Allerlei reclameslogans van bekende biermerken schieten je te binnen bij het bekijken van het hoesje van de nieuwe Moloko. Zangeres Roisin staat namelijk klaar om iedereen die de plaat niet zint een glas gerstenat naar het hoofd te slingeren, althans zo kijkt ze er bij. Is dat terecht? Moloko heeft natuurlijk een rare carrière achter de rug. Het debuut Do You Like My Tight Sweater? hobbelde mee op de triphop-rage, maar het duo was daar eigenlijk veel te geschift voor. Album twee deed het al wat minder, totdat Boris Dlugosch zich met de track Sing it back ging bemoeien. De rest is bekend, het nummer werd na een jaar clubben een grote hit en zette Moloko op de kaart van frisse popacts. De groep stabiliseerde zich met album nummer drie, de hit The Time Is Now en intussen zijn we alweer bij album numero vier, Statues (we tellen de dubbele remixer van vorig jaar even niet mee). Het echtpaar Mark Brydon en Roisin Murphy maakt nog steeds muziek die een beetje vreemd is, maar wel lekker. De plaat trapt af met de single Familiar Feelings, wederom een leuke variatie op hun unieke stijl. Daarna stoomt de groep tien nummers lang lekker door om met het 9:51 minuten durende en met veel strijkers opgesausde Over & Over te eindigen. Statues is ongeveer meer van hetzelfde maar dan in een Moloko-variatie. Volgt u het nog? Eigenlijk is Moloko gewoon het Engelse Les Rita Mitsouko: nooit een slecht album, maar ook geen hemelbestormende vernieuwing. En misschien is dat maar goed ook. (Bas de Koning)