'The Unspeakable' van Raz Mesinai behoort volgens het bijgaande persbericht behoorlijk griezelig te zijn. Nu is het probleem met 'enge' muziek vaak dat ze helemaal niet eng is, maar eerder op de lachspieren werkt of je in het beste geval koud laat. De soundtrack van een horrorfilm verwatert zonder de beelden niet zelden tot een aardig moppie muziek waarbij je fijn de afwas kunt doen. Zo niet 'The Unspeakable' van de Israelisch-Amerikaanse allesvreter Raz Mesinai (die als Badawi ooit deel uitmaakte van het oosters georiënteerde hiphop/dub-duo Sub Dub); zijn oorspronkelijk voor de film 'Hellraiser 6' bedoelde muziek werd naar eigen zeggen afgewezen wegens 'te eng'. En wie naar 'The Unspeakable' luistert zal het beamen: deze verweesde soundtrack is inderdaad vermoedelijk heel wat enger dan de film. Met titels als 'Demonic Uprise', 'The Bitches Of Hell' en 'Celebrate The Coming' worden de verwachtingen hoog gespannen, én ingelost. Met zijn minimale maar effectieve instrumentatie (een spaarzaam gebruik van klassieke instrumenten als viool en contrabas) en verontrustende, achteruitgedraaide vrouwen- en kinderstemmen is de cd het auditieve equivalent van een enerverende rit door een Victoriaans spookhuis. Zó moet het dus binnen in het hoofd van een door de duivel bezetene klinken! Een enkele keer is er de broodnodige comic relief, zoals het luchtige 'Possession (second stage)' dat eerder als een dronkenschap klinkt dan een bezetenheid, maar verder is het aan één stuk door klamme handjes wat de klok slaat. Deze plaat dient beluisterd te worden op hoog volume, in een duistere kamer die slechts verlicht wordt door een kaars terwijl de tocht met het vlammetje speelt. En wie 'm achterstevoren in zijn DVD-speler afdraait krijgt een aflevering te zien van 'De relatieman'. (Tonio van Vugt)