Als u mij bij de release van het debuut Screamadelica had gevraagd of Primal Scream in 2002 nog bij elkaar zou zijn, had ik geantwoord dat de bandleden waarschijnlijk in een drugsdelirium de weg kwijt zouden raken en dat ze nooit meer iets van zich zouden kunnen laten horen. Maar niets is minder waar! Bobby Gillespie en consorten zijn nog steeds onder ons en hebben met Evil Heat ook nog eens de plaat van het jaar gemaakt. Vuil, electronisch, maniakaal, zinderend en hypnotiserend. Want wat een @%$&#$@!# goede plaat! Het eerste nummer pakt u gelijk bij de kloten om u na de laatste track genadeloos de goot in te slingeren. Eerst krijgt u een 'Deep Hit Of Morning Sun'. Daarna wordt u voorgesteld aan 'Miss Lucifer', die u dingen laat voelen tot u alleen nog maar 'Shake It Baby' kan kreunen. Daarna door naar 'Detroit', waar u met Kraftwerk-snelheid de 'Autobahn 66' op schiet. Vervolgens een ‘Rise’ naar hogere regionen, waar Robert Plant 'The Lord Is My Shotgun' uitkraamt. Gemangeld daalt u neer in de 'City', waar Bobby met supermodel Kate Moss een variatie op 'Some Velvet Morning' van Lee Hazlewood ten gehore brengt. Uitgeput kijkt u 'Skull X' in de ogen en ontmoet u de dood in 'A Scanner Darkly'. De portie Evil Heat eindigt met een 'Space Blues'. Deze uitbarsting van noise, sex, drugs en rock’n’roll werd mede mogelijk gemaakt door The Two Lone Swordsmen, namelijk Andrew Weatherall, Primal Scream-producer van het eerste uur, en zijn muzikale vriend Keith Tenniswood, ook wel bekend als Radioactive Man. De andere helft van de nummers zijn in handen van noiselegende Kevin Shields, bekend van het in 1993 ondergedoken My Bloody Valentine. Warm aanbevolen! (Bas de Koning)