‘Sinds mijn derde teken ik op alles dat voorhanden is,’ zo vertelt hij. ‘Verder heb ik hier en daar voor een plaatselijke krant strips getekend en freelance werk voor bedrijven gedaan. Ik heb geen kunstopleiding gevolgd. Het werd mij afgeraden door een aantal mensen die wel een kunstopleiding hebben gevolgd omdat men daar de eigen stijl afleert. Toch denk ik dat ik er wel het een en ander had kunnen leren.'

Wie inspireren je?
‘Zonder meer Milt Gross. Hij is een geweldig observator, zijn karakters zijn eersteklas en de tekeningen en verhalen fantastisch. De avonturen van Count Screwloose zijn allemaal waar. Verder ben ik een grote liefhebber van de klare lijn, zoals die van Hergé en Edgar P. Jacobs. En ik hou erg van Steve Ditko. Dat is een grootmeester. De strips uit The Golden Age zijn allemaal prachtig met al hun gebreken en vreemde kleuren. Idiote verhalen met verschrikkelijk tekenwerk zoals The Phantom Lady, Zagra, The Blue Beetle, The Bounce, The Green Mask, Buck Duck en Meat-Head Wiggins van Ed Winiarski, Pussy Katnip van Len Short en Snooky van Toby. En Cy Kings Karrots mankeert toch werkelijk aan alle kanten!

Ik herken wel een soort van kapstok waaraan het verhaal is opgehangen, maar het is altijd onsamenhangend en waarschijnlijk moest de auteur echt stoppen omdat zijn papier op was, of de inkt. De karakters zijn oerlelijk en zien er op ieder plaatje anders uit, ieder panel heeft tien perspectiefpunten, en dat maakt het allemaal geweldig! Ieder plaatje is nieuw en fris en een verrassing.’

Met de Fred-strips heb je volgens de Zone-redactie iets authentieks aangeboord. Wat zijn je ambities met de strip?
‘Ik heb nog ideeën genoeg liggen. Met Fred zou ik wel het een en ander uit willen proberen. Bij die ideeën zitten nog extra personages, waaronder Freds vrouw, zijn robot, en een cynische Chinese fabriekseigenaar. Cynisme is overigens een zonde. Zelf bedien ik mij liever van ironie. En voorts is geld natuurlijk een ambitie.’

Meer Scarpuss op scarpuss.blogspot.com