Het mysterie van het zes- en soms zelfs zevenkoppige kwintet
Buitenissige cocktailjazz van het ensemble onder leiding van Raymond Scott
Dankzij het Nederlandse platenlabel Basta kunnen we ons nog steeds
verbazen over de ronduit spectaculaire elektronische muziek van Raymond
Scott uit de jaren '50 en '60. De prachtige uitgave Manhattan Research
uit 2000 onthulde dat de Amerikaanse jazzcomponist, bekend van zijn muziek
voor tekenfilmseries als Bugs Bunny en Daffy Duck, regelmatig op verbluffende
wijze experimenteerde met elektronica.
Dat de opnames nooit eerder op plaat verschenen lag aan Scott zelf; de man leed aan paranoia, waardoor hij dacht dat zijn vernieuwende ideeën gestolen zouden worden zodra ze buiten de studio kwamen. Wel heeft de componist in de jaren '60 de serie Soothing Sounds for Baby uitgebracht, een weinig succesvolle reeks platen met elektronische muziek waar zuigelingen wel bij zouden varen. In werkelijkheid was dit baby-oeuvre zo absurd dat het alleen in de smaak viel bij een kleine schare liefhebbers van obscure klanken.
In vergelijking met Manhattan Research en Soothing Sounds for Baby is de nieuwe Scott-cd Ectoplasm een stuk toegankelijker. Dit retrospectief bevat opnames van het zes- of soms zevenkoppige (!) Raymond Scott Quintet die in het verlengde liggen van zijn tekenfilmmuziek. De veelal instrumentale nummers uit 1948 en '49 hebben een typische cocktailjazz-sfeer. Standards als Tiger Rag of Smoke Gets in your Eyes worden snel en melodieus uitgevoerd, maar klinken zelfs voor de jaren '40 wat conservatief, zeker vergeleken met de verfrissende bebop-stijl die toen opkwam.
Toch is er op Ectoplasm genoeg buitenissigheid te ontdekken. Met name originele Scott-composities als 'Snake Woman', 'Curly Cue' en het voortwaggelende 'The Penguin' zitten vol verrassende wendingen. De toeterende autos vliegen u om de oren in 'Street Corner in Paris' en zo ook de stadsmussen in 'Bird Life in The Bronx'. Scott leeft zijn buitenaardse fantasieën uit in een andere topper, 'Dedicatory Piece to the Crew and Passengers of the First Experimental Rocket Express to the Moon'. Voor liefhebbers van nostalgische jazz is Ectoplasm een absolute aanrader, zeker ook vanwege de bijzonder hoogwaardige geluidskwaliteit van de opnames.
Dat de opnames nooit eerder op plaat verschenen lag aan Scott zelf; de man leed aan paranoia, waardoor hij dacht dat zijn vernieuwende ideeën gestolen zouden worden zodra ze buiten de studio kwamen. Wel heeft de componist in de jaren '60 de serie Soothing Sounds for Baby uitgebracht, een weinig succesvolle reeks platen met elektronische muziek waar zuigelingen wel bij zouden varen. In werkelijkheid was dit baby-oeuvre zo absurd dat het alleen in de smaak viel bij een kleine schare liefhebbers van obscure klanken.
In vergelijking met Manhattan Research en Soothing Sounds for Baby is de nieuwe Scott-cd Ectoplasm een stuk toegankelijker. Dit retrospectief bevat opnames van het zes- of soms zevenkoppige (!) Raymond Scott Quintet die in het verlengde liggen van zijn tekenfilmmuziek. De veelal instrumentale nummers uit 1948 en '49 hebben een typische cocktailjazz-sfeer. Standards als Tiger Rag of Smoke Gets in your Eyes worden snel en melodieus uitgevoerd, maar klinken zelfs voor de jaren '40 wat conservatief, zeker vergeleken met de verfrissende bebop-stijl die toen opkwam.
Toch is er op Ectoplasm genoeg buitenissigheid te ontdekken. Met name originele Scott-composities als 'Snake Woman', 'Curly Cue' en het voortwaggelende 'The Penguin' zitten vol verrassende wendingen. De toeterende autos vliegen u om de oren in 'Street Corner in Paris' en zo ook de stadsmussen in 'Bird Life in The Bronx'. Scott leeft zijn buitenaardse fantasieën uit in een andere topper, 'Dedicatory Piece to the Crew and Passengers of the First Experimental Rocket Express to the Moon'. Voor liefhebbers van nostalgische jazz is Ectoplasm een absolute aanrader, zeker ook vanwege de bijzonder hoogwaardige geluidskwaliteit van de opnames.