessant genoeg is? “Ordinary life is pretty complex stuff.”

Terwijl Crumb het boegbeeld van de underground scene werd, liet Pekar’s succes lang op zich wachten. In de liefde zat het ook al niet mee. Wat wel aan zijn cultstatus bijdroeg waren zijn eigenzinnige optredens bij Letterman. Hij was toen inmiddels getrouwd met Joyce Brabner, een groot fan van zijn werk en eveneens geen makkelijk mens. Toen hij kanker kreeg, spoorde ze hem aan om alles rond de behandeling van zijn ziekte in strip vast te leggen. Our Cancer Year bracht hem alsnog de erkenning waar hij zo lang op gewacht had. Ook de bekroonde anthology van American Splendor mag inmiddels tot de klassiekers gerekend worden. Zijn leven werd daarnaast nog verfilmd in 2003. Paul Giamatti speelt hier de tragikomische antiheld Pekar, maar ook de echte Pekar komt regelmatig aan het woord. Bekijk de trailer op YouTube.

Maaike Hartjes en Ben Westervoorde komen op vrijdag 9 juli, vanaf 16.00 uur, hun nieuwe stripboek, respectievelijk Donker en Siglo XXV, signeren in Galerie Lambiek.

Leuk detail: Maaike heeft meegeschreven aan Siglo XXV verhaaltjes en Ben heeft Maaike destijds een beetje op sleeptouw genomen in Afrika. In Donker brengt Hartjes brengt met haar eigen kijk op de wereld onderwerpen uit het dagelijkse Zuid-Afrikaanse leven in beeld. Het boekje is een persoonlijk reisverslag in een land vol extremen.

In Siglo XXV verlaten Toby en zijn familie de drukbevolkte aardkloot om te emigreren naar een ruimtestation tussen Saturnus en Uranus. Op dit station wonen aliens uit het hele universum. Toby houdt zijn vrienden op aarde op de hoogte via intergalactic email. Deze ervaringen worden verteld in 1-pagina verhaaltjes.

Galerie Lambiek
Kerkstraat 132
1017 GP Amsterdam

Cartoonist en stripmaker Hallie Lama tekent lekker aan de weg. Hij won op de Stripdagen een webcomicprijs. Recent kwam zijn tweede cartoonbundel uit, heel toepasselijk Hallie Lama's Moeilijke Tweede genaamd.

Het was vorig jaar eind augustus toen we in stripwinkel Lambiek Hallie's eerste kindje presenteerden. Een gezellige boekpresentatie waar ik de eer had om het geheel in te leiden. Wat ik met plezier deed: niet alleen leid ik graag in, ik ben ook een grote fan van Hallie's werk. En nu, ongeveer negen maanden, is er de Moeilijke Tweede.

Niet dat de grappen van Lama nu zo moeilijk zijn, maar het is een bekend fenomeen dat de follow-up na een debuut wat problematisch kan zijn. Of het nu gaat om de tweede cd, de tweede roman of het tweede kind. Hoewel dat soms ook wel goed uitpakt: Led Zeppelin II is een klassiek album. In het geval van Lama's tweede is eerder sprake van een dubbelalbum: het kleinood telt maar liefst 200 pagina's. Die overigens niet allemaal gevuld zijn met cartoons, want er staan ook strips in. Zoals het verslag van het Imagine filmfestival die Hallie dit jaar voor de site van Zone 5300 maakte. Ook De Olijke Paling, een 24 Hour Comic die Hallie in 2007 ruimschoots binnen de tijd op papier zette, is te vinden in de bundel.

Meer Hallie
Hallie komt er zelf ook veelvuldig in voor. Als stripfiguurtje praat hij de lezer door de bundel heen. Dat geeft een extra persoonlijk tintje aan het geheel en wijst ook op het gegeven dat de stripmaker zelf meer op de voorgrond van zijn werk treedt. Misschien dat hij zich in de toekomst meer gaat toeleggen op dagboekstrips en dat de grappen en grollen over rare kroegmannetjes wat op de achtergrond raakt. In ieder geval zullen we op de site van Zone 5300 meer van hem gaan zien, want Hallie gaat daar binnenkort geregeld beeldbloggen.

In Hallie Lama's Moeilijke Tweede staan ook een paar cartoons in die ondergetekende bedacht heeft, daarom is dit ook geen recensie, maar meer een algemeen stukje om de geïnteresseerde lezer te attenderen op het uitkomen van Hallie's bundel. Je kunt toch moeilijk een boek recenseren waarin ook werk van jezelf in staat, ook al zijn het maar vijf cartoons van de grote hoeveelheid materiaal dat in de bundel staat. Hallie staat nu eenmaal bekend om zijn werklust. (Qua hoge productie mag je hem vergelijken met een auteur als Stephen King, die ook hele telefoonboeken aan proza produceert, ware het niet dat je om Hallie's werk kan lachen en King toch vooral uit het horrorvaatje tapt.)



Een leger cartoonisten
Wie trouwens na het lezen van de Moeilijke Tweede meer trek heeft in Lama's grappen, kan behalve dagelijks zijn site bezoeken, ook met zijn neus diep in het Cartoonblogboek duiken dat onder redactie van Robert Schuit, die ook het cartoonblog beheert, in het leven is geroepen. Andere stamgasten van die site staan er ook in, zoals Argibald, De rustende jager, Kito en Schuit zelf.

Tijdens de Stripdagen was er ook een heuse expositie rondom deze groep cartoonisten te zien in de Vishal. De expo liep tot 13 juni. Op de Stripdagen kreeg Hallie ook een Clickie, een prijs voor webcomics, uitgereikt. Maar dat feit vond de organisatie van die prijs kennelijk zelf niet belangrijk genoeg om daar op haar eigen site over te berichten. Tot op heden wordt er geen woord over de winnaars gerept. Hallie deed dit gelukkig wel.

Alle hierboven besproken boeken zijn uitgegeven door Xtra, een van de uitgeverijen in Nederland waar nog aandacht is voor nieuw en eigenzinnig talent.

Hallie Lama - Hallie Lama's moeilijke tweede
Uitgeverij Xtra, € 17,90
ISBN 978-94-90759063


Cartoonblogboek
Uitgeverij Xtra, € 16,90
ISBN 978-94-90759-04-9

Na de zomer verschijnen er tien bundels vertaalde Marvel Comics. De Italiaanse uitgeverij Panini Comics, die de licentie beheert voor Marvelstrips in Europa, heeft een oud-medewerker Andrea Rivi toestemming gegeven voor een aantal vertaalde uitgaven. Hij zal de strips in Nederland uitgeven onder de vlag Nano Arte - wat ‘negende kunst’ betekent.

Dat hebben de vertalers, Peter de Bruin en Olav Beemer, zondag bekendgemaakt aan NRC Handelsblad. Marvel superhelden worden al jaren in het Nederlands uitgegeven. Vroeger onder de vlag van Hip Comics en Classics. In 1979 begon uitgeverij Juniorpress met het uitgeven van Marvel comics.

Nostalgie
Ik koester nostalgische gevoelens wat betreft de uitgaven van Juniorpress. Ik las ze in de tijd toen ik geïnteresseerd raakte in strips en superhelden. De brievenrubriek en redactionele teksten van Ger Apeldoorn, die de X-Men vertaalde, zijn legendarisch. Ook leek de redactie van Juniorpress zeer betrokken bij de strips en haar lezers. Juniorpress stopte drie jaar geleden met het uitbrengen van Marvel Comics. Toen werden de licenties te duur en de opbrengst te laag. Zelfs tijdens de hoogtijdagen in de jaren negentig verkocht Juniorpress zo'n 5000 exemplaren per uitgebracht deeltje.

Z-press nam het over, maar ook dat was geen succes. Vorig jaar november verschenen de laatste deeltjes van Spider-Man en X-men bij Z-press. Gemiddeld verkochten ze 1000 exemplaren per nummer per maand. Geen vetpot dus.

Het is lastig om een nieuwe lezer in de wereld van Marvel te introduceren. Het universum is in de vroege jaren zestig bedacht en nieuwe verhalen bouwen voort op wat eraan voorafging. 'De drempel is erg hoog voor een nieuwe lezer,' vertelt Ger Apeldoorn, 'daarom zijn ze bij Marvel tien jaar geleden begonnen met het Ultimate universum, om mensen een nieuwe ingang te bieden.' In het ultimate universum wordt de oorsprong van de helden op een nieuwe manier verteld en geüpdatet naar de moderne tijd.

Zombies
De aankomende uitgaven zijn vertaalde tradepaperbacks, waarin min of meer complete verhalen samengebundeld zijn. De selectie van de eerste tien bundels is opmerkelijk te noemen. Het spits wordt in september afgebeten door Marvel zombies, een smakeloos verhaal waarin de Marvel-helden veranderd zijn in levende doden. De NRC meldt verder de volgende titels die verspreid tot eind volgend jaar zullen verschijnen:

• Avengers Disassembled

• Twee delen van New Avengers

• House of M, een groot avontuur waarin alle belangrijke Marvel- helden voorkomen;

• Thor, over een held gebaseerd op de god uit de Noorse mythologie, een personage dat in 2011 zijn eigen film krijgt, geregisseerd door Kenneth Branagh;

• Twee delen van Punisher: Welcome Back, Frank, over de gewelddadige antiheld Punisher.

Daarnaast worden klassieke verhalen als Kraven's Last Hunt uitgegeven. In dit verhaal neemt de schurk Kraven op sublieme wijze wraak op Spiderman. Het verscheen in 1987 door de drie Spiderman-series heen. Born Again, een Daredevil-verhaal geschreven door Frank Miller en getekend door David Mazzucchelli, komt ook uit in Nederlandse vertaling. Dat ze Thor uitgeven is op zich niet verwonderlijk, want er zit een film aan te komen van deze held. Net als de Avengers.



De Vliegende Hollander
Een Nederlandse uitgeverij die zich sinds een tijdje bezighoudt met het uitgeven van vertaalde comics is De Vliegende Hollander. Daar verschijnen trades van onder meer Hellboy en Sin City. Ook is daar net het eerste deel van From Hell en twee delen van Y:The last man verschenen. Allemaal geen Marvel Comics, maar misschien dat de mensen van Nano Arte het kunstje van De Vliegende Hollander hebben afgekeken.

Of de verkoop van Nederlandse Marvel Comics nu wel een succes gaat worden, moet nog blijken. Aan de vertalingen van Peter de Bruin en Olav Beemer zal het niet liggen. Die zitten goed in de materie. Maar ik vraag me af of de superheldenliefhebbers zitten te wachten op Nederlandse versies van strips die ze waarschijnlijk al in huis hebben. 'Ik denk dat je de fans alleen kunt paaien als je met mooie uitgaven op de proppen komt,' zegt Apeldoorn. 'Ik heb zelf mijn oude versie van Watchmen weggedaan toen de nieuwe versie uitkwam.' Of de comics van Nano Arte inderdaad bijzonder mooi zullen worden, gaan we vanaf september zien.

Stripmaker Martijn van Santen heeft dit jaar de VPRO Debuutprijs gewonnen voor zijn album Werk in uitvoering. Woensdag 2 juni werd de prijswinnaar in de VPRO Gids bekend gemaakt.

Stripmakers Sandra de Haan en Floris Oudshoorn, stripgebruiker Stijn Schenk en ondergetekende stripjournalist maakten onder leiding van stripmaker Thomas Langedijk, ook wel bekend als Tommy A., een keuze uit de debuten van de afgelopen twee jaar.

De jury oordeelde dat Van Santen 'een sterk gevoel voor timing, intellectuele diepgang en grappige situaties tot één vloeiend geheel weet te smeden. Zo wordt een dialoog over ethiek in reclame feilloos versneden met een hilarische scène waarin Eitje het opneemt tegen een reus van een buffel.'

Van Santen krijgt de geldprijs van 2500 euro overhandigd tijdens de opening van de Stripdagen Haarlem.

Lees hier het interview met de gelukkige winnaar.

Stripmeester Hanco Kolk heeft Arnon Grunbergs verslag over zijn verblijf in Bagdad verwerkt tot een strip. 'Paranoia in Bagdad' zal verschijnen in Eisner #4.

In de strip van vijftien pagina’s heeft de ‘stripversie’ van Grunberg een bizarre ontmoeting met een journalist van het gezaghebbende dagblad The Guardian, die echter alleen over naakt dansende vrouwen wil praten. Pas veel later blijkt het om een geldbeluste oplichter te gaan, of een moordenaar.

Eisner #4, die op 2 juni verschijnt, bevat naast ‘Paranaoia in Bagdad’ ook verstrippingen van Robert Vuijsjes Alleen maar nette mensen door Bart Nijstad, van een gedicht van Menno Wigman (door Roel Smit) en van een autobiografisch verhaal van Herman Brusselmans, dat is bewerkt door Caryl Strzelecki.

Deze Eisner zit dus bordevol met literaire inspiratiebronnen. Of die allemaal leesbare en leuke strips opleveren is dus vanaf volgende week te lezen.

Vandaag start Wakker Dier een actie tegen de ‘kiloknaller': het extreem goedkope stuntvlees in supermarkten. Veertig tekenaars stuurden cartoons en strips in. Actie is nodig, want alleen voor een normale prijs kunnen dieren ook normaal behandeld worden. Nu ligt vlees vaak goedkoper dan kattenvoer (gemiddeld €4,12 per kilo) in de winkel. De prijs van vlees is de afgelopen decennia alleen maar gedaald. Zo daalde de gemiddelde prijs van een kilo varkenskarbonade in supermarkten tussen 1995 en 2008 van €6,35 naar €5,35 terwijl deze alleen om de inflatie te compenseren had moeten stijgen naar €8,25. De gemiddelde prijs van kattenvoer steeg juist enorm tot momenteel gemiddeld €4,12 per kilo.

Bekijk alle strips en cartoons op www.wakkerdier.nl. Dagblad Spits zal een selectie plaatsen. Enkele cartoons zullen waarschijnlijk binnenkort ook te zien zijn in advertenties en abri's. Sandra de Haan stuurde deze strip in:

De stripdagen Haarlem staan voor de deur. Dit jaar wordt voor de tweede keer de Creatieve Marktplaats op het stripfestijn georganiseerd.

Op 4 juni wordt in Het Patronaat in Haarlem van 12.00 tot 16.00 de Creatieve Marktplaats georganiseerd. De plek waar beginnende tekenaars en professionals van bureau’s, agentschappen, bedrijven en instellingen elkaar kunnen ontmoeten.

Onderdeel van de Creatieve Marktplaats is de opdrachtenwedstrijd. Tekenaars kunnen proberen om een van de zes opdrachten binnen te halen. Onder meer een exclusieve expositie in de Sugar Factory, een poster voor Het Patronaat en een logo voor Hogeschool Inholland. De deadline is 1 juni aanstaande. De briefing kunt u vinden via http://www.stripdagenhaarlem.nl/2010/opdrachtenwedstrijd/.

Meer weten over de Creatieve Marktplaats? Ik schreef er in 2008 dit verslag over.

De jonge Vlaamse stripmaker Brecht Evens (1986) heeft met zijn album Ergens waar je niet wil zijn de allereerste Willy Vandersteenprijs gewonnen.

Deze nieuwe Vlaams-Nederlandse prijs bekroont het beste oorspronkelijk Nederlandstalige album van de voorbije twee jaar. De prijs is in het leven geroepen door Vlaams-Nederlands huis de Buren in Brussel, Stripdagen Haarlem en Strip Turnhout en wordt voortaan afwisselend uitgereikt op de stripfestivals van Haarlem en Turnhout. Er is een geldbedrag van 5.000 euro aan verbonden; bovendien wordt over het winnende album een tentoonstelling gemaakt die zowel in Vlaanderen als Nederland te zien zal zijn.

Het bekroonde boek, Ergens waar je niet wil zijn (uitgeverij Oogachtend, 2009), werd uit een 300-tal titels geselecteerd, en is ondertussen aan een internationale carrière begonnen. De Franse editie verscheen onlangs bij Actes Sud, en kreeg laaiend enthousiaste kritieken, volgende maand verschijnt de Engelstalige uitgave bij Drawn & Quarterly, de Amerikaans-Canadese graphic novel-uitgever.



De jury had het volgende over de striproman van Evens te zeggen:

Ergens waar je niet wil zijn is een boek dat op zoek gaat naar nieuwe mogelijkheden voor het medium strip. Evens laat beproefde technieken als het gebruik van kaders en tekstballonnen achter zich, en werkt zijn tekeningen uit zonder (contour)lijnen. Zijn bijzonder dynamische manier van tekenen draait volledig op het al schilderend op de pagina plaatsen van verschillende kleurschakeringen. Een album lang laat hij decor en personages een subtiel spel met elkaar spelen, waarbij sobere en drukke pagina’s mekaar in een zeer variabele maar desondanks erg consistente beeldcompositie afwisselen. Toch staat deze zoektocht naar grafische vernieuwing, de drang om te experimenteren met alternatieve technieken, nergens de leesbaarheid in de weg.

Ergens waar je niet wil zijn is bijzonder goed verteld en kan bogen op erg sterke dialogen. De tekst heeft maturiteit, en spitst de aandacht toe op de zoektocht van de belangrijkste personages naar een beter leven.

Op vrijdag 4 juni bij de opening van Stripdagen Haarlem ontvangt Evens de prijs, die de naam draagt van Willy Vandersteen (1913-1990), de geestelijke vader van onder meer Suske en Wiske, uit handen van Leen Vandersteen, de dochter van de tekenaar. De Vlaams-Nederlandse jury voor de nieuwe prijs bestond uit Leen Vandersteen (niet-stemgerechtigd juryvoorzitter), Ineke Horst (uitbaatster stripwinkel Sjors Dordrecht) Noël Slangen (communicatiespecialist, stripliefhebber), Jan Smet (stichter Bronzen Adhemar, Stripgids en stripfestival Turnhout), Frank Van Leemput (advocaat, stripliefhebber) en Hein Van Putten (art director De Volkskrant, stripliefhebber).

Dit jaar was Nederland eregast op de grote stripvakbeurs FiComic in Barcelona. Per touringcar, auto en vliegtuig trok een heel legertje Nederlandse tekenaars naar het zuiden. Naast tekengerei werd natuurlijk ook aardig wat glaswerk vastgehouden. Wie er allemaal waren en hoe gezellig het was kunt u zien op het fotoverslag van Maaike Hartjes. De FiComic is nog maar net voorbij of de Haarlemse Stripdagen staan alweer voor de deur. Op 5 en 6 juni is Zone 5300 op de markt te vinden met nieuwe boeken, een verse Zone 5300 (een humorspecial) en natuurlijk veel signerende tekenaars. Zij presenteren hun nieuwe boeken niet alleen in de stand, maar ook in stripwinkel Het Avontuur, waar tegelijkertijd een grote Summer Sale gehouden zal worden. Een uitgelezen kans om een originele gesigneerde tekening, cartoon of schilderij te bemachtigen van uw favoriete tekenaar. Houd dit blog in de gaten voor meer info over deze Summer Sale.

Op zaterdag 26 juni doen we het op kleine schaal nog eens over op Bazar Bizar , een gezellige straatmarkt in Rotterdam-Zuid (Wolphaertstraat) waar kunstenaars, ontwerpers en illustratoren hun werk uitventen, zoals textiel, boekjes, strips, zeefdrukken, schilderijen, sieraden, stickers, merkwaardige objecten, T-shirts, cd’s en bizarre designer toys. Daarbij is er ook live muziek en wordt u op onverwachte momenten verrast door straattheater-acts. De 50 kramen tellende markt is van 10:00 tot 17:30 open.

Tot slot zijn we zondag 4 juli dan ook nog te vinden in de pittoreske oude binnenstad van Dordrecht. Daar staat de 15e editie van de Dordtse Boekenmarkt namelijk in het teken van de strip. Een mini-stripbeurs met uitgevers en signerende tekenaars is van 10:00 tot 17:30 te vinden op ’t Hof. Meer over al dit openluchtvertier leest u in de volgende Zone 5300.

Dinsdag 27 april overleed Kees Kousemaker, de oprichter van stripantiquariaat Lambiek en een monument in de stripwereld. Hij is 68 jaar geworden. Hoewel hij al langer ernstig ziek was, komt dit trieste nieuws toch onverwachts, omdat er met zijn dood een gemis ontstaat dat niet meer op te vullen valt. Kees Kousemaker (Sir Cornelis ‘Kees’ Kousemaker) was een van Nederlands’ meest befaamde kenners van beeldverhalen, die in 1968 de eerste stripwinkel van Europa oprichtte. Sindsdien publiceerde hij verschillende boeken over strips, waaronder Strip voor strip in 1970 bij zijn eigen uitgeverij De Morsige Roerganger en Wordt Vervolgd in 1980 bij Het Spectrum. Daarnaast schreef hij diverse artikelen over strips voor internationale publicaties en belangrijke periodieken als het Spaanse Historia de los comics.

Zijn legendarische winkel en kunstgalerie is talloze malen onderscheiden; zo won Lambiek ondermeer ‘De Zilveren Dolfijn’ van de Belgische Comic-strip Club, de P.H. Frankfurter Prijs voor bijzondere verdiensten van Het Stripschap en de beroemde Will Eisner Retailers Award voor de uitzonderlijke bijdrage die Lambiek en zijn oprichter aan de internationale stripwereld geleverd hebben. Tevens werden er door de jaren heen vele speciale exposities aan de winkel gewijd. In april 2006 ontving Kees Kousemaker een Koninklijke onderscheiding voor zijn ontelbare bijdragen aan de Nederlandse stripwereld; hij werd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau geslagen.

Kees Kousemaker was een drijvende kracht, een inspiratiebron, een ware pionier en held voor iedereen die de stripwereld een warm hart toedraagt, en is van onschatbare waarde voor het Nederlandse beeldverhaal geweest. Zijn dood is dan ook een groot verlies, waar de redactie van Zone 5300 innig bedroefd over is. Vandaar dat wij via deze weg onze deelneming willen betuigen aan zijn nabestaanden.

Er hingen veel Zone 5300-tekenaars aan de wand met de beste veertig inzendingen, die middag op zaterdag 24 april 2010, toen in het Scryption in Tilburg de tentoonstelling van de Benelux Beeldverhalen Prijs werd geopend.

Bij die gelegenheid werd ook de prijs voor de beste inzending uitgereikt door de intendant strips bij het Fonds BKVB, Gert Jan Pos, in het bijzijn van uitgever Rienk Tychon en NRC Next-redactiechef Ward Wijndelts. De prijs is namelijk een initiatief van het Fonds en uitgeverij De Vliegende Hollander, in samenwerking met NRC Next dat in de voorafgaande week de vijf beste inzendingen met een spread bekroonde. De Benelux Beeldverhalen Prijs 2010, een bedrag van 1000 euro, ging naar Erwin Kho, die in het jongste nummer van Zone 5300 met ...GESLOTEN DEUREN zijn debuut maakte. Hij kreeg de prijs voor Elke seconde telt. ‘Omdat hij als beste van de 121 inzenders waanzinnig tekenwerk paarde aan een knap scenario. Achter de eenvoudige handeling, een man komt bij de drogist, ligt een heel drama besloten. Het is een graphic novel van twee pagina’s’, aldus Gert Jan Pos.

Maar Erwin Kho was niet de enige Zone-tekenaar die geëerd werd. Van de beste zes inzendingen waren er drie afkomstig uit de Zone-gelederen. Nummer drie werd Robert van Raffe, bij de Zone-lezer ook bekend als Dandy Raffe, met VWO, een verhaal met ‘een onverslijtbaar thema: verliefd zijn op een onbereikbaar meisje.’ Tweede werden Jan Cleijne en Jantiene de Kroon met Zuidas, die (nog) geen Zone-tekenaars zijn. De zesde beste inzending kwam van Wouter Gresnigt (Zone-vormgever en verantwoordelijk voor de cover van het jongste nummer), met Dag/Nacht, dat, zo vernam uw verslaggever, de vijfde plaats zeer dicht benaderd had. De jury was dan ook niet te benijden, omdat de deelnemers bewijzen dat er van een artistieke crisis in het Nederlandse beeldverhaal inderdaad geen sprake is. Want álle veertig inzendingen die de longlist haalden, zijn van ongekend hoog niveau.

In het volgende nummer van Zone 5300 komt een interview met de drie beste inzenders.

De tentoonstelling van de veertig beste inzendingen is nog tot eind augustus in het Scryption te bezichtigen.

AVRO Close Up presenteert zondag 25 april de documentaire The Art of Spiegelman, waarin een beeld wordt gegeven van striptekenaar Art Spiegelman. Een film van Clara Kuperberg en Joëlle Oosterlinck.

Spiegelman werd wereldberoemd met zijn schepping MAUS, een stripverhaal waarin hij vertelt hoe zijn ouders de Holocaust overleefden. Spiegelman zet in dit stripverhaal de nazi's neer als katten en de joden als muizen. Daarmee maakte hij een boeiende parabel. Hij won er de Pullitzer Prize mee. Spiegelman (1948) is een striptekenaar die pas aan het werk gaat als er iets naars gebeurt: 'Als ik aan de slag ga, dan is dat omdat ik het niet kan vermijden, (…) omdat ik iets moet verwerken door het concreet te maken in een stripverhaal.'

Maar al lang voor MAUS was Spiegelman een voorvechter van de strip als medium om mensen wakker te schudden. Zijn hartstochtelijke liefde voor de strip begon toen hij als jongetje een nummer van het alternatieve stripblad MAD in handen kreeg: 'MAD' leerde me te lezen, te kijken, en stimuleerde me om ook zo’n rebelse striptekenaar te willen worden.'

Spiegelman gaf zelf ook stripbladen uit waarin hij een podium bood aan striptekenaars die vernieuwend werk maakten. In 1980 begon hij samen met zijn vrouw Françoise Mouly het magazine RAW. In de jaren negentig deed hij de redactie van Little Lit, een stripanthologie in drie delen gericht op kinderen. Daarnaast tekende hij covers voor The New Yorker. Zijn covers waren vaak spraakmakend, zoals de cover waarmee hij reageerde op de vernietiging van de Twin Towers in New York, soms ook controversieel, zoals de tekeningen waarmee hij commentaar gaf op het Monica Lewinsky schandaal.

In de documentaire laat Spiegelman weten het moeilijk te vinden aan het werk te gaan: 'Ik ben iedere ochtend bang dat ik niks heb om aan te werken. (…) Maar zo is mijn creatieve proces nou eenmaal: ik moet sterven en opnieuw geboren worden voor iedere pagina die ik teken.’

Zet in uw agenda, blackberry, telefoon of schrijf het op uw hand: AVRO Close Up ‘The Art of Spiegelman: zondag 25 april om 18.15 uur bij de AVRO op Nederland 2.

Meer over Art Spiegelman, zie Lambiek.net en deze biografie.

Mocht je ooit nog in de prijzen willen vallen, stop dan met staatsloten kopen en wordt stripmaker. De prijzen voor deze beroepsgroep lijken niet aan te slepen te zijn. Deze week werd bekend gemaakt dat vanaf dit jaar de Willy Vandersteenprijs uitgereikt zal worden aan het beste Nederlandstalige album.

Op 4 juni wordt, tijdens Stripdagen Haarlem, de eerste Willy Vandersteenprijs uitgereikt. Een nieuwe prijs in het leven geroepen door het Vlaams-Nederlandse Huis de Buren in Brussel, in samenwerking met Strip Turnhout en Stripdagen Haarlem, respectievelijk de grootste stripfestivals van Vlaanderen en Nederland.

De prijs is vernoemd naar Willy Vandersteen (1913-1990), de geestelijk vader van onder andere Suske & Wiske, en bekroont volgens de jury het beste Nederlandstalige album van de voorbije twee jaar. De prijs zal afwisselend worden uitgereikt in Haarlem en Turnhout. De winnaar krijgt 5.000 euro, en een tentoonstelling over het boek die zowel in Vlaanderen als Nederland te zien zal zijn. De nieuwe prijs vervangt de Grand Prix van de Stripdagen Haarlem en de debuutprijs van de stad Turnhout.

Leen Vandersteen, dochter van de tekenaar, is de voorzitter van de jury. Verder zal de jury bestaan uit Hein Van Putten (artdirector van de Volkskrant), Ineke Horst (uitbaatster Stripwinkel Sjors Dordrecht), Noël Slangen (communicatiespecialist en stripkenner), Jan Smet (stichter Bronzen Adhemar, Stripgids en het Turnhoutse stripfestival) en Frank Van Leemput (advocaat en stripkenner). De voorzitter van de jury leidt de debatten, maar is zelf niet stemgerechtigd.

Maar de Willy - zullen we hem zo maar noemen? - zal niet de enige prijs zijn die wordt uitgereikt tijdens de Stripdagen Haarlem. Ook de VPRO Debuutprijs, voor het beste Nederlandstalige stripdebuut van de afgelopen twee jaar, en de Clickie Awards, voor de beste webcomics in de categorieën Epic, Gag en Medium.

En nu we het toch over prijzen hebben: dit weekend wordt de Benelux Beeldverhalen Prijs uitgereikt in Scryption te Tilburg aan de twee beste inzendingen. De prijs is een initiatief van de intendant strips van het Fonds BKVB, NRC Next en uitgeverij De Vliegende Hollander. Zaterdag wordt tevens een tentoonstelling geopend waarin de volledige longlist van veertig inzendingen te zien is. Verder worden van vrijwel alle 121 inzendingen digitale versies vertoond. De prijs bestaat uit een geldbedrag, en de beste vijf strips worden in de week van 19-23 april in de NRC Next afgedrukt. De tentoonstelling loopt tot eind augustus.

Deze week zijn de nominaties voor de Eisner Award, de belangrijkste internationale prijs in stripland, bekend gemaakt. Twee albums van Nederlandse origine zijn genomineerd.

De Vlaamse stripmaker Willy Linthout is met zijn striproman Jaren van de Olifant in twee categorieen genomineerd voor een Eisner Award. Zowel in de categorie 'Beste buitenlandse werk' en 'Beste auteur non-fictie' staat Years of the Elephant op de shortlist. De Graphic Novel vertelt het verhaal van Karel Germonprez die worstelt met zijn gevoelens na de zelfdoding van zijn zoon. Willy Linthout verwierf vooral bekendheid met zijn reeks Urbanus. Jaren van de Olifant is een autobiografische striproman, getekend in potlood.

Eric Heuvel is met de educatieve strip A Family Secret (in 2003 als De Ontdekking uitgebracht door de Anne Frank Stichting) genomineerd in de categorie 'Beste publicatie voor tieners.

Tot zover de berichtgeving vanuit trots Nederlandstalig oogpunt. Andere interessante genomineerden zijn Robert Crumb met The book of Genesis in verschillende categorieen, waaronder 'Beste nieuwe album' en 'Beste tekenaar'. Asterios Polyp van David Mazzucchelli is ook genomineerd voor 'Beste nieuwe album' en andere categorieen. Een opmerkelijke nominatie is de middelmatige anthologie Bob Dylan revisited, die vorig jaar in het Nederlands uitkwam bij Silvester.

Hier kun je de rest van de nominaties lezen.

De Eisner Awards zijn de Oscars onder de stripprijzen, vernoemd naar de Amerikaanse stripmaker Will Eisner (1917-2005). Net als de Oscar omvatten de Eisners te veel categorieen en worden ze jaarlijks uitgereikt.

Tot mijn grote vreugde vernam ik vandaag via Fearnet.com dat Buffy the Vampire Season 8 vervolgt wordt in een negende seizoen. Ik heb het natuurlijk over de stripserie die de verhaallijn van de televisieserie, die na zeven bijzondere seizoenen ten einde kwam, voortzet.

Wanneer een populaire televisieserie afloopt, betekent dit nog niet dat het verhaal ook uit is. Joss Whedon, bedenker en creatieve geest achter de serie Buffy the Vampire Slayer, vond dat hij nog meer te vertellen had over de blonde uitverkorene die in de nachtelijke uurtjes op vampiers en demonen jaagt. Het verhaal van Buffy Summers werd daarom voortgezet in stripvorm: Buffy Season 8 wordt sinds 2007 door Dark Horse uitgegeven en is een verdomd boeiende stripserie.

Stripverfilmingen en strips over films zijn niets nieuws. Populaire films en televisieserie krijgen al jaren tie-ins als boeken, poppetjes en strips. (De tv-serie True Blood krijgt bijvoorbeeld nu ook een stripserie.) Toch is een goede stripadaptatie een zeldzaamheid. En dat de bedenker van de serie zelf de comics schrijft komt ook niet vaak voor. Toen ik als Buffy-adept hoorde dat Joss Whedon het achtste seizoen in stripvorm zou uitgeven, was ik tegelijkertijd nieuwsgierig en sceptisch. Een strip zou het toch nooit halen bij de kwaliteit van de serie? Uiteraard won de nieuwsgierigheid.

Waarheidsgetrouw
Mijn sceptische houding was na het lezen van de eerste trade paperbacks compleet verdwenen. De personages die we in zeven seizoenen hebben leren kennen, komen wederom tot leven in de strippagina's. Niet alleen weet tekenaar Georges Jeanty de acteurs feilloos na te tekenen. De personages zijn gewoonweg niets veranderd. Veel is te danken aan de strakke dialogen van Whedon, die de dictie van iedere hoofdfiguur perfect op papier weet te zetten.

Het is merkbaar dat Whedon niet langer de censuurcommissie van de omroep tevreden hoeft te houden. De strips hebben door hun vele verwijzingen naar en woordgrapjes over seks een volwassener karakter. Hoewel de serie controversiële onderwerpen als homoseksualiteit niet uit de weg ging, komen dat soort thema's in de strips meer naar voren.

De serie zou oorspronkelijk 25 comics beslaan, inmiddels is het verhaal in de planning uitgegroeid tot veertig delen. Joss Whedon schreef de eerst vier delen 'The Long Way Home' en pende tussendoor nog wat verhalen. Hij zal tevens dit seizoen afronden. Verder fungeert hij als executive producer van de serie, wat zoveel betekent als dat hij de productie nauwgezet overziet en het creatieve team van schrijvers en tekenaars aanstuurt. Een zelfde rol speelde hij in de televisieserie.

De comicserie wordt geschreven door niet de minste schrijvers. Brian K. Vaughan schreef de tweede verhaalboog die gaat over Faith, de andere slayer die een tijdje de darkside van de force bediende. Jeph Loeb (Batman: The Long Halloween, Smallville) pende aflevering twintig en Brad Meltzer heeft zojuist zijn voorlopig laatste nummer geschreven. Vaste schrijvers van de tv-serie, zoals Jane Espenson en Doug Petrie, schrijven ook mee aan de stripserie. Zij kennen de personages immers door en door.

Dit seizoen komt bijna ten einde. Dark Horse heeft aangekondigd dat er zes maanden na het einde van seizoen 8 met de negende begonnen wordt. Het verhaal zal compacter zijn en minder lang gaan duren.

Ik heb er in ieder geval zin in.

Sommige mensen zullen Geert Wilders, met zijn geblondeerde coupe en ongenuanceerde uitspraken wellicht al een stripfiguur vinden. Ikzelf noem hem graag de Politieke Muppet. Scenarist Jaap den Havik zag er in ieder geval ook een stripfiguurtje in en pende een strip waarin de politicus achter Bin Laden aangaat.

In het komende nummer van Eppo zal Geert zijn intrede maken als stripfiguur. In zijn eerste avontuur, getiteld Geerts geheime missie verlaat Geert tijdelijk de politiek om de gevreesde terrorist Ben Laden te zoeken in Afghanistan waar deze staatsvijand zich al jaren schuilhoudt. In de traditie van James Bond zal hij trachten Ben Laden te overmeesteren en over te dragen aan de autoriteiten. Dat Geert meermalen in aanvaring komt met de cultuur en gewoontes van de Afghaanse bevolking zorgt volgens scenarist Jaap den Havik voor hilarische momenten. De strip wordt getekend door Dick Heins.

Tenminste, dat wilde de Eppo-redactie ons middel een persbericht doen geloven. Helaas voor de liefhebber van politieke satire moet ik mededelen dat het hier gaat om een originele 1 aprilgrap. De slimme stripliefhebber had deze grap kunnen doorzien: Jaap den Havik bestaat namelijk niet. Even googlen maakt dit al duidelijk.

Rob van Bavel, hoofdredacteur van de Eppo, liet via de telefoon weten vandaag al leuke reacties te hebben gehad van mensen die deze grap ook doorhadden. Anderen reageerden gepikeerd omdat ze in de maling waren genomen.

Toch leuk geprobeerd en eigenlijk jammer dat het bericht niet waar is: ik was wel benieuwd of het de strip-Wilders zou lukken om Bin Laden in de kladden te krijgen.

Het komend weekend staat Breda (en dan met name het Schaats- en Racketcentrum aan de Terheydenseweg 500) in het teken van strips. Grote publiekstrekkers zijn uiteraard Mike 'Hellboy' Mignola en Achdé, tekenaar van Lucky Luke 2.0. Maar als u er dan toch bent, breng dan ook een bezoek aan de huifkar van Jan Vriends, waar u een ter plekke gesigneerd exemplaar van het Cowboy John-album uit de Collectie Zone 5300 kunt kopen, of een van Jans fraaie originelen.

Een aantal goede redenen waarom u dit boek dient te kopen als u het nog niet heeft:
‘[…] in Cowboy John zoekt [Jan Vriends] duidelijk het experiment en de verdieping. […] Met als extra’s een onthullend interview met de auteur, deleted scenes, bloopers en een making of. Door al deze elementen is Cowboy John een uniek Nederlands stripalbum geworden.’ ***** (Eppo)
‘Dit album is heel bijzonder en heel goed. Smerige aanrader!’ (Michiel Veenstra)
‘Cowboy John is geen typische humorstrip, maar bevat voldoende angels om een langere tijd te blijven hangen bij de lezer. […] Cowboy John is dus een nieuwe worp van één van de meest polyvalente Nederlandse stripmakers en dankzij Zone 5300 kan nu ook een breed publiek genieten van dit weinig evidente stripwerk.’ (goddeau.com)
‘[Zone 5300] heeft het geheel in een mooi vormgegeven jas gegoten en prachtig laten drukken. Met de aanvullingen (onder meer enkele bloopers en een interview met Jan Vriends) levert dat een nieuw stukje Zone 5300-cultuur op.’ (Noordhollands Dagblad)

Dáárom dus..

Op Wereld Boeken Dag 2010 worden tien informatieve boeken bekroond met het Lintje van de Boekverkoper. De graphic novel Logicomix van Apostolos Doxiadis & Christos H. Papadimitriou is daar een van.

Dit is dinsdag door de Stichting CPNB, initiatiefnemer en organisator, bekendgemaakt. De jaarlijkse prijs voor kwalitatief en inhoudelijk hoogstaande non-fictie wordt toegekend door een vakjury van boekverkopers. 'De tien boeken laten zien dat in Nederland op hoog niveau non-fictie wordt uitgegeven met een grote variatie,' aldus het CPNB. Onder de laureaten bevinden zich kook-, kunst- en geschiedenisboeken. Er is voor een graphic novel gekozen omdat de vakjury de vorm waarin de informatie wordt gebracht interessant vindt. Vanwege de vernieuwing in boekvorm viel ook 'de dwarsligger', waarbij een boek op zijn kant is gedrukt zodat deze makkelijk met een hand gelezen kan worden, in de prijzen.

Marcel Ruijters gaf Logicomix, in het Nederlands uitgegeven door De Vliegende Hollander, een waardering van 5-sterren en schreef in Zone 5300 #87 het volgende over deze graphic novel: 'Logicomix is een hippe biocomic over filosoof Bertrand Russell van het hier volslagen onbekend Griekse auteursteam Apostolos Doxiadis en Alecos Papadatos. Je verwacht een onverteerbare pil van 345 pagina's over filosofie en hogere wiskunde, maar het is juist een heldere, meeslepende raamvertelling met veel relativerende humor, getekend in een opvallend dynamische klare lijn. Leidraad is de speech die de pacifist Russell gaf bij het uitbreken van WO II. Het 'rare jongens, die filosofen'-effect duikt regelmatig op, maar het is bovenal leerzaam.'

Van de lintjes-winnende boeken zijn er zes oorspronkelijk Nederlands en vier zijn vertaald. Alle boeken verschenen in 2009. De Koninklijke Boekverkopersbond zal de Lintjes op vrijdag 23 april officieel opspelden. Zie hier een lijst van alle winnaars.

Sjef van Oekel, het opgewonden standje in smoking, keert binnenkort terug in de Nederlandse stripwereld. Eind mei verschijnt er een eerste bundeling van Van Oekel-strips door Wim T. Schippers en Theo van den Boogaard. Volgend jaar verschijnt er een tweede bundel. Ook zijn er plannen voor een compleet nieuw album.

Schippers en Van den Boogaard maakten in totaal zeven albums rondom het typetje dat Dolf Brouwers op televisie gestalte gaf. Deze zijn onder andere in Frankrijk, Duitsland, Denemarken en Spanje verschenen. De bundel verschijnt in mei bij uitgeverij De Vliegende Hollander en zal Ik word niet goed gaan heten. Deze omnibus bevat de eerste drie albums en bonusmateriaal dat onder andere verschenen is in de Holland Herald, het inflight-magazine van de KLM, maar ook obscuur materiaal dat nog maar door weinig ogen gezien is. Volgend jaar verschijnt de tweede bundel met bonusmateriaal.

Tegelijkertijd verschijnt ook Serial Tekenaar, een cartoonboek van Van den Boogaard met nieuw materiaal. Ook zijn er plannen voor een nieuw Sjef van Oekel-album dat Van den Boogaard weer samen met Schippers zal maken. Als de productie volgens plan verloopt wordt dat album ergens volgend jaar verwacht.

Sinds vrijdagavond staat er een levensgrote reproductie van deze cartoon van Hallie Lama op mijn schoorsteenmantel. Zó ben ik eraan gekomen.

Lama was een van de tien cartoonisten die een cartoon tentoonstelde in de crossmediale week van de interactieve cartoon: gelijktijdig werden een tiental prenten geëxposeerd in galerie Lambiek en op cartoon.blog.nl. Het was aan de bezoeker om onderschriften bij de plaatjes te bedenken. De winnaar mocht een grote afbeelding van de cartoon met zijn tekst mee naar huis nemen tijdens het finale feestje vrijdagmiddag in stripwinkel Lambiek.

Zes van de tien cartoonisten waren aanwezig, waaronder Robert Schuit (ook wel bekend als Bandirah en andersom ook wel bekend als Robert Schuit) en Guido Bootz (aka De Rustende Jager), de twee cartoonisten achter de week van de interactieve cartoon.

Aan Bootz vroeg ik naar het hoe en waarom van deze crossmediale expositie, dat me toch een ludieke actie leek om het cartoon blog onder de aandacht te brengen: 'Deels om aandcht voor de site te genereren, zeker, maar ook omdat het grappig is dat de cartoons hier echt hangen in lijsten en tegelijkertijd op het internet te zien zijn. Sommige mensen hebben geen zin om hier helemaal naar toe te komen en anderen hebben geen zin om op internet te gaan. En mensen die het hier gezien hebben kunnen ze het op internet nog eens teruglezen en rustig nadenken over dingen. Dat werkte wel goed.'

Volgens Schuit hadden ze in totaal tien A4-tjes vol met onderschriften ontvangen. Het aantal inzendingen vond Guido wel wat tegenvallen. 'Veel mensen hebben bij alle tien iets ingestuurd. Ik denk dat je wel ziet dat er bij de beste inzenders vaak dezelfde namen naar voren kwamen. Op zich hadden we wel iets meer inzenders verwacht.' Toch zijn de heren positief over het resultaat. Bootz: 'De dingen die ingestuurd werden waren kwalitatief wel vaak goed.'

Beetje theater
Het leek soms wel of ter plekke nog een winnaar werd gekozen uit de lijst van inzendingen. Maar dat was deels theater, geeft Bootz toe: 'Je moet zoiets wel een beetje leuk brengen, en een rommelige presentatie past wel in Lambiek (lacht.)

Ach, we moeten het ook allemaal niet te serieus nemen.

Die middag werden per cartoon het winnende onderschrift met de nodige flair voorgelezen. Het publiek in Lambiek was die middag goedlachs. Toch bleek uit de inzendingen vaak dat het bedenken van een grappig onderschrift niet eenvoudig is. Cartoons maken moet men dus maar aan de professionele grappenmakers overlaten.

Stand-ins
Een klein deel van de inzenders was aanwezig. De eega's van de Rustende Jager en Bandirah hadden onder pseudoniem ook wat ingezonden en tot de verbazing van de heren nog gewonnen ook. Voor wie niet aanwezig was, werden ter plekke stand-ins uit het publiek geroepen om de cartoons in ontvangst te nemen. Boris Kousemaker, de eigenaar van Lambiek, nam dan ook met veel plezier een prent van Danibal in ontvangst. (Zie onderstaande foto waarin dit heugelijke moment is vastgelegd:)

Zo kwam het dus dat ik blij met een cartoon van Hallie Lama naar huis ging. Het was de bedoeling dat Hallie ter plekke de dialoog in de tekstballonnen zou opschrijven. Omdat de ingezonden tekst inferieur was aan de oorspronkelijke grap, vroeg ik Hallie of hij deze erin wilde zetten. De cartoon werd daarmee weer in oorspronkelijke staat hersteld. Een stukje esthetische geschiedvervalsing.

Check voor meer over de Week van de interactieve cartoon, cartoon.blog.nl. Daar kun je ook de winnende onderschriften lezen, maar laat vooral je eigen fantasie de loop.

Nieuwsgierig naar de leesvoorkeur van het Nederlands publiek, scande mijn ogen de CPNB Top 100, de lijs van de honderd bestverkochte boeken van het afgelopen jaar. Maar liefst één stripuitgave bevindt zich in deze lijst.

Fokke & Sukke: Het afzien van 2009 (uitgeverij Catullus) staat op nummer 76. Van deze cartoonbundel werden volgens het CPNB tussen de 30.000 tot 40.000 exemplaren verkocht.

De Het afzien-reeks van het team Reid, Geleijnse & Van Tol staat wel vaker in de top 100: vorig jaar stond het jaaroverzicht van Fokke & Sukke op nummer 60. Natuurlijk vind ik het leuk voor de stripmakers, maar het zegt veel dat deze bundel van Fokke & Sukke de bestverkochte strip is van Nederland en het de enige is die in de lijst voorkomt. Er valt voor het beeldverhaal nog een hoop terrein te winnen.

Niet dat ik onrealistische verwachtingen heb dat er ooit meer exemplaren van een strip verkocht zullen worden dan zeg Millennium 1: Mannen die vrouwen haten van Stieg Larsson, die met een verkoopaantal van 456.821 exemplaren de lijst aanvoert. Nu heeft de boeken-reeks van Larsson mede dankzij de verfilmingen van de trilogie, veel aandacht gekregen. Fokke en Sukke zijn in dat opzicht ook echte mediasterren: behalve diverse kranten en tijdschriften waar ze in gepubliceerd worden, zijn ze doordeweeks ook iedere avond te zien in DWDD.

Best verkocht
Jaarlijks rond eind januari presenteert de CPNB, de stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, de CPNB Top-100: de lijst van de honderd bestverkochte boeken van het afgelopen jaar. De lijst weerspiegelt de spontane voorkeur van het Nederlandse boekenkopende publiek in dat jaar. En dat over alle genres heen: romans naast kinderboeken, thrillers naast kookboeken. En ook over alle verkoopkanalen heen: boekwinkel naast warenhuis, grootwinkelbedrijf naast boekenclub.

Overigens zitten bij deze cijfers geen gegevens van stripuitgevers, noch zijn de verkopen in de stripwinkels meegenomen.

Maandag 11 januari werd in Paradiso te Amsterdam bekend gemaakt dat Franka tot de Grootste Stripheld van Nederland is verkozen door de lezers van stripblad Eppo. Geestelijk vader Henk Kuijpers nam de prijs van collega Jan Kruis in ontvangst.

Vanaf begin december kon men op de site van Eppo stemmen op een van de vijftig voorgeselecteerde striphelden van Nederlandse origine. Uiteindelijk was volgens de lezers van de Eppo niet Eric de Noorman, noch Sigmund of heer Bommel de grootste stripheld, maar Franka. Storm stond op een tweede plek, gevolgd door Agent 327.

Kuijpers reageerde enthousiast op zijn prijs: "Ik ben er ontzettend blij mee. Het is een echte prijs van een echt blad. Vele duizenden lezers hebben op mij gestemd en daar ben ik trots op." Kuijpers benadrukte het belang van een stripblad als Eppo nog even: "Door de ontwikkeling in de krantenwereld werd het steeds moeilijker voor het grote klassieke avonturenverhaal in feuilletonvorm geplaatst te krijgen. Daar is de Eppo voor opgericht."

Kuijpers tekent zijn heldin alweer sinds 1974: Franka was een van de hoofdpersonen in het verhaal Het misdaadmuseum en stond al snel alleen in de spotlight. Voorlopig is Kuijpers nog niet over haar uit verteld: "Ik heb nog veel te veel verhalen. De lol van dit werk is dat je al je hobby's in één vak kan persen. Als je iets wilt doen met oude auto's, schepen of exotische landen, dan moeten andere mensen dat in hun vrije tijd doen. Ik kan zeggen dat ik aan het werk ben. En al doende bedenk je steeds verhalen." Het kost Kuijpers een week om één pagina te tekenen, maar hij doet dan ook alles zelf: hij schrijft de verhalen, tekent en inkt ze en maakt een opzet voor de inkleuring. "Ik kan dus hooguit vijftig pagina's per jaar maken. Dat betekent dat er altijd meer verhalen zijn dan ik er kan tekenen." Daarnaast is hij samen met zijn vrouw ook uitgever van zijn werk.

Wat is de laatste keer dat Franka jou verrast heeft? "In het vorige verhaal heb ik besloten om haar ouders, een ouderlijk huis, en dat soort dingen te geven. Toen bleek dat ik er weer heel veel van mezelf in kon stoppen. De identificatie met Franka is niet een-op-een, maar ik wilde haar toch een soort huis geven waar ik zelf vroeger in woonde als kind. Op de een of andere manier is er toch een soort binding met haar."

Een kwestie van de grootste
Die middag in Paradiso werd tevens het tweede jaar van Eppo stripblad ingeluid. Eppo verschijnt tweewekelijks en is uitgebreid van 36 naar 48 pagina's. Cabaretier Howard Komproe presenteerde die middag zonder zijn leeuwenpak van de ING, al was aan zijn manier van presenteren duidelijk te merken dat hij vooral op een jeugdig publiek had gerekend in plaats van volwassen stripmakers waaruit het publiek voornamelijk bestond. Aan het begin van de middag verklaarden de mannen van stripcollectief Lamelos dat hun personage poephoofd de Grootste stripheld van Nederland moest zijn, maar dat was puur gebaseerd op de lengte van zijn geslacht. Kaasheld moest het op dat vlak afleggen aan zijn Lamelos-broertje. Na de uitreiking kwam Jeroen Funke nog even het podium op om Kuijper de maat te nemen. Toen bleek hij ook volgens de Lamelos-criteria toch echt de Grootste Stripheld van Nederland te zijn.

Op 19 december, om 14.00 uur vindt er in het Nederlands Stripmuseum in Groningen een Stripveiling plaats waarvan de opbrengst naar de 3FM Serious Request-actie zal gaan.

Het betreft hier een brede veiling met werk aangeboden door diverse Nederlandse stripmakers en stripuitgeverijen. Er zitten 'grote' werken tussen die een leuk bedrag op moeten kunnen leveren, maar er zitten tussen de items genoeg 'kleinere' stukken, zodat kopers met een krappe beurs ook voor een tientje (of twee) het Rode Kruis kunnen steunen en met een leuk gesigneerd boekje of tekeningetje naar huis mogen gaan.

Cartoonist Hallie Lama is de initiatiefnemer van de veiling. Zie voor meer informatie het blog van de veiling.

In de jaren tachtig was RedRat de stripmascotte van krakend en actievoerend Nederland. De verhoudingen waren toen nog overzichtelijk: de linkse ratten stonden tegenover de kapitalistische varkens. Johannes van de Weerts laatste RedRat-album verscheen in 1983. Nu figureert het rooie knaagdier in twee nieuwe albums. RedRat voelt zich nog steeds niet thuis in de grote stad. Van zijn oude idealen is niet veel terechtgekomen. Hij aanschouwt met verbazing levensgrote reclameborden die tot consumptie oproepen en probeert zijn leven zin te geven door New Age-cursussen te volgen in de 'KlooiBibio'. Hoe kijkt ouwe punk Van de Weert aan tegen de huidige generatie krakers en modepunkies? Lees het uitgebreide interview met de tekenaar op de site van anarchomagazine Ravage.

De Avonturen van RedRat deel 11 en 12, 'Het Heimwee' en 'De Spijt', zijn uitgegeven bij Papieren Tijger. Het geheel telt 72 pagina's en kost 15 euro.

De Vlaanderen-special van Zone 5300 is uit en zal op Strip Turnhout gepresenteerd worden. Strip Turnhout is een tweejaarlijks stripfestijn in, u raadt het wellicht al, Turnhout te België dat dit weekend plaatsvindt. Ook de Zone-redactie daar aanwezig met een speciaal programma.

In Zone 5300 #88 - de Vlaanderen-special - wordt de loep gericht op de Vlaamse stripcultuur: België heeft de reputatie een land te zijn met een goed stripklimaat. Maar is dat wel zo? Wat kunnen wij van onze zuiderburen leren? En bestaat België heden ten dage nog wel? In een uitvoerig achtergrondartikel geeft Zone 5300 antwoord op al die vragen.

De fraaie cover van #88 werd gemaakt door niemand minder dan grand old man Herr Seele!

Verder bevat deze propvolle Zone een interview met stripschilder Gerolf van de Perre die enige tijd in China verbleef en daar zijn eerste beeldverhalen situeerde. De strips in dit nummer zijn van zowel Vlaamse als Nederlandsche makelei. Onder andere van Serge Baeken en Brecht Evens, Jeroen Janssen, Stedho en Maarten de Saeger. Ook Cowboy Henk door Kamargurka en Herr Seele is van de partij. Het niet eerder gepubliceerde Exit-oma van Edward van de Venkel en Floor de Goede staat ook in dit nummer. Dit korte stripverhaal stond niet in de stripgedichtenbundel Draken met stekkers omdat het te ontoegankelijk en te gruwelijk zou zijn voor kinderen. Zonde om in de la te laten liggen, vonden wij.

Ook in dit nummer weer een blik in de dummy van een stripmaker. Dit keer is dat het schetsboek van Kapreles (Yves Albrechts). Geen onbekende voor de trouwe Zone 5300-lezers, want zijn uit duizenden herkenbare illustraties sierden al enkele korte verhalen en waren terug te vinden in de muziekrubriek.

De Zone in Turnhout
Tijdens Strip Turnhout exposeert de Zone 5300 originelen, covers, nooit eerder gepubliceerde pagina's van Zone-auteurs en parafernalia uit haar vijftienjarige geschiedenis. Stripmaker Jan Vriends is in vol cowboyornaat (en met huifkar!) aanwezig om het album van Cowboy John te promoten. Ook zullen videoreportages van stripjournalist en videomaker Michael Minneboo te zien zijn. Hij interviewde in het afgelopen jaar onder andere Serge Baeken, Jan Vriends, Tonio van Vugt, Hallie Lama en maakte reportages over de Lamelos-veiling in stripwinkel Lambiek en de Stripdagen in Houten. Liefhebbers kunnen bij de Zone 5300-stand een unieke button laten maken van materiaal uit oude Zone-nummers. Kortom: tot ziens in Turnhout dit weekend!

Let op: Update!!!
Op zaterdag en zondag zijn er doorlopende programma's met striptekenaars uit de gelederen van Plots, Pulp Deluxe, De Lijn en Zone 5300 zelf. Op zaterdag is er o.a. een sketchbattle met deze tekenaars (er kan er maar één winnen!), en op zondag zijn er van 14.00 tot 17.00 uur optredens van Jan Vriends, The Incredibly Ladykillers en The Red Rum Orchestra. Het onbetwiste hoogtepunt zal echter komen van De Grote Strip en Cartoon Teken Workshop Show door Kito en Vincent in 't Hout. Deze begeesterde Zone 5300-tekenaars volgden een groot gedeelte van hun opleiding in het beroemde striptekenklooster van Delhi, alwaar zij onder leiding van de Goeroe Hergemushnamoerthi (zijn naam wordt geheiligd en getekend driemaal) zijn ingewijd in de tantala van het striptekenen. Deze kennis stellen zij kosteloos aan u beschikbaar om het getekende beeld over moeder aarde te verspreiden. Inclusief cursus Veilig Striptekenen!
Zie voor het volledige showprogramma de site van Plots Stripmagazine.

Vrijdag 4 december presenteerde ArtEZ hogeschool voor de kunsten het eerste nummer van het tijdschrift Oogst, dat de verrichtingen toont van studenten Comic Design, een specialisatie binnen de studie Stories & Design die september dit jaar van start ging en die focust op het maken van strips.

Het eerste nummer werd in het nieuwbakken Heinz-museum te Amsterdam uitgereikt aan Gert Jan Pos, stripintendant van het Fonds BKVB, en aan Ger Strijker, lid van het College van Bestuur van ArtEZ hogeschool voor de kunsten. Aanwezig waren enkele stripmakers: Flo de Goede, Schwantz en Floris Oudshoorn werden onder andere gespot. En docenten Hanco Kolk, Trik en Sytse van der Zee die tevens de redactie voeren van Oogst. Nog belangrijker: enkele studenten waren die middag aanwezig, het tijdschrift Oogst draait immers om hun verrichtingen. De stripmakers in spe hadden wat werk opgehangen en enkele dummies neergelegd, daar lang niet alles in het tijdschrift terecht is gekomen.

Inhoud
Behalve afgeronde verhalen bevat het magazine ook schetsen en grafische platen. Ook is er nadere uitleg over een uitwisselingsproject tussen Spaanse en Nederlandse studenten. Zoals te verwachten zijn de bijdragen van wisselende kwaliteit. Sommige studenten zijn nu eenmaal verder dan andere. Het wordt interessant om in de loop van de opleiding verschillende nummers van Oogst naast elkaar te leggen om de ontwikkeling van de stripmakers te volgen. Wat het magazine mijns inziens ontbeert zijn korte introducties van de studenten die in het eerste nummer zijn opgenomen. Ik ben wel benieuwd wie er achter het werk schuilgaan. Maar misschien is het daarvoor nog te vroeg en is dat soort informatie pas relevant bij de eindexamenklas, als het kaf van het koren duidelijk van elkaar gescheiden is.

Het tijdschrift zal twee keer per jaar verschijnen in een oplage van 1000 stuks. Oogst zal te koop zijn in stripspeciaalzaken in Nederland en Vlaanderen. De verkoopprijs is €4,95.

Striptekenaar Jan Kruis, creator van Jan, Jans en de kinderen, krijgt als eerste de Marten Toonderprijs.

Jan Kruis (Rotterdam, 1933) tekende van 1970 tot 1998 vrijwel wekelijks de strip Jan, Jans en de kinderen voor het damesweekblad Libelle. In 2007 verscheen een stripbewerking door Kruis van Multatuli’s Woutertje Pieterse.

De Marten Toonderprijs is een jaarlijkse oeuvreprijs voor de Nederlandse stripmaker die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan de stripcultuur. Aan de prijs is een bedrag van 25.000 euro verbonden. Minister Plasterk van Cultuur zal Kruis de prijs overhandigen in het Stripmuseum in Groningen, aan het begin van het boekenseizoen in 2010.

De prijs is ingesteld door stripintendant Gert Jan Pos van het Fonds BKVB. De oeuvreprijs is vernoemd naar Marten Toonder, de in 2005 overleden stripmaker die zijn stempel op de Nederlandse stripwereld drukte met onvergetelijke figuren als Tom Poes en Olivier B. Bommel. Ook verrijkte Toonder de Nederlandse taal met termen als 'denkraam', 'grootgrutter' en 'zielknijper'.

Het tweewekelijkse vrouwenblad Esta besteedt in het jongste nummer uitgebreid aandacht aan zes vrouwelijke striptekenaars, verspreid over vier flinke spreads. Voor de gelegenheid kregen Alice Kok, Barbara Stok, Maaike Hartjes, Dominique Goblet, Sandra de Haan en Aimée de Jongh een heuse modellenbehandeling, compleet met visagie en styling. Zo zien we ze niet elke dag, in een overslagcolbert (Day by Birger et Mikkelsen, € 249,00) of mouwloze tuniek van satijn (Claudia Sträter, € 189,00). Zouden ze die na afloop hebben mogen houden, vraag ik me dan stiekem af.

Omdat Esta zichzelf omschrijft als ‘serieus leuk’ verwacht je enige diepte, maar het blad interesseert zich toch vooral in het liefdesleven van de tekenaars - dat bij een aantal van hen gelukkig naadloos overloopt in hun werk, zodat het daar ook nog over gaat. (De interviews vonden al afgelopen zomer plaats, dus het is voor alle betrokkenen maar goed dat hun relaties zo solide zijn, anders staat dat weer zo lullig: ‘Mark en ik zijn al dertien jaar samen en we zijn nog steeds heel gelukkig’, terwijl Mark inmiddels bij vrienden op de bank slaapt, of zo.) De enige die zich eigenlijk echt weet te onttrekken aan de Viva-interviewtechniek is Alice Kok, die wél uitgebreid over haar werk kan praten, met name over haar plannen voor een dieppersoonlijk project met haar broer Mike. Het is een klein interview, maar het grijpt de lezer bij de keel.

Esta nr 23, 30/10-12/11/2009, € 3,45 in boekhandel en kiosk.

Signerende tekenaars zijn de slagroom op de taart van elke stripbeurs. Strip- en kunstliefhebbers die graag tekenaars ontmoeten, opgelet! Zaterdag 7 november is er namelijk een unieke beurs in de Utrechtse Janskerk, georganiseerd door stripintendant Gert Jan Pos en Albo Helm. Hier geen winkeliers met bakken vol beduimelde Suskes en Wiskes of stands van uitgeverijen. Op deze beurs zullen alleen de makers te vinden zijn die hun eigen werk signeren en verkopen: boekjes, T-shirts, zeefdrukken, kaarten, buttons, schilderijen, designertoys, orginele strippagina’s en unieke hebbedingen die u niet in stripwinkels tegen komt. Ook illustratoren en game-ontwerpers doen mee. Als toetje op dit feestje voor stripmakers en fans is er live muziek.

Lokatie: Janskerkhof. Tijd: 10:00 tot 17:30, tegelijk met de wekelijkse bloemenmarkt. Op dit blog kunt u lezen wie er allemaal te vinden zullen zijn. Natuurlijk zijn er veel Zone 5300-tekenaars, zoals Marcel Ruijters, Kito, Robert van Raffe, Sandra de Haan, Jan Vriends, Ckoe en Argibald.

Het is inmiddels een aardige jaarlijkse traditie: de 24 Hour Comics Day die dit weekend over de hele wereld plaatsvindt. In Nederland proberen stripmakers in stripwinkel Lambiek te Amsterdam en in het Stripmuseum te Groningen in 24 uur net zoveel strippagina's vol te tekenen.

Vorig jaar ging het er als volgt aan toe bij Lambiek:

Als je in de buurt bent, kom dan even langs op Kerkstraat 132 in Amsterdam of op Westerhaven 71 in Groningen.

Update Een (foto)verslag van 24 Hour Comics Day in Lambiek vind je hier en voor meer informatie over de deelnemende tekenaars kun je ook op de site van Lambiek terecht.

Meer video's van mijn hand, over strips en andere onderwerpen, vind je hier.

Vrijdag 25 september is het vanaf 17:00 uur weer tijd voor de Lamelos-veiling in stripantiquariaat Lambiek te Amsterdam. Er worden dan weer allerlei vreemde spulletjes verkocht waar u op kunt bieden. En bied vooral gul, want met de opbrengst wordt drank aangeschaft die ter plekke genuttigd gaat worden. Want tja, stripmakers en bier - dat gaat goed samen.

Ook presenteert het vierkoppige collectief Lamelos zijn nieuwste boekje Kaasheld #4. Mocht je niet van bier houden (en da's geen schande!) kom dan in ieder geval een boekje scoren. En anders op de Stripdagen die dit weekend plaatsvinden.

De P. Hans Frankfurtherprijs 2009, een van de belangrijkste stripprijzen in Nederland, is toegekend aan striptekenaars Hanco Kolk en Jean-Marc van Tol en aan Ronald Plasterk (geen striptekenaar maar minister van Cultuur). Dat heeft het Stripschap donderdag bekend gemaakt. Volgens het Stripschap vechten de stripmakers al langer voor een groter bereik en waardering voor de Nederlandse strip. Plasterk wordt onderscheiden omdat hij heeft ingezien dat de strip, zo zegt het Stripschap, naast andere kunstvormen ‘een volwaardige en unieke kunstuiting is’.

Mickey Mouse samen met de Hulk in een strip of tekenfilm? We mogen hopen dat dit nooit zal voorkomen. Disney heeft echter vandaag laten weten Marvel te willen opkopen voor het leuke bedrag van 4 miljard dollar.

'It feels like Christmas morning,' twitterde Joe Quasada, editor in chief bij Marvel, vanmorgen. Kennelijk zijn de mensen bij Marvel blij met de deal. Niet zo gek ook, want Disney opereert over de hele wereld en zou een goede partner zijn voor Marvel wat betreft distributie en infrastructuur. Disney is wat geld en macht betreft immers een grote speler in de wereld van de entertainment. Ook bezit Disney filmmaatschappij Pixar dus wie weet wat dat voor mooie animatiefilms gaat opleveren. Hoewel daar nu nog niet zoveel over te zeggen valt, sprak John Lasseter recent wel met de mensen van Marvel. En volgens de berichten was iedereen 'enthousiast'. Het zou voor de fans van Marvel een verademing zijn, want eerlijk gezegd blinken de animatiefilms die Marvel nu uitbrengt niet uit als het gaat om technisch vernuft en verfijnde animaties.

Dat geldt overigens niet voor alle fans, die toch vooral bang zijn dat Disney zich inhoudelijk met de films en strips gaat bemoeien. Quasada bestrijdt dat idee en zegt dat er Marvel met de comics gewoon de koers blijft varen die nu is uitgestippeld. Niet dat die altijd even kritiekloos ontvangen wordt door de fans, maar dat terzijde. Ik denk niet dat we snel een team-up tussen Spiderman en Donald Duck kunnen verwachten. Ik hoop het in ieder geval niet, want de twee werelden van Marvel Comics en Disney zijn praktisch onverenigbaar. Op inhoudelijk vlak tenminste, vanuit zakelijk oogpunt is het een rooskleuriger verhaal.

Daarom snap ik wel waarom Disney geinteresseerd is in Marvel. Ze krijgen er 5000 nieuwe personages bij, waarvan een aantal zeer populair zijn bij het grote publiek. Zoals Spiderman, X-men, Wolverine en Iron Man. Op dit moment is er een renaissance van superheldenfilms gaande, en niet toevallig zijn dit allemaal Marvel-helden. En het einde hiervan is met Iron Man 2, het aangekondigde Spiderman 4, Deathpool, Wolverine 2, Thor, Captain America en de Avengers-films nog lang niet in zicht. Dat is natuurlijk big business. Marvel verdient veel meer geld met films en gelicenseerde producten als games en speelgoed dan met de strips zelf. Die zijn meer springplank geworden voor een hele diverse reeks nevenproducten. Dat hebben beide bedrijven met elkaar gemeen: ze slagen erin een x-aantal personages door middel van verschillende producten te verkopen: films, strips, speelgoed, games, tot en met badslippers met Spiderman-logo toe.

Voor Disney betekenen al die superhelden het aanboren van een nieuwe doelgroep. Als je kijkt naar de tv-programma's die Disney produceert en het speelgoed dat dit bedrijf op de markt brengt, (vooral veel prinsessen en feeënspul), dan is Disney toch vooral gericht op meisjes - even kort door de bocht gezegd. De superhelden van Marvel spreken traditiegetrouw toch vooral veel jongens aan.

Disney heeft aangekondigd dat ze de bestaande distributie-afspraken die Marvel heeft met filmmaatschappijen zal erkennen, maar dat ze tezijnertijd de films zelf op de markt wil brengen.

Overigens moet de deal nog goedgekeurd worden door de antitrust review en de aandeelhouders van Marvel moeten nog akkoord gaan. Men hoopt voor het einde van het jaar de zaken rond te hebben.

Na tien jaar gaat het eindelijk gebeuren: morgen, op dinsdag 1 september, is het complete NRC Handelsblad gereserveerd voor het populaire gepiemelde pluimvee.

Fokke & Sukke-makers John Reid, Bastiaan Geleijnse en Jean-Marc van Tol mogen alle plekken vullen waar gewoonlijk de grote foto's staan, van de achterpagina tot de voorpagina. Van 's ochtends vroeg tot aan de deadline van 13.30 uur zal het drietal ter redactie de nodige peentjes zweten om de actualiteit van een ironisch commentaar te voorzien. Bij ons weten gebeurde het een aantal keren al eerder in o.a. België en Frankrijk dat een team van striptekenaars de krantenfotografen mochten vervangen, maar nog nooit eerder in Nederland.

Tien jaar geleden debuteerden Fokke & Sukke, die ook jarenlang de pagina's van Zone 5300 terrorriseerden, in NRC Handelsblad met hun dagelijkse commentaar op de actualiteit. De eend en de kanarie waren de opvolgers van de eerbiedwaardige Olie B. Bommel en zijn jonge vriend Tom Poes, hetgeen tot een stortvloed van kritiek van meer conservatieve lezers leidde. (Persoonlijk vonden we het minder pervers dat een eend en kanarie zonder onderbroek rondlopen, dan dat een oudere beer een schimmige relatie onderhield met een veel te jong poesje/katertje, maar vooruit.) Sindsdien Fokke & Sukke hebben inmiddels duizenden keren opgetreden in NRC Handelsblad en nrc.next.

Het NRC Handelsblad van 1 september, dat een waar collector's item zal worden, is vanaf 16.00 uur 's middags te krijgen in de meeste kiosken, supermarkten en boekhandels.

Vanaf vrijdag 28 augustus ligt de eerste officiële uitgave van cartoonist Hallie Lama in de schappen, Walhallie geheten. Wat? Alweer een cartoonbundel, zult u wellicht denken. Ja, maar deze is wél leuk.

Hallie Lama is een van de originelere geesten die er in het Nederlandse cartoonlandschap rondlopen. Zijn prenten zijn schetsmatig en to the point. Wat ze ontberen aan fijnzinnige afwerking wordt door de dynamische lijnvoering ruimschoots gecompenseerd. En niet te vergeten: door de aansprekende humor. Walhallie, het universum van Hallie Lama, wordt bevolkt door vreemde randfiguren voor wie extremiteiten dagelijkse kost zijn. Mannetjes met wie je maar beter niet alleen op een bankje in het park kan gaan zitten, maar om wie je wel lekker kunt lachen.

Enkele maanden geleden maakte ik onderstaande video over Hallie Lama. Hierin spreekt de stripmaker openhartig over zijn inspiratiebronnen, het chronische vrouwentekort in zijn cartoons en zijn voorkeur voor het tekenen van vreemde mannetjes. Met als bonus de creatie van een nieuwe cartoon, gevolgd van schets tot online publicatie. De video werd begin 2009 opgenomen. Inmiddels is Lama's wens om door een echte uitgeverij gepubliceerd te worden verwezenlijkt. Eerder verschenen er al enkele smallpress-boekjes van hem in eigen beheer.

Barbara Stok, de kersverse winnares van de Stripschapprijs 2009, heeft van het Fonds BKVB en het Van Gogh Museum opdracht gekregen een stripbiografie van Vincent van Gogh te tekenen. Het album zal bij haar vaste uitgever Nijgh & Van Ditmar verschijnen.

Na vijf autobiografische albums is dit Stoks eerste historische project, al komt dit niet uit de lucht vallen, ze is al lang geboeid door Vincent van Goghs leven en werk. Hiermee blijkt de getormenteerde, maar uiterst productieve schilder een favoriet onder de striptekenaars. Eerder maakten Dick Matena, Martin Lodewijk en Gradimir Smudja hem tot hun onderwerp.

NB: Barbara's 'ontslag' bij het Dagblad van het Noorden (zie vorige blogbericht) heeft een positief vervolg gekregen: vanaf 29 augustus heeft Barbara een wekelijkse (strip)column op zaterdag in NRC Handelsblad.

De Groningse stripmaker Barbara Stok krijgt dit jaar tijdens de Stripdagen in Houten de Stripschapprijs uitgereikt voor haar gehele oeuvre.

Stok tekent al sinds 1998 aan haar autobiografische oeuvre. 'Het werk van Stok onderscheidt zich van andere autobiografische strips door het gebruik van dit genre voor langere verhalen met een persoonlijke dimensie,' aldus het Stripschap dat dit jaar voor de 36ste maal de prijs toekent. Recent verscheen van Stok Dan maak je maar zin, waarin de stripmaker de twijfels van een dertiger beschrijft die na de dood van haar zwager tussen alle modegrillen en moderne trends op zoek gaat naar de zin van het bestaan. Stok stond ook regelmatig in Zone 5300.

Eerste vrouw

De Stripschapprijs wordt sinds 1974 op voordracht van een onafhankelijke commissie toegekend aan een stripmaker die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt voor het (Nederlandse) beeldverhaal. Saillant detail: Stok is de eerste vrouw die deze oeuvreprijs krijgt. 'Zij krijgt deze prijs niet vanwege haar geslacht, maar omdat zij een stripauteur is zonder weerga, met een nog altijd groeiend oeuvre van topkwaliteit', benadrukt de jury in haar rapport. Enkele eerdere winnaars van de Stripschapprijs zijn Erik Kriek (2008), Hanco Kolk (1996) en Marten Toonder (1982).

Zaterdag 26 september wordt de prijs uitgereikt tijdens De Stripdagen in Houten.

Lees ook:
Recensie Je geld of je leven
Marten Toonder Prijs aangekondigd

19 juli. Nieuwe ontwikkelingen:
Enkele maanden terug werd Barbara Stok na jarenlang stripbijdragen geleverd te hebben, ontslagen bij het Dagblad van het Noorden. Politiek tekenaar Kees Willemen nam de toekenning van de Stripschapsprijs te baat om voor haar in het geweer te komen en schreef de onderstaande open brief. Wie hem mede wil ondertekenen, sture een mailtje naar: c.j.a.j.m.willemen@hetnet.nl

( 19-08-2009 Nieuwsblad/Barbara Stok, ( Open)Brief aan Hoofdredactie.Kees Willemen) Aan Hoofdredactie Dagblad v/h Noorden t.a.v. Pieter Sijpersma

Geachte Heer,

Toen maandag 17 augustus bekend werd dat onze collega Barbara Stok als eerste vrouwelijke tekenaar van Nederland en eerste Noordelijke tekenaar de Stripschapprijs gewonnen had, was wat wij collega- tekenaars ons afvroegen hoe zal het Dagblad hierover berichten.

Al een flinke tijd heerst er in onze kring enige verbijstering over het feit dat het Dagblad het werk van een zo getalenteerde collega niet meer plaatst om bezuinigingsredenen. Een uiterst arbitraire beslissing vinden wij maar ook een die nou niet bepaald invulling geeft aan de slogan ’Er gaat niets boven Groningen’. Het Dagblad dat zich een monopolie in minimaal twee provincies in het Noorden heeft verworven heeft niet alleen een informatieve functie maar dient alles in het werk te stellen om tekenaars van een dergelijk hoog niveau als Barbara aan zich te kunnen blijven binden. Anders verwatert het medium dat U bestiert tot een waterverfachtig niemendalletje zonder enig karakter. Kunst, cultuur en energie dat zijn de exportproducten van Noord Nederland! Zaken waarin men zich absoluut van de rest van Nederland kan onderscheiden. Alleen dat typerende onderscheid vindt men niet terug in Uw krant . Wij tekenaars zijn binnen de wereld van cultuur en kunst niet de enigen die uiterst ontevreden zijn op de aandacht en de hoeveelheid ruimte die Uw krant aan onze sector besteedt. Tegenwoordig moet je zelfs landelijke kranten als Trouw, de Volkskrant en vooral NRC Handelsblad er op na slaan om uitgebreide verslagen en recensies van allerlei culturele activiteiten in het Noorden te kunnen vinden. Uw krant was weer in geen velden of wegen te zien ! Mogelijk heeft dat te maken met kaalslag binnen de kunstredactie die daardoor verre onder niveau presteert.

Alles in een krant is een kwestie van keuze en visie.

Daarom voelen wij het op Pagina 1 met veel trots vermelden dat Barbara Stok de Stripschapprijs heeft gewonnen en tenslotte op pag.18 uit haar eigen mond te moeten horen dat zij is ontslagen, een staaltje van schaamteloze en cynische berichtgeving die echt een enorme belediging is voor iedereen die zich uitslooft om kunst en cultuur in het Noorden op de kaart te zetten.

Wij verwachten van U niet alleen persoonlijk excuses voor dit soort berichtgeving waarin ook nog haar fijntjes onder de neus wordt gewreven dat zij “de fles champagne die ze bij het cafe de Wolthoorn met haar vriend naar binnen sloeg uit eigen zak moest betalen want de Stripschapsprijs is nu eenmaal geen geldprijs”van een dergelijk laaghartig provincialisme dat dit de verslaggever in deze tot een landelijk risee maakt. Het spijt me wel zoiets kan je echt niet maken. En wij verwachten dat U als Hoofdredacteur nu eens ruggengraat toont, haar wederom in dienst neemt zodat het Dagblad weer om aan te zien is en er reden is je te verheugen wanneer deze in de brievenbus glijdt. Deze brief zal ook naar de Journalist worden gestuurd.

Met collegiale groet, Kees Willemen

Het lijkt nog ver weg dat 2010, maar voordat je het weet is het weer maart en vindt de tweede editie van de Stripbeurs Breda plaats. De organisatie heeft alvast een paar namen bekend gemaakt van stripmakers die aanwezig zullen zijn. Zet ze alvast in je agenda.

Allereerst is dat de nieuwe tekenaar van Lucky Luke, Achdé, die ook de festivalposter heeft getekend. Op scenario van Laurent Gerra voltooide Achdé onlangs een derde verhaal van Lucky Luke, De man van Washington.

Hellboy
De tweede striplegende die heeft toegezegd naar Breda te komen is Mike Mignola, de tekenaar van Hellboy. Met zijn creatie Hellboy en zijn minimalistische tekenstijl heeft hij aan de Amerikaanse comic-scene een geheel nieuwe richting gegeven. Mignola heeft inmiddels 12 Eisner Awards op zijn naam staan en is naast striptekenaar en schrijver ook betrokken bij diverse filmprojecten zoals de film The Hobbit van Guillermo del Toro. Maar dat laatste zullen we hem maar niet kwalijk nemen.

De Stripbeurs Breda zal plaatsvinden op 6 & 7 maart in het Racketcentrum in Breda. Maar eerst zien we jullie natuurlijk op de Stripdagen in Houten waar de Zone-redactie een feestje gaat bouwen in verband met het 15-jarig bestaan van de Zone 5300, en op Strip Turnhout later dit jaar.

Kijk, dat zien we graag: stripmakers die enthousiast praten over hun werk. Dan Slott is een van de vaste schrijvers van Amazing Spiderman. Hij praat in zijn eerste vlog over de mijlpaal Amazing Spiderman #600 waarvoor hij het hoofdverhaal schreef, dat in beeld werd gebracht door John Romita jr. en inkter Klaus Janson. Romita jr is een van de beste tekenaars die Spidey ooit op papier zette.

Wat zo grappig is aan deze ludieke video is Slotts enthousiasme voor zijn werk en zijn liefde voor het personage. Hij was van kinds af aan al gek op Spiderman en laat in een aandoenlijk moment een paar items uit zijn speelgoedcollectie zien. De nerds nemen de stripindustrie bijkans over.

Amazing Spider-Man #600 ligt reeds in de winkels. Het jubileumnummer staat traditiegetrouw vol met schokkende gebeurtenissen. Behalve de terugkeer van Doc Ock, wiens laatste dagen geteld lijken te zijn is de andere grote gebeurtenis de bruiloft van tante May en de vader van JJ Jameson. (En oh ja: Mary Jane komt terug, maar daar schreef ik al eerder over.) De comic bevat verder nog enkele korte verhalen, waarvan 'Identity crisis' werd geschreven door de geestelijk vader van Spidey, Stan Lee himself.

Wat mij betreft genoeg redenen om de (online) stripwinkel te bezoeken.

Onder: Cover design AMS 600 door John Romita jr.

Het Nederlands Stripmuseum in Groningen bestaat vijf jaar en viert dat onder meer met een symposium over de productie en promotie van Nederlandse strips, op zaterdag 20 juni. Plaats van handeling: Huis de Beurs aan de Vismarkt in Groningen, van 13.30 tot 16.00 uur. Sprekers op het symposium zijn Pieter van Oudheusden (‘Stripsubsidies in Vlaanderen’), Rudi de Vries (‘De Nederlandse stripwereld, van wildwest tot reservaat’) en Joost Pollmann (‘Stripmaker zoekt kunstacademie’).

Voorwaar, het zijn momenteel mooie tijden voor de Nederlandse strip. Op papier. Maar hoe zal dat in de praktijk lopen? Om daar meer licht op te werpen wordt er na het symposium een forumdiscussie gehouden onder leiding van Jos van Waterschoot
Enkele van de stellingen die tijdens het symposium aan bod zullen komen zijn:
- Een opleiding voor striptekenaars levert wellicht meer striptekenaars op, maar dat verhoogt de vraag naar strips niet en is al evenmin een garantie voor een betere kwaliteit strips;
- De strip zal nooit groot worden in een conservatief land als Nederland;
- De Nederlandse strip wordt niet serieus genomen omdat de Nederlandse strip zichzelf niet serieus neemt;
- Promotie van de strip kan alleen tot meer waardering voor de strip leiden als strips ook breder verkrijgbaar zijn dan nu het geval is.
In het forum hebben zitting: striptekenaars Joost Swarte en Jean-Marc van Tol, Zone 5300-redacteur Tonio van Vugt, Michel Koster, journalist/stripintendant Gert Jan Pos en Sytze van der Zee van Comic Design, de nieuwe stripopleiding op ArtEZ Art & Design Zwolle.

De toegang is gratis, maar stuur wel even even een mailtje naar: uitnodiging@stripmuseumgroningen.nl

Vorig jaar gooide uitgeverij Marvel comics het roer flink om in Spidermans wereld. Het huwelijk tussen Mary Jane en Peter Parker werd door de magische krachten van Mephisto tenietgedaan. In de krantenstrip hebben ze dit nu teruggedraaid.

Nou ja, in de krantenstrip, sinds jaar en dag geschreven door Stan Lee himself, heeft de magische handeling nooit plaatsgevonden, maar begon men simpelweg met een nieuw verhaal waarin Peter Parker weer vrijgezel was en bij zijn tante May woonde. Nu ruim een jaar later, bleek dit bestaan slechts een boze droom te zijn geweest. Een clichématige verhaalwending die in een soap niet zou misstaan. En helaas net zo fantasieloos als hoe de schrijvers bij Marvel het huwelijk in de eerste plaats uit de geschiedenis van Spiderman wisten. Naar verluidt reageren de stripmakers van de krantenstrip hiermee op de vele boze brieven die ze ontvingen nadat Marvel deed alsof het huwelijk tussen Peter en Mary Jane nooit had bestaan.

In de normale stripuitgaven van Spiderman blijft de Brand New Day verhaallijn vooralsnog van kracht. Al zal het mij benieuwen hoe lang dat nog duurt. De reacties waren indertijd heftig van de negatieve soort.

In de verhaallijn van de maandelijkse Spiderman-comics werd tante May dodelijk verwond. De enige manier om haar leven te redden was door een pact met de duivel te sluiten. Tante May zou leven als Mephisto de grootste liefde aller tijden mocht ontbinden. Dit had tot gevolg dat Peter Parker opeens weer bij zijn tante inwoonde, kampte met geldproblemen en vooral veel pech leek te hebben. Het huwelijk tussen Mary Jane en Peter Parker dat in 1987 plaastvond had opeens nooit bestaan. Met deze reboot proberen de schrijvers van Marvel vooral de begindagen van het webhoofd te evenaren om op die manier weer aansluiting te vinden op het jonge publiek.

Bron afbeelding: Mtv Splash Page.

Stripmakers nemen in de vierde week van mei de Sugar Factory over tijdens Comic Invasion. Nederlandse tekentalenten zullen tijdens live-optredens en clubnachten de interactie opzoeken met de muziek en het publiek. Tekeningen, geïnspireerd door de muziek, worden ter plekke gemaakt en tijdens de optredens geprojecteerd.

De activiteiten van het stripcollectief tijdens Comic Invasion zijn een extensie van de nachtgalerie en gaan de interactie aan met de bestaande programmering. Zowel de striptekenaars als de organisaties van de vier avonden (MIKO loves Barkers, Beyond Rotation, Jesus Loved You en Wicked Jazz Sounds) zullen zich door elkaar laten inspireren. Er zal live getekend worden (het zogenaamde cartoonjocken), gefotografeerd, geprojecteerd, getatoeëerd en stripfiguren worden door Lamelos tijdens live-acts tot leven gebracht.

Behalve stripcollectief Lamelos zullen aanwezig zijn: Floor de Goede, het Horror Collectief, David de Rooij, Aimée de Jongh, Margreet de Heer, Maaike Hartjes en CKoe. Organisator is Tommy A (voormalig hoofdredacteur Cutie magazine en tegenwoordig student aan de Rietveld Academie). Flo maakte de flyer voor deze editie van Comic Invasion.

Comic invasion, 21 t/m 24 mei
Sugar Factory

Lijnbaansgracht 238, Amsterdam

Gaat het nu slecht met de Nederlandse strip of juist heel goed? Allebei tegelijk misschien? Wanneer moeten we het nu over ‘graphic novels’ hebben en wat houdt dat dan in? Het besef dat het met de graphic novel in de VS uitstekend gaat, is inmiddels ook hier doorgedrongen bij diverse literaire uitgevers, maar bepaald niet tot de gemiddelde Nederlandse boekhandel. De kranten publiceerden nog nooit zoveel striprecensies, maar op televisie niets van dat alles. En de nieuwe striplezer, waar zit die? Welke kansen en obstakels liggen er in het verschiet? Vragen, vragen.

Het is in elk geval een tijd vol veranderingen, wat aanleiding geeft tot het organiseren van discussies. Tijdens de maandelijkse Boekensalon bij de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam op donderdag 28 mei wordt hierover gediscussieerd door een panel dat bestaat uit de nieuwe striprecensent van Vrij Nederland Peter Breedveld, Ward Wijndelts, voormalig hoofdredacteur van het tijdschrift Eisner, NRC-recensent Chris Bajema en striptekenaar Hans van Oudenaarden. De discussie zal worden geleid door Jos van Waterschoot, adjunct-conservator bij de Bijzondere Collecties en verantwoordelijk voor de stripcollectie. Hij is tevens secretaris van Het Stripschap. Of de heren eruit komen, kunt u van dichtbij meemaken. De toegang tot het Museumcafé Bijzondere Collecties is gratis, maar u van tevoren via telefoonnummer 020 - 525 7300 melden wordt op prijs gesteld.

Donderdag 28 mei 17.00-18.30 uur
Museumcafé Bijzondere Collecties
Oude Turfmarkt 129, Amsterdam

De Nederlandse stripwereld is vanaf vandaag een serieuze oeuvreprijs rijker. Vanaf 2010 zal de Marten Toonder Prijs jaarlijks worden uitgereikt aan de Nederlandse stripmaker die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan de stripcultuur. Aan de prijs is een bedrag van 25.000 euro verbonden.

Dat maakte minister Ronald Plasterk (Onderwijs, Cultuur & Wetenschap) maandag bekend bij de opening van de expositie ‘Nederland volgens Sigmund’ in het stripmuseum te Groningen. De prijs is een initiatief van de kersverse stripintendant Gert Jan Pos en het Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst (BKVB). Pos is per 1 mei door het Fonds BKVB als intendant aangesteld om de Nederlandse strip een extra impuls te geven.

Waarom deze nieuwe prijs? Nederland heeft immers al de Stripschapprijs, de oeuvreprijs die sinds 1974 jaarlijks wordt uitgereikt. 'Er kwam een verzoek vanuit het beroepsveld,' vertelt Pos. 'In het verleden zijn er prijzen geweigerd door stripmakers omdat er geen of een laag geldbedrag aan vastzat.' Vorig jaar weigerden Hanco Kolk en collega Peter de Wit bijvoorbeeld de nominaties voor de Hoogste Prijs van de VPRO. De stripmakers vonden het prijzenbedrag van 1250 niet overeenstemmen met de prestige die de Hoogste Prijs pretendeerde te hebben. Pos: 'Natuurlijk is het een eer om de Stripschapprijs te krijgen, maar bij deze waardering hoort ook een geldbedrag. Schilders, schrijvers en dichters krijgen immers ook prijzen waar een aanzienlijk bedrag aan vastzit.'

Vanaf 2010 zal de Marten Toonder Prijs ieder jaar aan het begin van het boekenseizoen in maart worden uitgereikt. Minister Plasterk zal de eerste Marten Toonder weggeven. Aan wie is nog niet bekend, maar daar het om grote namen gaat die veel voor de Nederlandse stripcultuur betekenen is de kans groot dat stripmakers als Joost Swarte, Dick Matena, Jan Kruis en Hanco Kolk & Peter de Wit op de shortlist staan. Mocht Kolk ooit de prijs krijgen, dan heeft hij geen legitieme reden meer om thuis te blijven.

Marten Toonder drukte zijn stempel op de Nederlandse stripwereld met onvergetelijke figuren als Tom Poes en Olivier B. Bommel en verrijkte de Nederlandse taal met termen als 'denkraam', 'grootgrutter' en 'zielknijper'. Lees hier meer over de in 2005 overleden stripgrootheid.