"Het realisme moet vooral zitten in het spel. De dialogen, het verhaal of de vormgeving hoeven niet eens zo realistisch te zijn. Het zijn de acteurs die geloofwaardig maken dat de personages echte mensen zijn, zodat je gelooft wat ze doen en zeggen." zegt Nanouk Leopold, de regisseur van de nieuwe Nederlandse speelfilm 'Iles Flottantes'.

In ieder geval hoeft u dus niet te vrezen dat het speelfilmdebuut van Leopold door overmatig overacteren voor kromme tenen zal zorgen. Het omgekeerde lijkt eerder het geval. Als er al kritiek geleverd moet worden op het acteerwerk komt het onderacteren van Maria Kraakman als enige in aanmerking. Hier en daar wordt ze zo afstandelijk en cynisch dat ze toeschouwer lijkt te worden van haar eigen personage. Dit schoonheidsfoutje wordt gelukkig ruimschoots goedgemaakt door de andere acteurs, waaronder Kuno Bakker en Halina Reijn, om er twee te noemen die hoog in mijn persoonlijke favorietenlijst staan. Ze weten de personages, die goedbeschouwd geen van allen bijzonder sympathiek zijn, zo te vertolken dat je toch een zekere sympathie voor ze gaat voelen.

Nanouk Leopold: "Mijn films gaan over kleine dagelijkse dingen, die mensen van mijn eigen leeftijd uit mijn eigen milieu meemaken."

Kaat, Isa en Sascha, de drie vriendinnen van 'net dertig' waar de film om draait, weten niet zo goed wat ze willen en zitten zichzelf en elkaar behoorlijk in de weg met hun gehannes. De liefde, de carièrre en het leven, het wil allemaal niet echt lukken. Waar de meeste 'vriendinnenfilms' de neiging hebben om in gepsychologiseer te vervallen, lijkt Nanouk Leopold voor het omgekeerde gekozen te hebben. Deze drie vriendinnen bespreken hun problemen nauwelijks met elkaar en gaan zeker niet iets 'in de groep gooien'. Ze worstelen zich met ontwapenende en herkenbare onhandigheid door de gebeurtenissen heen. Dat maakt de film eigenlijk leuker dan op grond van het onderwerp verwacht zou mogen worden.

'Iles Flottantes' dat letterlijk 'drijvende eilanden' betekent, is tevens een benaming voor een mierzoet toetje met eiwitschuim. De tegenstelling tussen de tragiek van drijvende eilanden en het losse van eiwitschuim is een kern van de film. De eenzaamheid van de personages en hun onvermogen is het onderwerp van de film, maar dit zit verpakt in een luchtig jasje, waardoor de film eerder als een komedie dan als een tragedie aandoet. Als u over het juiste gevoel voor cynisme of ironie beschikt, valt er in deze film dus veel te lachen. Zo krijgt de buurtbakker het zwaar te verduren, omdat de nogal huilebalkerig aangelegde Isa haar emoties de vrije loop laat in zijn winkel. Dit levert een hilarische scène op en dat is zeker niet het enige grappige moment. Misschien is 'Iles Flottantes' het best te beschrijven als een relativerende bespiegeling op het onvermogen van de mens. 'U bent onhandig en dat klopt.' is wellicht een aardig motto.

Al met al is 'Iles Flottantes' de moeite van het bekijken waard. Dus ren naar de bioscoop als u de film nog op groot scherm wil bekijken, want de ervaring leert dat de meeste Nederlandse films niet zo heel lang draaien.

In de bioscoop vanaf 12 april
Iles Flottantes, 2001
regie: Nanouk Leopold
met: Maria Kraakman, Marja Topper, Halina Reijn, Kuno Bakker, Jacob Derwig, Leopold Witte