De rijmelarij uit de top veertig doet ons al jarenlang vermoeden dat songteksten niet meer het resultaat zijn van noeste arbeid, maar dat ze met een druk op de knop uit een computer getoverd worden. Kunstenaar David Link liet zien dat het in principe mogelijk is met zijn live-project Echohce, waarvoor hij een interactief poëzielaboratorium inrichtte op het podium van de Van Nellefabriek, tijdens het Dutch Electronic Art Festival 2004 in Rotterdam.
Producer en zangtalent Jamie Lidell werd uitgenodigd om aan de slag te gaan met teksten die uitgeprint werden door Link’s computer, waarna deze door middel van interactieve software reageerde op Lidell’s associatieve woordenstroom. Het resultaat is een 53 minuten lange wisselwerking tussen mens en machine, opgedeeld in 10 tracks en muzikaal ondersteund door de band van FM Einheit, die ooit lid was van Einstürzende Neubauten. Zijn kenmerkende geluid van uit metaal en doe-het-zelf-materiaal gefabriceerde instrumenten staat vandaag de dag in dienst van zware dub-funk, die hij maakt met behulp van bassist Volker Kamp en drumster Saskia Von Klitzing. Daaroverheen horen we de buigzame, soms sterk vervormde soulstem van Lidell in gevecht met de geluiden en stemmen uit het systeem van Link. Al kreunend, scattend en beatboxend worstelt de zanger zich door de set heen; alsof Stevie Wonder met een kapotte GSM gevangen zit in de basversterker van Bill Laswell.
Wie Lidell alleen kent van de dansbare deuntjes op zijn bescheiden succesalbum Multiply zal verrast worden door deze gewelddadige grooves. Voor een complex improvisatieproject als dit is Echohce toch een redelijk toegankelijke cd geworden, waar het spelplezier vanaf straalt.