Danielle Lemaire heeft onlangs weer een nieuwe verzameling mijmerende liedjes uitgebracht. Ze laat ons hardop denkend haar gedachten lezen, zingt charmant onvast en begeleidt zichzelf met harmonium, een Casio, xylofoon en ander speelgoed. Ze doet niet aan coupletten en refreinen, maar heeft dat ook niet nodig. Haar muziek lijkt al improviserend ontstaan te zijn en zonder veel digitaal poetswerk op cd gezet. Het spontane experiment staat voorop. Na het poppy 10” vinylplaatje Perfect Surroudings is dit een wat melancholiekere verzameling soundscapes, door haar ook wel inner landscapes genoemd. Er komt wel eens een vrolijk swingende ritmeboxbeat langs, maar de dromerige intieme sfeer overheerst. Haar manier van harmonium spelen en zingen doen wel aan Nico denken, maar verder is deze Bredase artieste moeilijk met anderen te vergelijken. Met haar persoonlijke stijl is ze inmiddels wel deel van een internationaal circuit van gelijkgestemde muzikanten, waarmee ze al op diverse electrofestivals opgetreden heeft. De titel Conversations zegt het al: de nummers worden onderbroken door flarden gesprekken met mensen waar ze de laatste tijd mee gespeeld heeft. Dat werkt goed; het onderstreept het spontane karakter van haar muziek. Ideale plaat voor het huidige herfstweer.

De cd is te onder andere te koop bij Wormshop en via haar eigen site, waar ook de tekeningen van dit multitalent te zien zijn.