Oscarwinnaar kruipt dicht op de huid van zijn muzikale held
De status van Stop Making Sense als beste concertfilm aller
tijden is niet onbetwist, maar zeker is wel dat die live-registratie
van Talking Heads een mijlpaal is in de filmgeschiedenis. Regisseur
Jonathan Demme behaalde wereldfaam en wist daarna Oscars binnen te
slepen met Silence Of The Lambs en Philadelphia. Bruce
Springsteen kreeg er een voor het bekende lied uit die laatste film,
Streets Of Philadelphia, maar wist u nog dat folkrocker Neil
Young genomineerd was voor het titelnummer? Demme werkte vaker samen
met zijn muzikale held en in 2005 werd besloten om de integrale live-première
van Youngs album Prairie Wind in het legendarische Ryman Auditorium
te Nashville te verfilmen. Het resultaat, Heart Of Gold, is
een zeer geslaagd eerbetoon. Allereerst aan Stop Making Sense;
Youngs opkomst, gestoken in een lichtgekleurd pak en met akoestische
gitaar om, doet denken aan die van David Byrne. Ook Youngs vader,
die in het jaar voor de opnames overleed, wordt geëerd. Maar bovenal
is dit een eerbewijs van Demme aan Young zelf, die zijn leven niet
meer zeker was toen hij hoorde dat hij een hersenoperatie moest ondergaan.
Met telelenzen kruipt Demme dicht op de huid van de bandleden. Wanneer
iemand in beeld komt klinkt diens instrument of stem luider door in
de mix. Hierdoor krijgt de kijker de illusie zich over het podium te
bewegen, langs muzikanten als Spooner Oldham en Emmylou Harris. Youngs
nostalgische, dagboekachtige nieuwe liedjes blijven boeien, maar het
zijn vooral zijn klassiekers waarmee hij inkopt en dit tot de meest
perfecte beeldregistratie van zijn carrière maakt.