Deze sonische uitspattingen spelen zich nog meer dan The Mars Volta af op het snijvlak tussen progressieve rock, jazz en noise. Met het Omar Rodriguez-Lopez Quintet (later Group) tourt hij onafgebroken over de wereld. En als hij dat niet doet legt hij de sessies vast op plaat. Opvallend dus dat naast al deze output er nog steeds opnames vrijkomen van een opnameproces in 2001 waar Lopez in zijn eentje de studio onveilig maakte. Abscence en Minor Cuts stammen naar zeggen ook uit die sessie en zouden dan respectievelijk album zes en zeven zijn die hieruit voortkomen. Wat er te horen is, is veel gefreak en geëxperimenteer met gitaar, loops en andere effecten. Abscence richt zich meer op de rockkant terwijl Minor Cuts meer naar sferische soundscapes gaat. De vraag is wat de luisteraar met deze vingeroefeningen aanmoet. Voor de fans is het mooi te horen waar Lopez de mosterd haalt. Invloeden van Caspar Brötzmann, Robert Fripp en Miles Davis in zijn Live Evil-tijd zijn veelvuldig aanwezig maar vaak mist het geheel de structuur en de samenhang die deze mannen wel in hun projecten wisten te leggen. Neurojazz zou een mooie omschrijving zijn voor deze solo-output. Met The Mars Volta wist de organisatie van het North Sea Jazz het publiek al aardig op de kast te krijgen; misschien moeten ze als experiment Lopez solo ook maar eens uitnodigen om te kijken hoe ver ze kunnen gaan.